Έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Ιαπωνικού Κινηματογράφου, και δύο τα σημαντικότερα έργα του είναι “Η Αυτοκρατορία των Αισθήσεων” (1976) και “Η Αυτοκρατορία του Πάθους” (1978).
Και τα δύο έργα του προκάλεσαν παγκόσμια αναταραχή και έντονο σχολιασμό χάρη στο ακραίο ερωτικά για την εποχή τους περιεχόμενο, παρά το γεγονός ότι “Η Αυτοκρατορία των Αισθήσεων” κατάφερε να αποσπάσει Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών του 1978.
Τελευταίο του έργο είδαμε το 1999 μέσα από το “Ταμπού” που παρατηρούσε τον κόσμο των σαμουράι μέσα από μια αξιοπερίεργη ομοφυλοφιλική ματιά, ενώ λίγο αργότερα άρχισαν οι περιπέτειες της υγείας του με τα πολλαπλά εγκεφαλικά επεισόδια να τον ταλαιπωρούν χρόνια επιδεινώνοντας την κατάστασή του.
Σύμφωνα με τον Ιαπωνικό Τύπο πέθανε από πνευμονία.
