Ταυτόχρονα δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους για την τελική έκβαση της κρίσης
Στην κοινή εκτίμηση ότι η επίθεση του Ιράν έβγαλε το Ισραήλ από τη διεθνή απομόνωση καταλήγουν οι περισσότεροι Γάλλοι αναλυτές, χωρίς ωστόσο να κρύβουν τον προβληματισμό τους ως προς την τελική έκβαση της κρίσης.
Την επιστροφή των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή επισημαίνει σε ανάλυσή του ο Ντομινίκ Μοϊσί, γεωπολιτολόγος και ειδικός σύμβουλος του Ινστιτούτου Montaigne, υποστηρίζοντας ότι το Ιράν, με την επίθεσή του κατά του Ισραήλ, όχι μόνο επανέφερε την Αμερική στην καρδιά της σκακιέρας της Μέσης Ανατολής, αλλά απέδειξε και «την ποιότητα» των αμερικανικών Υπηρεσιών Πληροφοριών, όπως άλλωστε την είχαν αποδείξει και το Φεβρουάριο του 2022, όταν ανακοίνωσαν τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία.
Όπως σημειώνει, σε άρθρο του στη γαλλική εφημερίδα Les Echos, «μπορεί οι ΗΠΑ να ήθελαν να αποστασιοποιηθούν για να αφοσιωθούν στην Ασία, όμως, εγκλωβισμένες ανάμεσα στο Ισραήλ και το Ιράν από τη μια πλευρά και τις επιθετικές φιλοδοξίες της Ρωσίας από την άλλη, δεν μπορούν να αφοσιωθούν πλήρως σε αυτό που έχουν ορίσει ως προτεραιότητά τους, δηλαδή τον ανταγωνισμό με την Κίνα».
Εκτιμά επίσης ότι η Τεχεράνη δεν τοποθέτησε μόνο την Ουάσιγκτον στην καρδιά της ισορροπίας στη Μέση Ανατολή, αλλά έβγαλε προς το παρόν το Ισραήλ από τη διπλωματική, αν όχι στρατηγική, απομόνωση του.
Τονίζοντας τη συντριπτική τεχνολογική υπεροχή του κράτους του Ισραήλ διερωτάται: «Γιατί η Τεχεράνη, η οποία δεν αντέδρασε ή λίγο μετά την εξάλειψη του στρατηγού Σολεϊμανί από την Αμερική του Τραμπ, τον Ιανουάριο του 2020, επέλεξε την κλιμάκωση τον Απρίλιο του 2024; Μπορούμε να σκεφτούμε ότι, ακριβώς όπως η Ρωσία στην Ουκρανία, το Ιράν των μουλάδων έχει υπερεκτιμήσει τις δυνάμεις του και έχει υποτιμήσει αυτές του αντιπάλου του;»
Κατά την άποψή του, το καθεστώς του Ιράν, θύμα της ανικανότητας και της διαφθοράς των ηγετών του, εκτίμησε πως υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας για να έχει υποστήριξη από αυταρχικά καθεστώτα, από τη Μόσχα μέχρι το Πεκίνο, τονίστηκε στο ΑΠΕ ΜΠΕ.
Θεωρεί ωστόσο την αποτυχημένη επιχείρηση του Ιράν ως ευκαιρία να ξεκαθαρίσει την κατάσταση και υποστηρίζει ότι η αμερικανική πολιτική για τη Μέση Ανατολή -αδιάλειπτη υποστήριξη προς το Ισραήλ απέναντι στην ιρανική επιθετικότητα, ισχυρή πίεση στο εβραϊκό κράτος για να το αποτρέψει από το να εγκλωβιστεί σε μια στρατηγική καταδικασμένη σε αποτυχία- δείχνει ισορροπία και σοφία, που μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: «Αφήστε με να σας προστατέψω από τους εχθρούς σας και από τον εαυτό σας».
