Είναι πρόεδρος της νεολαίας του SPD
Εμπνέεται από τον αρχηγό των Εργατικών στη Βρετανία, τον Τζέρεμι Κόρμπιν, και έχει πάρει το όνομά του από τον Βρετανό πρώην ποδοσφαιριστή και προπονητή Κέβιν Κίγκαν (Σ.τ.Σ: ο Κίγκαν είχε πάρει μεταγραφή το 1978 για την ομάδα του Αμβούργου, όπου και παρέμεινε για τρία χρόνια. Χιλιάδες αγόρια που γεννήθηκαν τότε στη Γερμανία βαφτίστηκαν Κέβιν).
Ο Κέβιν Κιούνερτ δεν πιστώνεται μόνο ότι βάλθηκε να «εκθρονίσει» την Άνγκελα Μέρκελ, αλλά και το ότι αποκατέστησε το όνομα Κέβιν, το οποίο στη Γερμανία θεωρούνταν ότι έφεραν τα παιδιά περιορισμένων δυνατοτήτων από ακαλλιέργητους γονείς.
Μετά τον βρετανό ποδοσφαιριστή, ακολούθησε και νέα μανία με το όνομα: το 1990 κυκλοφόρησε η αμερικανική ταινία «Μόνος στο Σπίτι», η οποία στη Γερμανία τιτλοφορείτο «Κέβιν: Μόνος στο Σπίτι» γιατί ο πρωταγωνιστής της Μακόλεϊ Κάλκιν υποδύεται τον Κέβιν Μακάλιστερ. Επιπλέον, τη δεκαετία του 90 στο απόγειο της δόξας του βρισκόταν ο αμερικανός ηθοποιός Κέβιν Κόστνερ.
Ο Κέβιν Κιούνερτ είναι στα 28 του χρόνια πρόεδρος της μεγάλης επιρροής νεολαίας του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας (SPD).
Τον χαρακτηρίζουν τον πολιτικό με το babyface, o οποίος κρατάει το μέλλον της Άγγελα Μέρκελ στα χέρια του. Κάποιοι τον περιγράφουν ως έναν «καμικάζι» Σοσιαλδημοκράτη, άλλοι ως τον πιο ταλαντούχο πολιτικό μετά τον Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Φοιτητής από το Βερολίνο, ο Κιούνερτ είναι σήμερα ο πιο πολυσυζητημένος πολιτικός στη Γερμανία. Τόσο ο ίδιος όσο και η νεολαία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και η αριστερή πτέρυγα του SPD, τάσσoνται κατά ενός νέου κυβερνητικού συνασπισμού με τους Χριστιανοδημοκράτες.
Αν καταφέρει να φέρει σε πέρας το σχέδιό του να γκρεμίσει την ιδέα ενός μεγάλου συνασπισμού προκαλώντας την κατάρρευση της εύθραυστης συμφωνίας στην οποία κατέληξαν την περασμένη εβδομάδα οι συντηρητικοι της Μέρκελ και το SPD, τότε θα γίνει ο άνθρωπος που θα έχει φέρει τα πάνω κάτω στη γερμανική πολιτική.
Πολλοί στο SPD αντιμετωπίζουν με μεγάλη δυσφορία τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού υπό τη Μέρκελ και τάσσονται υπέρ της παραμονής του κόμματος στην αντιπολίτευση, αφού κατέγραψε στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου τη χειρότερή του επίδοση αφότου η Γερμανία έγινε ομοσπονδιακή δημοκρατία το 1949.
Αλλά και η Άνγκελα Μέρκελ έχει βρεθεί αντιμέτωπη με κλίμα δυσαρέσκειας στις τάξεις των συντηρητικών, καθώς πολλοί εξ αυτών θεωρούν τις παραχωρήσεις της στο SPD υπερβολικές.
Τα δύο τρίτα των υποστηρικτών του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας (SPD) τάσσονται υπέρ του σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού με τους συντηρητικούς υπό την Άνγκελα Μέρκελ, σύμφωνα με μια νέα δημοσκόπηση.
Η δημοσκόπηση, η οποία διενεργήθηκε από την Kantar Emnid για λογαριασμό του ομίλου τοπικών εφημερίδων Funke, καταδεικνύει ότι το 66% εκ των υποστηρικτών του SPD προτιμά τον «μεγάλο συνασπισμό» (τον αποκαλούμενο GroKo) και μόλις το 30% τάσσεται υπέρ της προκήρυξης νέων, πρόωρων εκλογών. Το 78% των υποστηρικτών της Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU) τάσσεται υπέρ του μεγάλου συνασπισμού.
Σε μια διαδικασία που θα γίνει μέσω επιστολικής ψήφου και θα αρχίσει την 20ή Φεβρουαρίου, τα 464.000 μέλη του SPD θα κληθούν να εγκρίνουν –ή να απορρίψουν– το τετραετές κυβερνητικό πρόγραμμα στο οποίο κατέληξαν οι ηγέτες των κομμάτων την περασμένη εβδομάδα. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας θα ανακοινωθεί την 4η Μαρτίου. Εάν η συμφωνία απορριφθεί, το πιθανότερο είναι ότι η Γερμανία θα οδηγηθεί σε νέες εκλογές.
Κατά την ίδια δημοσκόπηση το 49% των Γερμανών θέλει η Μέρκελ να ολοκληρώσει άλλη μια τετραετία στην καγκελαρία, αλλά το 44% θα προτιμούσε να παραδώσει την εξουσία στον ή στη διάδοχό της νωρίτερα.
