Απεβίωσε σε ηλικία 100 ετών η διάσημη ηθοποιός του γαλλικού κινηματογράφου
Η θρυλική ηθοποιός του γαλλικού κινηματογράφου Ντανιέλ Νταριέ, απεβίωσε την Τρίτη (προχθές) σε ηλικία 100 ετών στο σπίτι της στη βορειοδυτική Γαλλία, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο σύντροφός της.
Η κατάσταση της υγείας της «είχε λίγο επιδεινωθεί πρόσφατα έπειτα από μια μικρή πτώση», δήλωσε στο AFP ο Ζακ Ζανβρέν.
Η ηθοποιός, που είχε γυρίσει πάνω από 100 ταινίες, είχε γιορτάσει τα 100 χρόνια της τον περασμένο Μάιο ενώ μέχρι και το 2010 εξακολουθούσε να εργάζεται για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Η ζωή και η μακρά πορεία της
Αρχέτυπο της γυναικείας ομορφιάς για τις προπολεμικές γενιές, υπήρξε η αλησμόνητη παρτενέρ του Ζαν Γκαμπέν στο "La Vérité sur Bébé Donge" (1953) και του Ζεράρ Φιλίπ στο «Κόκκινο και το Μαύρο» (1954).
Γεννημένη την 1η Μαΐου 1917 στο Μπορντό, έπαιξε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο σε ηλικία 14 ετών, στον «Χορό». Γοητευτική ξανθιά, με μια κατεργάρικη φρεσκάδα, παίζει σε κωμωδίες προτού προσεγγίσει πιο δραματικούς λόγους και θριαμβεύσει στο «Δράμα του Μάγιερλινγκ» στο πλευρό του Σαρλ Μπουαγιέ (1935).
Παράλληλα από το 1932 πραγματοποιεί διεθνή καριέρα η οποία θα την οδηγήσει στο Χόλιγουντ και στο Μπρόντγουεϊ.
Ηγερία του Ανρί Ντεκουάν, η DD (Ντε-Ντε), όπως την φώναζαν, θα γυρίσει περίπου έξι ταινίες με αυτόν σκηνοθέτη.
Περιθωριοποιημένη αμέσως μετά την Απελευθέρωση (στη διάρκεια της Κατοχής εργάστηκε γα την Continental, υπό γερμανική διεύθυνση), θα επανέλθει στη σταδιοδρομία της και θα κάνει επιτυχίες, μεταξύ των οποίων η"La Ronde" και "Madame de..." του Μαξ Όφιλς, «Υπόθεση Κικέρων» (“Five Fingers”) του Τζόζεφ Μάνκιεβιτς ή "Marie-Octobre" του Ζιλιέν Ντουβιβιέ.
Δίνοντάς της έναν ρόλο στα «Κορίτσια του Ροσφόρ» (1967) ο Ζακ Ντεμί ξαναφέρνει στη σκηνή την ηθοποιό, η οποία, στα 50 της, εξακολουθεί να ενσαρκώνει κομψές και αλλόκοτες γυναικείες προσωπικότητες. Κάτω από τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Πολ Βετσιαλί ("En Haut des marches" -“At the Top of the Stars”, 1983) ή του Αντρέ Τεσινέ («Ο τόπος του εγκλήματος», 1986), η ηθοποιός θα δείξει ότι δεν έχασε τίποτα από τη ζωντάνια της. Το 2002 ο Φρανσουά Οζόν θα την επιλέξει για τον ρόλο μίας από τις «Οκτώ γυναίκες».
Από το 1969, η Ντανιέλ Νταριέ αρχίζει να εργάζεται για το θέατρο ερμηνεύοντας ρόλους σε έργα των Φεϊντώ, Γκιτρύ ή Αιμέ.
Το 2003, μόνη της στη σκηνή ερμηνεύει το «Αγαπητέ Θεέ» (“Oscar et la dame rose”) του Ερίκ-Εμανουέλ Σμιτ για το οποίο θα λάβει το θεατρικό βραβείο Μολιέρος. Το 2010 εξακολουθούσε να εργάζεται για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Η Ντανιέλ Νταριέ είχε παντρευτεί τρεις φορές, με τον Ανρί Ντεκουάν, τον βαθύπλουτο πλέιμποϊ Πορφίριο Ρουμπιρόσα και τον σεναριογράφο Ζορζ Μιτσινκιντές, ο οποίος απεβίωσε στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Με τον τρίτο σύζυγό της είχαν υιοθετήσει έναν γιο, ο οποίος πέθανε λίγο μετά τον σύζυγό της.