Για έναρξη μιας αβέβαιης περιόδου αντιποίνων κάνει λόγο εξάλλου στο κύριο άρθρο της η εφημερίδα Le Figaro η οποία θεωρεί δευτερεύουσα την «ταπεινωτική» επιχειρησιακή αποτυχία του Ιράν, όχι βέβαια για τους Ισραηλινούς, που, όπως σημειώνει, είναι σίγουροι ότι μπορούν να βασίζονται σε ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας. Ωστόσο, κατά την άποψή της εφημερίδας, οι Ιρανοί μπορούν να ισχυριστούν ότι προσπάθησαν να συντρίψουν τον ισραηλινό Σιδερένιο Θόλο και εκτιμά πως το γεγονός, ότι δεν τα κατάφεραν, δεν αλλάζει τη στρατηγική κατάσταση και, από αυτή την άποψη, η ζημιά έχει γίνει, καθώς τώρα ξεκινά η αβέβαιη περίοδος των αντιποίνων έναντι αντιποίνων.
Το εβραϊκό κράτος μπορεί να το δει αυτό ως ευκαιρία και ενισχυμένη νομιμότητα για να χτυπήσει με τη σειρά του το ιρανικό έδαφος, ιδίως τις εγκαταστάσεις του στρατιωτικού πυρηνικού προγράμματος, το οποίο η διεθνής κοινότητα δεν μπόρεσε να συγκρατήσει. «Είναι ικανό να το κάνει αυτό, χωρίς την αμερικανική βοήθεια;» διερωτάται η Figaro.
Τέλος η εφημερίδα Le Monde τονίζει ότι «η πολυδιάστατη επίθεση που εξαπέλυσε το Ιράν κατά του Ισραήλ τη νύχτα του Σαββάτου 13 προς Κυριακή 14 Απριλίου δεν προκάλεσε μεγάλες ζημιές, σημαντικές απώλειες ανθρώπινων ζωών, εδαφική κατάκτηση ή οποιαδήποτε κρίσιμη αποσταθεροποίηση του αμυντικού συστήματος. Ακριβώς το αντίθετο. Ανιχνεύτηκαν από την αρχή, σχεδόν όλα τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη καταστράφηκαν, όπως και οι βαλλιστικοί πύραυλοι και οι πύραυλοι κρουζ που εκτοξεύτηκαν σε μια δεύτερη ομοβροντία. Η επιχείρηση αυτή είχε σχεδιαστεί και αναμενόταν εδώ και μέρες τόσο από τον ισραηλινό μηχανισμό ασφαλείας όσο και από τον κύριο προστάτη του, τις Ηνωμένες Πολιτείες.»
Με αυτή την πρωτοφανή επίθεση, η οποία πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου, η Τεχεράνη αναλαμβάνει σημαντικούς κινδύνους, όχι μόνο όσον αφορά τα πιθανά αντίποινα στο έδαφός της, αλλά και όσον αφορά τους περιφερειακούς μετασεισμούς, αναφέρει η γαλλική εφημερίδα η οποία καταλήγοντας υπογραμμίζει τα εξής: «Η επίθεση σηματοδοτεί μια επανασύνδεση μεταξύ των σουνιτικών χωρών και του Ισραήλ, αφού η διαδικασία εξομάλυνσής τους διακόπηκε από τον πόλεμο στη Γάζα. Η Ιορδανία άνοιξε τον εναέριο χώρο της στον ισραηλινό στρατό, μια ισχυρή χειρονομία. Διπλωματικά, το Ιράν δεν πείθει κανέναν επικαλούμενο την αυτοάμυνα και εδραιώνει το καθεστώς του παρία, μαζί με τον Ρώσο σύμμαχό του. Τέλος, φαίνεται πιθανό ότι η ιρανική επίθεση θα υποβιβάσει τη Γάζα στην τάξη των κρίσεων. Με την επίθεση στο Ισραήλ, η Τεχεράνη έσβησε τις αυξανόμενες εκκλήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες να εξαρτηθεί υπό όρους η στρατιωτική βοήθεια προς το εβραϊκό κράτος. Το περιφερειακό πλέγμα ανάγνωσης μόλις συνέτριψε τον πληθυσμό της Γάζας κάτω από το βάρος του».