Ο Κιούνερτ είναι ο επικεφαλής της κίνησης #NoGroKo (ΟχιστονΜεγάλοΣυνασπισμό) και αποστολή του, όπως υποστηρίζει, είναι να αποτρέψει αυτό που θεωρεί καταστροφικό τόσο για το κόμμα του όσο και για τη δημοκρατία στη χώρα.
«Θεωρώ ότι θα είναι πολύ επικίνδυνο αν το SPD συμμετάσχει σε έναν ακόμη συνασπισμό με τους συντηρητικούς (έχοντας συνυπάρξει μαζί τους τα οκτώ από τα 12 τελευταία χρόνια)», δήλωσε σε αποκλειστική του συνέντευξη μια μέρα μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας.
Η Μέρκελ παραχώρησε στο SPD σημαντικά υπουργεία, περιλαμβανομένων των Εξωτερικών, Οικονομικών και Εργασίας, έπειτα από τις μαραθώνιες συνομιλίες και μέλη της ηγεσίας των Σοσιαλδημοκρατών, μεταξύ τους και ο επικεφαλής τους Μάρτιν Σουλτς, εκστασιάστηκαν.
Όχι όμως και ο Κιούνερτ, ο οποίος δήλωσε «εμβρόντητος» από το αποτέλεσμα.
«Ασφαλώς το υπουργείο Οικονομικών είναι απολύτως κομβικής σημασίας σε κάθε υπουργικό συμβούλιο. Αλλά στο τέλος της ημέρας η καγκελάριος είναι με τους Χριστιανοδημοκράτες και δεν θα περνάει καμία απόφαση από την ίδια ή από τους υπουργούς της, με την οποία δεν θα συμφωνεί».
Ο Κιούνερτ κατηγόρησε τους διαπραγματευτές του κόμματός του, μεταξύ τους και τον Σουλτς, καθώς και την διάδοχό του στην ηγεσία του κόμματος Αντρέα Νάλες ότι ήταν «υπερβολικά άτολμοι στις απαιτήσεις τους» και ότι δεν άσκησαν πιέσεις για πραγματικά αριστερές πολιτικές, όπως η μείωση των φόρων για τους χαμηλότερα αμειβόμενους και η αύξηση για τους πλούσιους.
Επέμεινε ότι ένας υπουργός Οικονομικών, ακόμη και αν προέρχεται από το SPD, δεν θα πετύχαινε την εφαρμογή όποιας από τις αρχές του κόμματος. «Τελικά θα είναι ένας Σοσιαλδημοκράτης υπουργός Οικονομικών ο υπεύθυνος για τη διεύρυνση του χάσματος ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς στη Γερμανία γιατί το ζήτημα των φόρων σχεδόν δεν αναφέρθηκε στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων».
Ο Κιούνερτ εμφανίστηκε στο προσκήνιο της πολιτικής μετά την κατάρρευση των αποκαλούμενων διαπραγματεύσεων για τον συνασπισμό «Τζαμάικα» τον περασμένο μήνα--όταν οι Πράσινοι, οι Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDP) και η συντηρητική συμμαχία CDU-CSU της Μέρκελ εγκατέλειψαν την ιδέα συνύπαρξης στην εξουσία.
Στο αρχηγείο του κόμματος τον τοίχο πίσω από το γραφείο του κοσμούν πορτραίτα των διασημότερων ηγετών του SPD, ανάμεσά τους και των Χέλμουτ Σμιτ και Βίλι Μπραντ. Ο Κιούνερτ γνωρίζει ότι μια μέρα θα είναι και το δικό του πορτραίτο εκεί. Έχει επίσης επίγνωση των ιστορικών υποχρεώσεων του κόμματός του-- ο Οτο Βελς, ο ηγέτης του SPD που αντιτάχθηκε στους Ναζί σε μια ομιλία στο κοινοβούλιο το 1933, είναι μεταξύ των πορτρέτων στο γραφείο του. Γι αυτό και ο Κιούνερτ πιστεύει ότι το SPD πρέπει να είναι η αξιωματική αντιπολίτευση στην Ομοσπονδιακή Βουλή και όχι η ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD).
Θεωρεί ότι για ένα κόμμα όπως το SPD που επιχειρεί να επαναπροσδιοριστεί, η άνοδος των Εργατικών του Τζέρεμι Κόρμπιν έχει αποτελέσει έμπνευση, ακόμη περισσότερο οι επιδόσεις του Μπέρνι Σάντερς στην μάχη για την αμερικανική προεδρία. «Απέδειξαν ότι η σοδιαλδημοκρατία δεν είναι μια χαμένη υπόθεση».
Ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί στις 4 Μαρτίου, το άστρο του Κιούνερτ θα λάμπει για πολύ καιρό ακόμη. Εκείνος δείχνει πολύ νεότερος, έχει λατρεία στα μαύρα μπουφάν με κουκούλα, στο ποδόσφαιρο και στο κέρλινγκ. Και φαίνεται ότι είναι ήδη διάσημος αφού δεν μπορεί να περπατήσει στον δρόμο χωρίς κάποιος να του ζητήσει να βγει μια σέλφι μαζί του.
Και ίσως τελικά να αποδειχτεί προφητικό το τραγούδι που κυκλοφόρησε ένα μουσικό ντουέτο στο Βερολίνο: «Θα ξέρεις ότι τα πράγματα πάνε καλά όταν θα έχουμε τον πρώτο καγκελάριό μας που θα ονομάζεται Κέβιν».
