Ο παράγοντας που θα καθορίσει την ανατροπή ή όχι του Ερντογάν σε ένα ενδεχόμενο πολεμικής σύγκρουσης με την Ουάσιγκτον
Με ενδιαφέρον ως προς την εξέταση σεναρίων έλαβαν στρατιωτικοί αναλυτές σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Ρωσία την δήλωση του αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο πως η Ουάσιγκτον και ειδικά ο Τραμπ είναι έτοιμος ακόμα και για πόλεμο με την Τουρκία.
Η δήλωση αυτή έφερε στο προσκήνιο την εξέταση διαφόρων σεναρίων με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα και την σταθερά πως κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο καθώς πρωταρχικά οι δύο χώρες είναι ακόμα σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ. Ένα ενδιαφέρον σενάριο είναι το ακόλουθο σύμφωνα με ρωσους αναλυτές και σε αυτό η Ελλάδα δεν εμπλέκεται καθόλου.
Τα δεδομένα για την εξέταση των σεναρίων εμπλοκής έχουν ως εξής: Οι ΗΠΑ εχουν βάσεις σε Ιταλία και χώρες του Περσικού Κολπου και φυσικά στην Ελλάδα και την ίδια την Τουρκία. Οι τελευταίες αν δεν εκκενωθούν γρήγορα σε περίπτωση επέμβασης θα υπαρξουν αιχμάλωτοι αμερικανοι
Η Τουρκία εχει βάσεις και στρατόπεδα σε Συρία, Ιράκ και στο Κατάρ, δίπλα δίπλα σχεδόν με αμερικανική
Η πρωτη μορφή αντίδρασης των ΗΠΑ θα έρθει με την μορφή πυραύλων κρουζ AGM 86, τους γνωστούς ΤΟΜΑΧΟΚ με βεληνεκες 2.500 χιλιόμετρα και τα βλήματα JASSM με βεληνεκές 370 χιλιόμετρα και JASSM-ER με βεληνεκές 925 χιλιόμετρα.
Το πρώτο κύμα θα έρθει από βλήματα που θα εκτοξευθούν απο αεροπλάνα.
Η δυσκολία για τις ΗΠΑ θα είναι στο να εντοπίσουν κινούμενους στόχους αν και η πληθώρα των δορυφόρων και των αναγνωριστικών αεροσκαφών που διαθέτουν τους δίνουν επιλογές.
Η αρχική συγκέντρωση αμερικανικων δυνάμεων θα γίνει σε βάσεις σε Ιταλία και Περσικό και έτσι η τουρκία δεν θα μπορεί να τις βλάψει.
Η Τουρκία θα πρέπει να στείλει μαχητικά με όπλα μεγάλου βεληνεκούς ελπίζοντας πως θα πλήξει κάποιες από αυτές τις βάσεις, ειδικά στην Σικελία αλλά και πάλι οι αρνητικοί παράγοντες που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τα τουρκικά μαχητικά είναι πολλοί
Αν η τουρκική αεροπορία αποπειραθεί να πλήξει τις αμερικανικές βάσεις στον περσικό κόλπο θα έχει πολλές απώλειες και λόγω της απόστασης αλλά και λόγω των μέσων αεράμυνας που υπάρχουν εκεί.
Πάντως οι ΗΠΑ θα χρειαστούν χρόνο μέχρι να συγκεντρώσουν στην περιοχή επαρκής αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις ωστε να ξεκινήσουν μια σοβαρή στρατιωτική εκστρατεία κατά της Τουρκίας
Οι υπάρχουσες βάσεις δεν επαρκούν για να στεγάσουν μεγάλο αριθμό αεροσκαφών. Μια κάποια λύση θα δώσουν τα αεροπλανοφόρα αλλά και αυτά δεν μπορούν να είναι όλα στη Μεσόγειο καθώς οι ΗΠΑ έχουν ανάγκες και σε άλλα μέτωπα. Θα υπάρξει εναλλαγή μεταξύ τους αν διαρκέσει μεγάλο χρονικό διάστημα η όλη επιχείρηση. Ειδικά αν πάρει πάνω από χρόνο τότε οι δυνάμεις θα είναι ακόμα μικρότερες σε βάθος χρόνου, ειδικά από την στιγμή που θα έχει επιτευχθεί η αεροπορική υπεροχή έναντι της τουρκικής αεροπορίας.
