Ποιοι μπορεί να ωφεληθούν από την κατανάλωση τους
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Χιλής ανακάλυψαν ένα μόριο με μεγαλύτερη αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη ικανότητα από οποιοδήποτε άλλο, το οποίο βρίσκεται στη φλούδα του κρεμμυδιού.
Ακόμα, το εν λόγω επιστημονικό εύρημα θα μπορούσε να συμβάλει στη θεραπεία ασθενειών, καθώς και να επηρεάσει τον τομέα της Χημείας των Τροφίμων.
Με επικεφαλής τους ακαδημαϊκούς Ζοσελίν Φουέντες και Ερνάν Σπάισκι, μέλη του Αντιοξειδωτικού Εργαστηρίου του Ινστιτούτου Διατροφής και Τεχνολογίας Τροφίμων (INTA) του κρατικού Πανεπιστημίου της Χιλής, η σχετική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο «Antioxidants», είχε ως στόχο να αναλύσει τις επιδράσεις των αντιοξειδωτικών στη διαδικασία οξείδωσης.
Η έρευνα άρχισε το 2017 και κατάφερε να προσδιορίσει ότι το μόριο της βενζοφουρανόνης (BZF) που υπάρχει στη φλούδα του κρεμμυδιού, έχει «αντιοξειδωτική ισχύ 1.000 φορές υψηλότερη» από τη μη οξειδωμένη πολυφαινόλη, δηλαδή την αντιοξειδωτική ένωση που ήταν ήδη γνωστή στο κρεμμύδι.
Το μόριο της βενζοφουρανόνης (BZF) υπάρχει μόνο στη φλούδα των κρεμμυδιών, τόσο των ξερών όσο και των εσαλότ, τα οποία ανήκουν σε μια ποικιλία που καταναλώνεται κυρίως στη Γαλλία.
Έπειτα από αρκετές δοκιμές σε ζώα, συμπεραίνεται ότι η χορήγηση μικρών δόσεων εκχυλίσματος με βάση τη φλούδα του κρεμμυδιού, τα προστάτευε από βλάβες στο εντερικό βλεννογόνο τους και από αλλοίωσή του, που προκαλείται τόσο από μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα όσο και από το αλκοόλ.
Ως εκ τούτου, για τον λόγο αυτόν, παρά το ότι οι μελέτες είναι πρόσφατες και πρωτοποριακές στον χώρο, οι ειδικοί θεωρούν ότι η ίδια διαδικασία θα μπορούσε να ωφελήσει ασθενείς με παχυσαρκία ή διαβήτη, συνήθως με αλλοιώσεις στη λειτουργία του εντερικού φραγμού.
Αν και δεν υπάρχουν στοιχεία που να προτείνουν την κατανάλωση φλούδας κρεμμυδιού, σε δεύτερο στάδιο οι ειδικοί θα διερευνήσουν πώς μπορούμε να επωφεληθούμε από αυτό το στοιχείο όσον αφορά στη διατροφή μας.
Η μελέτη δείχνει ότι το μόριο βενζοφουρανόνης (BZF) δρα «σε νανομοριακό επίπεδο», επομένως «εξαιρετικά χαμηλές συγκεντρώσεις» μπορεί να επιτύχει τη δράση του στα ανθρώπινα κύτταρα και αυτό ακριβώς είναι που το καθιστά ως το πιο ισχυρό αντιοξειδωτικό μέχρι σήμερα.
Ο Ερνάν Σπάισκι τόνισε ότι το ενδιαφέρον για αντιοξειδωτικά και τροφές πλούσιες σε οργανικά μόρια οφείλεται στη μεγάλη τους ικανότητα να μειώνουν τον κίνδυνο για χρόνιες ασθένειες, όπως ο καρκίνος ή αυτές του καρδιαγγειακού ή του κεντρικού νευρικού συστήματος.
