Στα κτίρια που ζούσε στο Λονδίνο έχουν τοποθετηθεί πλάκες που μνημονεύουν τα κατορθώματά του
«Ας θυμηθεί ο πολιτισμένος και υπερόπτης Ευρωπαίος ότι κάποτε και οι δικοί του πρόγονοι ήταν, όπως οι Αφρικανοί, απολίτιστοι και κάτι περισσότερο: βάρβαροι. Τους έκανε η φύση κατώτερους από τους γιους τους; Και θα έπρεπε κι αυτοί να είχαν γίνει σκλάβοι; Κάθε λογικός άνθρωπος απαντά "Όχι"». Τα λόγια ανήκουν στον Olaudah Equiano (Ολόντα Εκουιάνο).
272 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την γέννηση του Olaudah Equiano, τον οποίο τιμά με το σημερινό doodle η Google.
Ποιος ήταν όμως ο Olaudah Equiano και γιατί τον τιμά η Google;
Ο Olaudah Equiano, έγινε γνωστός με το όνομα Gustavus Vassa και ήταν ένας εξέχων Αφρικανός στο Λονδίνο. Ένας απελευθερωμένος σκλάβος που υποστήριζε το βρετανικό κίνημα για να τερματίσει τις εμπορικές συναλλαγές σκάβων.
Η αυτοβιογραφία του που δημοσιεύθηκε το 1789 βοήθησε στη δημιουργία του νόμου περί σκλάβων του 1807, ο οποίος ουσιαστικά τερμάτισε το αφρικανικό εμπόριο για τη Βρετανία και όλες τις αποικίες της.
Ο Equiano όταν ζούσε στο Λονδίνο ήταν μέλος της ομάδας «Οι Γιοι της Αφρικής», που ήταν μία ομάδα που αποτελούνταν από εξέχοντες Αφρικανούς που ζούσαν στην Βρετανία.
Η αυτοβιογραφία του απεικόνιζε ουσιαστικά τη φρίκη της δουλείας.
Ως ελεύθερος άνθρωπος ο Equiano, είχε μια αγχωτική ζωή και είχε αυτοκτονικές σκέψεις έως ότου έγινε Χριστιανός προτεστάντης και βρήκε την ειρήνη στην πίστη του.
Ο Equiano παντρεύτηκε την Αγγλίδα Susannah Cullen το 1792 και απέκτησαν μαζί δύο κόρες.
Πέθανε το 1797 στο Λονδίνο και μέχρι σήμερα παραμένει μυστήριο ο τόπος που κηδεύτηκε.
Ο θάνατος του Equiano αναγνωρίστηκε τόσο στη Βρετανία όσο και στις αμερικανικές εφημερίδες της εποχής.
Σημειώνεται ότι στα κτίρια που ζούσε στο Λονδίνο έχουν τοποθετηθεί πλάκες που μνημονεύουν τα κατορθώματά του.
Από τα τέλη του 20ού αιώνα, όταν κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του σε μια νέα έκδοση, έχει μελετηθεί όλο και περισσότερο από διάφορους μελετητές, μεταξύ των οποίων πολλοί από την υποτιθέμενη πατρίδα του στη Νιγηρία.
Το βιβλίο του Olaudah Equiano
Στα χρόνια που ακολούθησαν την αρπαγή του βίωσε τη φρίκη της δουλείας. Ταξίδεψε στη Νέα Αγγλία, αγοράστηκε, ξαναπουλήθηκε και πολέμησε σαν σκλάβος στον Επταετή Πόλεμο (1756-1763). Η πιθανότητα επιβίωσης ήταν μικρή· πόσο μάλλον εκείνη της απελευθέρωσης. Όμως ο Ολόντα Εκουιάνο κατάφερε να ζήσει και ελεύθερος πια να εγκατασταθεί στο Λονδίνο, να παντρευτεί Αγγλίδα και να καταγράψει τις εμπειρίες του σε μία συγκλονιστική αυτοβιογραφία.
Γραμμένο στα χρόνια του Διαφωτισμού, το βιβλίο του Το ενδιαφέρον αφήγημα της ζωής του Ολόντα είναι ένα από τα πρώτα για τη φύση της δουλείας και αποτελεί σταθμό στη μάχη για την κατάργηση της. Το βιβλίο, που κυκλοφορεί και στα ελληνικά, εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1789 στο Λονδίνο, την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης, και ανατυπώθηκε άλλες εννέα φορές εμπλουτισμένο με καινούργια στοιχεία για τη ζωή του Εκουιάνο, ενώ τα έξοδα για τη συντήρησή του, κάθε φορά που το έγραφε, τα κάλυπταν προσωπικότητες της αγγλικής ζωής που τον στήριζαν στην αντίσταση στον θεσμό της δουλείας.
Με την προσθήκη ολόκληρων κεφαλαίων όπου περιγράφονται οι περιπέτειές του στην Αμερική, στις Ινδίες, στη Μεσόγειο και στην Αρκτική, το βιβλίο αποκτά όλα τα χαρακτηριστικά της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας της εποχής του. Είναι προϊόν τη εποχής του Διαφωτισμού επειδή οραματίζεται και αποσκοπεί στη δικαίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που χαρακτηρίζει τις συζητήσεις στο τέλος του 18ου αιώνα. Στη Βρετανία, τελικά, η δουλεία καταργήθηκε το 1807, δέκα χρόνια μετά τον θάνατο του συγγραφέα. Μετά την κατάργησή της το έργο του Εκουιάνο πέρασε στην αφάνεια μέχρι τη δεκαετία του 1960, οπότε ανακαλύφθηκε εκ νέου και άρχισε να διδάσκεται στα τμήματα αφρικανικών σπουδών των μεγαλύτερων αγγλικών και αμερικάνικων πανεπιστημίων.
