Τι δείχνει έρευνα με χιλιάδες μωρά
Αποτελεί κοινό... μυστικό στους γονείς ότι τα κορίτσια είναι πιο ομιλητικά από τα αγόρια. Ωστόσο, αυτό δεν είναι ακριβές για όλες τις ηλικίες. Μέχρι ενός έτους τα αγοράκια «φωνάζουν» περισσότερο από τα κοριτσάκια, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Μόνο μετά τα πρώτα τους γενέθλια τα κορίτσια ξεπερνούν τα αγόρια και γίνονται πιο φλύαρα. Οι ερευνητές εξέτασαν 5.899 μωρά ηλικίας έως δύο ετών που ήταν εξοπλισμένα με μικρές συσκευές εγγραφής ήχου για έξι ημέρες κατά μέσο όρο.
Αυτό δημιούργησε περισσότερες από 450.000 ώρες ηχογραφήσεων, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 56 εκατομμυρίων θορύβων μωρών, οι οποίες αναλύθηκαν από έναν αλγόριθμο.
Για τα βρέφη μέχρι την ηλικία του ενός έτους, τα αγόρια ήταν 10% πιο ομιλητικά από τα κορίτσια.
Αυτό βασίστηκε σε πρώιμους ήχους που μοιάζουν με ομιλία, συμπεριλαμβανομένων τσιρίδων, διάφορων... κραυγών, αλλά εξαιρέθηκαν το κλάμα, το γέλιο, το φτέρνισμα, το ρέψιμο και ο λόξυγγας.
Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα μικρά αγόρια φλυαρούν περισσότερο, επειδή στο ξεκίνημα της ανθρωπότητας, αυτός ήταν ένας σημαντικός τρόπος για τα μωρά να σηματοδοτήσουν στους γονείς τους ότι ήταν υγιή και θα έπρεπε να τα φροντίζουν και τα μην τα αφήνουν μόνα τους, σημειώθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της Daily Mail.
Επειδή τα αγόρια είναι πιο πιθανό από τα κορίτσια να πεθάνουν κατά το πρώτο έτος της ζωής τους, σύμφωνα με ιατρικά αρχεία, παλαιότερα οι γονείς μπορεί να τα παραμελούσουν κι αυτό ήταν εξελικτικά πολύ σημαντικό.
Ωστόσο, η μελέτη διαπίστωσε ότι τα κορίτσια ηλικίας ενός έως δύο ετών ήταν περίπου 7% πιο φωνακλάδικα από τα αγόρια.
Ο Δρ Kimbrough Oller, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης από το Πανεπιστήμιο του Μέμφις, δήλωσε: «Τα μωρά έχουν την τάση να φλυαρούν και να παράγουν ήχους που μοιάζουν με ομιλία, επειδή οι ενήλικες το βρίσκουν αξιολάτρευτο και θέλουν να τα φροντίσουν. Τα ανθρώπινα βρέφη είναι πιο αβοήθητα σε σύγκριση με τους στενούς συγγενείς μας, τους πιθήκους, οπότε είναι ιδιαίτερα σημαντικό να προκαλούν την προσοχή στους ενήλικες για να τα φροντίσουν Επομένως, αυτή συμπεριφορά δεν έχει να κάνει με την πρακτική για να αρχίσουν να μιλάνε, αλλά κυρίως για να τους δίνουν σημασία και να τα φροντίζουν».