Διαφορετικά καλλιστεία στο Περού
«Το όνομά μου είναι Καμίλα Κανικόμπα και οι διαστάσεις μου είναι 2.020 γυναικοκτονίες σε διάστημα εννέα ετών στη χώρα μου»: ο διαγωνισμός ομορφιάς Μις Περού, που μεταδόθηκε ζωντανά από την τηλεόραση, αποτέλεσε μια ευκαιρία για τις διαγωνιζόμενες για να καταγγείλουν τη βία εναντίον των γυναικών.
Οι 23 φιναλίστ του διαγωνισμού, που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή το βράδυ σε ένα μεγάλο θέατρο στη Λίμα, αντί να παρουσιάσουν τις διαστάσεις τους, ανέφεραν τα ανησυχητικά στατιστικά στοιχεία για τη βία εναντίον των γυναικών.
«Ένα κορίτσι πεθαίνει κάθε δέκα λεπτά (σε όλο τον κόσμο), θύμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης», «περισσότερες από το 70% των γυναικών στο Περού είναι θύματα παρενόχλησης στον δρόμο», «το 81% των δραστών σεξουαλικών επιθέσεων εναντίον κοριτσιών μικρότερων των 5 ετών είναι συγγενείς», δήλωσαν οι νεαρές γυναίκες.
Το σόου σόκαρε τους τηλεθεατές, όμως η διοργανώτρια του διαγωνισμού, η Τζέσικα Νιούτον, Μις Περού 1987, δήλωσε: «Δυστυχώς υπάρχουν πολλές γυναίκες που δεν γνωρίζουν και πιστεύουν ότι η δική τους υπόθεση είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό».
«Η βασίλισσα της εθνικής ομορφιάς θα πρέπει να είναι πρέσβειρα των γυναικών που στέκονται όρθιες, όλων εκείνων που δεν έχουν φωνή», τόνισε.
Σύμφωνα με τη Νιούτον, η σεξουαλική βία βρίσκεται σε όλους τους τομείς: Από τις συνολικά 150 κοπέλες που δήλωσαν συμμετοχή στον διαγωνισμό, πέντε ήταν θύματα βίας, «κάποιες εκ των οποίων βιασμού από κάποιον συγγενή».
Στο τέλος του διαγωνισμού οι κοπέλες ρωτήθηκαν τι θα έκαναν για τη βία εναντίον των γυναικών, αντί για τις παραδοσιακές ερωτήσεις σχετικά με τα χόμπι και τις φιλοδοξίες τους.
Το Περού είναι η δεύτερη χώρα της Λατινικής Αμερικής με τις περισσότερες γυναίκες θύματα βιασμού, μετά τη Βολιβία, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ασφάλειας των Πολιτών που εξαρτάται από τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών.
Η κυβέρνηση του Περού έχει ανακοινώσει ότι 800 γυναίκες έχουν φονευθεί την εξαετία ως το 2015.
Το Κογκρέσο της χώρας υιοθέτησε ένα νομοσχέδιο τον Σεπτέμβριο του 2015 το οποίο περιελάμβανε μέτρα για την πρόληψη και την τιμωρία της βίας εναντίον των γυναικών, αλλά και για τη δημιουργία κέντρων προσωρινής διαμονής για γυναίκες που είναι θύματα βίας.
