Την 44η επέτειο από το ξεκίνημα του χιπ χοπ γιορτάζει σήμερα η Google, με ένα doodle που σκρατσάρει!
Το χιπ χοπ (hip hop) είναι ένα μουσικό κίνημα που σχηματίστηκε στα μέσα του 1970 από την αφροαμερικάνικη και πορτορικανή νεολαία του νότιου Μπρονξ της Νέας Υόρκης. Έγινε ευρύτερα γνωστό στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ενώ στη δεκαετία του 2000 έγινε το πιο δημοφιλές είδος μουσική στον κόσμο. Χαρακτηρίζεται από τέσσερις ξεχωριστές εκδηλώσεις κουλτούρας: μουσική rap (λεκτικά), Djing (ακουστικά), b-boying (σωματικά) και γκράφιτι (οπτικά). Αν και συνεχίζει να αναπτύσσει πολλά στυλ παγκοσμίως, αυτοί είναι οι τέσσερις ακρογωνιαίοι λίθοι του χιπ χοπ.
Ο πατέρας του hip-hop θεωρείται ο Kool Herc ενώ νονός ο Afrika Bambaataa, ο οποίος είναι ένας από τους τρεις βασικούς δημιουργούς του break-beat deejaying. Είναι επίσης ο κύριος συντελεστής της διάδοσης της ραπ και της χιπ χοπ κουλτούρας σε όλο τον κόσμο. Είναι γνωστός ως "Παππούς" ή "Νονός" ή Amen Ra της Παγκόσμιας κουλτούρας του χιπ χοπ, καθώς και ως πατέρας της Electro Funk.
Τα βασικά χαρακτηριστιστικά της χιπ χοπ
Το MCing (MC= Master Of Ceremonies) άρχισε το '75-'78 όταν ένας Dj συνέδεσε το μικρόφωνο στον μίκτη του και άρχισε να λέει διάφορους στίχους, σαν σλόγκαν, για να εμψυχώσει τους B-boys. Έτσι ξεκίνησαν οι πρώτοι MC's το '79-'85. Έπαιρναν το μικρόφωνο και μιλούσαν για την προσωπική τους ζωή για διάφορα προβλήματα της κοινωνίας καθώς και για θέματα όπως οι σχέσεις τους, το χιούμορ και άλλα. Αυτό που έκανε διαφορετική την Ραπ και το Mcing, εν τέλει, καθώς και ολόκληρη την Χιπ χοπ κουλτούρα, είναι ότι δεν χρειάζεται να έχεις τελειώσει κάποια σχολή για να χορέψεις, να τραγουδήσεις, να ζωγραφίσεις ή να παίξεις μουσική. Το έκανες επειδή το ένιωθες και για να περάσεις το δικό σου μήνυμα.
Πρόκειται για είδος που δίνει έμφαση στους στίχους (ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο μέτρο, το ίδιο ακριβώς με τις μαντινάδες) και στο περιεχόμενο αυτών και η μουσική συνήθως είναι συνοδευτική και δευτερεύουσας μέριμνας. Οι στίχοι, αυτοσχέδιοι στην καθημερινή έκφραση αλλά επεξεργασμένοι στις παραγωγές, δεν τραγουδιούνται, αλλά απαγγέλλονται με ιδιαίτερο, ρυθμικό, τρόπο ενώ η μουσική δανείζεται στοιχεία από τη soul, τη τζαζ όσο και από άλλα ποικίλα μουσικά ρεύματα. Οι στίχοι, οι οποίοι έχουν μεγάλη έκταση και ποσότητα, εκφράζουν κατά κανόνα καθημερινά βιώματα και εμπειρίες, ενώ σε τραγούδια ορισμένων καλλιτεχνών αποκτούν πολιτική προέκταση κυριότατα ανατρεπτική, ρηξικέλευθη όσο και καυστική αφού πηγή της μουσικής αυτής είναι τα γκέτο των περιθωριοποιημένων μαύρων των Ηνωμένων Πολιτειών ενώ δεν απουσιάζει επίσης η λυρικότητα και η ποιητική πνοή από ορισμένους καλλιτέχνες και συγκροτήματα.
Το DJing δημιουργήθηκε το 1975-1978 και χρησιμοποιήθηκε στην αρχή για να έχουν ρυθμό οι B-Boy και μετά για να λένε πάνω στο ρυθμό των μπιτ τους στίχους τους οι ράπερ. Ο πρώτος DJ που απέκτησε τεράστια φήμη ήταν ο Kool Herc: με την απομόνωση κομματιών από διάφορους δίσκους και την μίξη τους δημιούργησε τους πρώτους ήχους του χιπ χοπ. Αργότερα, οι επόμενες γενιές των Hip-Hop DJs με πολλές καινοτομίες όπως σκράτς (scratch), μπίτ τζάγκλινγκ (beat juggling) κ.α. έφτασαν τους DJs στο σημερινό επίπεδο. Τα πρώτα χρόνια οι DJs ήταν τα αστέρια των Χιπ-Χοπ γκρούπς αλλά μετά το 1978 τα φώτα έκλεψαν οι MCs, ενώ οι DJs προχώρησαν στην τέχνη του τερντάμπλισμ (turntablism).
Το Beatbox δεν είναι φτιαγμένο για την hip hop μουσική. Χρησιμοποιήθηκε για να δίνουν μουσική-ρυθμό στους mc's για να μπορέσουν να τραγουδήσουν ή να δώσουν μια σειρά ρυθμού στους στοίχους των mc's. Το beatbox είναι μουσική με το στόμα. Ο κάθε beatboxer χρησιμοποιούσε την φωνή του, για να δώσει μπάσο ή ακόμα και υψηλές νότες.
Το Street dance αποτελεί συνηθισμένη έκφραση της hip-hop κουλτούρας και αναφέρεται σε στυλ χορού-ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσης-που εξελίχθηκε έξω από στούντιο χορού σε οποιοδήποτε διαθέσιμο ανοιχτό χώρο, όπως σε δρόμους, πάρτι, νυχτερινά κέντρα και σχολεία. Συχνά είναι αυτοσχεδιαστικού και κοινωνικού χαρακτήρα, ενθαρρύνοντας την αλληλεπίδραση και την επικοινωνία με τους θεατές και άλλους χορευτές. Αυτοί οι χοροί είναι ένα μέρος της κουλτούρας της γεωγραφικής περιοχής που προέρχονται. Δύο παραδείγματα του street dance περιλαμβάνουν το Β-boying (breakdancing), το οποίο προέρχεται από την Νέα Υόρκη και το Shuffle Μελβούρνης από την Αυστραλία.