Το δεύτερο κυμα πυραύλων κρουζ θα έρθει από τα πλοία που έχουν μεγαλύτερο φορτίο και καλυτερη αντιαεροπορική άμυνα.
Όταν έρθει η ώρα των αμερικανικών μαχητικών να πετάξουν πάνω από την Τουρκία επειδή θα έρχονται από διάφορες κατευθύνσεις θα καταστήσουν πολύ δύσκολο το έργο της τουρκικής αεροπορίας με αποτέλεσμα η Άγκυρα να καταφέρνει κάθε φορά να συγκεντρώνει μόλις μερικές ντουζίνες σε κάθε μέτωπο.
Σε γενικές γραμμές τα F-16 της Τουρκίας είναι σύγχρονα αλλά μόλις μπουν στο παιχνίδι τα αμερικανικά F-15 και F-22 τότε θα είναι το τέλος.
Η μόνη περίπτωση για κάποιες επιτυχίες για την τουρκική αεράμυνα ίσως έρθει από τους πυραύλους S-400 εάν και εφόσον καταφέρουν οι τούρκοι να εκπαιδεύσουν τους χειριστές τους σύντομα. Ακόμα και έτσι πάντως η αμερικανική αεροπορία έχει «ατσαλωθεί» σε τακτικές εξουδετέρωσης αεράμυνας σε διάφορες πολεμικές συγκρούσεις και σύντομα θα εξουδετερώσουν και τους S-400 καθώς οι αριθμοί των τουρκικών συστοιχιών είναι μικροί. Πάντως οι αμερικανοί θα αρχίσουν να «ξεφλουδίζουν» την τουρκική άμυνα πρώτα με τα βλήματα κρουζ και στη θάλασσα με τα υποβρύχια που θα αναλάβουν να εξουδετερώσουν τον τουρκικό στόλο.
Οι Tούρκοι ίσως να επιτύχουν κάποιες βυθίσεις αμερικανικών πλοίων αλλά και πάλι οι μικροί αριθμοί υποβρυχίων τους δεν θα τους δώσουν το επιθυμητό αποτέλεσμα καθώς πέραν όλων των άλλων δεν είναι πυρηνοκίνητα όπως τα αμερικανικά και θα χρειαστούν ανεφοδιασμό.
Μετά το πρώτο εξάμηνο οι βασικές υποδομές της τουρκικής αεροπορίας και ναυτικού θα έχουν εξουδετερωθεί μαζί με βασικές βιομηχανικές υποδομές.
Το δύσκολο για τις ΗΠΑ θα είναι αν επιλέξουν να βάλουν χερσαίες μονάδες στο πλαίσιο μιας εισβολής στην Τουρκία. Στην καλύτερη των περιπτώσεων οι ΗΠΑ μπορούν να αποβιβάσουν 20.000 στρατιώτες στο πλαίσιο μιας μαζικής επιχείρησης αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο δεδομένων των γεωστρατηγικών ισορροπιών που πρέπει να τηρεί η Ουάσιγκτον.
Αν οι ΗΠΑ αποφασίσουν να το κάνουν με αφετηρία τις βάσεις της Ιταλίας θα χρειαστούν περισσότερο χρόνο αυξάνοντας το ρίσκο.
Ειδικά η νότιες ακτές της Τουρκίας θα δυσκολέψουν τους αμερικανούς καθώς το ανάγλυφο είναι κυρίως ορεινό. Ίσως στόχος να γίνουν οι τουρκικές δυνάμεις στην Κύπρο. Σε κάθε περίπτωση η νίκη θα είναι αμερικανική αλλά με μόνο τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς δεν θα καταστεί εφικτός ο ουσιαστικός στόχος που θα είναι η «εκθρόνιση» του Ερντογάν από την εξουσία και έτσι θα είναι απλά μια μικρού μεγέθους νίκη.
