Το 96% της συλλογής προϊσπανικής τέχνης του Μουσείου αποδείχθηκε πλαστό ή μη αξιολογήσιμο!
Πολύ δυσάρεστη αποδείχθηκε για το Μεξικανικό Μουσείο του Σαν Φρανσίσκο η έκθεση εκτίμησης που παρήγγειλε το ίδιο σε έναν ειδικό στην τεχνοτροπία των Μάγια για να αξιολογήσει τη συλλογή του: Aπό τα 2.000 προϊσπανικά εκθέματα του μουσείου μόνον τα 83 ήσαν αυθεντικά και το 96% της συλλογής του είτε είναι πλαστά ή άσχετα με το θέμα της.
Αυτό ήταν το συμπέρασμα της έκθεσης, αποτελούμενης από 14 σελίδες, που εκπόνησε ο αρχαιολόγος, ειδικός στην εποχή των Μάγια, Εδουάρδο Πέρες ντε Ερέδια, τονίζει σε σχετικό της άρθρο η εφημερίδα San Francisco Chronicle.
Όπως τονίζει το μουσείο, αυτή ήταν η πρώτη από τις εκθέσεις που έχει παραγγείλει, ώστε να διαπιστωθεί η καλλιτεχνική κι ιστορική αξία των αντικειμένων της συλλογής του — που συνολικά αριθμεί 16.000 κομμάτια.
«Έμεινα άναυδος. Πίστευα πως διαθέταμε πολλά περισσότερα κομμάτια εγνωσμένης αξίας. Το καλό νέο είναι πως διαθέτουμε 170 προϊσπανικά κομμάτια εγνωσμένης ποιότητας για να τα εκθέτουμε στο μουσείο (στα 83 γνήσια κομμάτια θα πρέπει να προστεθούν άλλα 87, τα οποία προέρχονται από μία πρόσφατη δωρεά)», δήλωσε ο ο υπεύθυνος του μουσείου Άντριου Κλούγκερ στην εφημερίδα. «Το κακό είναι πως θα πρέπει να αποφασίσουμε τι να κάνουμε με αυτά που δεν είναι του ιδίου επιπέδου», προσθέτει.
To Μεξικανικό Μουσείο του Σαν Φρανσίσκο ξεκίνησε τη διαδρομή του το 1975 με μία μικρή συλλογή που με την πάροδο των δεκαετιών αυξήθηκε χάρις στις δωρεές πάνω από 50 διαφορετικών συλλογών, που ουδέποτε είχε εξετασθεί η γνησιότητά τους.
Ετσι, μαζεύτηκαν όλα αυτά τα πλαστά κομμάτια της προϊσπανικής τέχνης - ή κομμάτια που είναι δύσκολο να πιστοποιηθεί η γνησιότητά τους.
«Είναι κάτι που συμβαίνει συχνά, να δέχονται τα μουσεία κομμάτια που οι απόγονοι των συλλεκτών». Ο υπεύθυνος του μουσείου παραδέχθηκε πως όλα τούτα τα χρόνια το μουσείο δεν συμπεριφέρθηκε ως πραγματικός θεσμός διεθνούς κύρους ως προς το σημείο αυτό: «Αποδέχονταν τα πάντα», τόνισε.
Ωστόσο, τούτη η πολιτική της αδιάκριτης αποδοχής κάθε δωρεάς τελείωσε διαπαντός μετά τη συνεργασία με το παγκοσμίου φήμης Σμιθσόνιαν. Βάσει αυτής, τα μικρά μουσεία που συνεργάζονται με το Ινστιτούτο μπορούν να δανεισθούν από αυτά κομμάτια προς έκθεση, αλλά και αντίστοιχα να παραχωρήσουν δικά τους κομμάτια, όπως προβλέπεται από τους διεθνείς κανόνες. Όπως εξηγεί ο Κλούγκερ, πλέον η πολιτική του Μεξικανικού Μουσείου άλλαξε και τώρα δεν δέχεται ο,τιδήποτε.
