Οι διαφορετική προσέγγιση των δυο ηπείρων
Επευφημίες στην Ευρώπη, ακυρώσεις στις ΗΠΑ: Οι κατηγορίες για σεξουαλική παρενόχληση σε βάρος του Ισπανού Πλάθιντο Ντομίνγκο υπογραμμίζουν εκ νέου τις διατλαντικές αποκλίσεις όσον αφορά την υποδοχή που επιφυλάσσεται στις προσωπικότητες του πολιτισμού το όνομα των οποίων εμπλέκεται σε σκάνδαλα.
Ο 78χρονος διάσημος τενόρος, που θα εμφανιστεί απόψε στο Σέγκεντ της Ουγγαρίας, έχει κατηγορηθεί από γυναίκες για σεξουαλική παρενόχληση που ισχυρίζονται ότι υπέστησαν πριν από χρόνια.
Την Κυριακή, στην πρώτη παράσταση που έδωσε μετά τη δημοσιοποίηση των κατηγοριών αυτών, ο Ντομίνγκο επευφημήθηκε στο φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ.
Στις ΗΠΑ αντίθετα, η Ορχήστρα της Φιλαδέλφειας και η 'Οπερα του Σαν Φρανσίσκο ακύρωσαν τις παραστάσεις του μόλις οι κατηγορίες έγιναν γνωστές.
Στην Ευρώπη, οι εταιρίες προτίμησαν να περιμένουν, ορισμένες τού εξέφρασαν ακόμη και την υποστήριξή τους. Και ενώ αμερικανοί καλλιτέχνες καταδίκασαν δημόσια τις πράξεις αυτές που φέρεται να έγιναν, ευρωπαίοι τραγουδιστές τον υποστήριξαν.
Η μετζο-σοπράνο Μαρία Χοσέ Σουάρεθ, που έδωσε επανειλημμένα παραστάσεις δίπλα στον Ντομίνγκο, είπε ότι έχει δει γυναίκες να "τρέχουν από πίσω του". "Αυτό που είδα, είναι ένας καλός άνθρωπος, ένας άνδρας που αγαπά τις γυναίκες όπως ακριβώς εγώ αγαπώ τους άνδρες, και αυτό δεν είναι πρόβλημα", δήλωσε σε ισπανικό ραδιοφωνικό σταθμό.
Αυτή η απόκλιση στις αντιδράσεις ανοίγει εκ νέου την παλιά συζήτηση για τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία θα πρέπει ή όχι να συνεχίσει να τιμά το έργο προσώπων που κατηγορούνται για αξιόμεμπτες πράξεις.
Φρικτό
Ο σκηνοθέτης Ρομάν Πολάνσκι είναι ίσως η πιο γνωστή προσωπικότητα από τον χώρο του πολιτισμού που έγινε δεκτή την Ευρώπη, μολονότι κρίθηκε ένοχος για τον βιασμό μιας έφηβης στις ΗΠΑ, οι οποίες συνεχίζουν να ζητούν την έκδοσή του από τότε που διέφυγε στη Γαλλία το 1978.
Στη Μόστρα της Βενετίας που εγκαινιάζεται απόψε, ο σκηνοθέτης θα παρουσιάσει την τελευταία του ταινία, η οποία ωστόσο δεν έχει βρει ακόμη αμερικανό διανομέα.
Για την Οντρέ Κλινέ, συνιδρύτρια της εταιρίας EROIN που υποστηρίζει αρχάριες σκηνοθέτριες, το γεγονός ότι τέτοιες προσωπικότητες συνεχίζουν να τιμώνται "είναι απλά φρικτό". Στη Γαλλία, προσθέτει, οι προσωπικότητες αυτές "συνεχίζουν να εκδίδουν βιβλία, να προσκαλούνται στα τηλεοπτικά πλατό».
«Είναι τρελό να το βλέπεις αυτό, όλος ο κόσμος ξέρει για τί ανθρώπους πρόκειται. Γιατί συνεχίζουν να εργάζονται», δηλώνει η 32χρονη Παριζιάνα που ζει στο Λος 'Αντζελες.
Στις ΗΠΑ, η τελευταία ταινία του Γούντι Άλεν εγκαταλείφθηκε από την Amazon, μετά τις κατηγορίες για τη σεξουαλική κακοποίηση της θετής του κόρης Ντίλαν Φάροου --τις οποίες αρνείται ο ίδιος-- που εκ νέου απασχολούν τα μμε. Η μεγάλου μήκους ταινία μπορεί να μην προβληθεί ποτέ στις ΗΠΑ, ενώ άρχισε να προβάλλεται στην Ευρώπη.
Η ευρωπαϊκή ευαισθησία
Επί δεκαετίες, οι υποστηρικτές ισχυρών ανδρών που κατηγορούνται για σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση επικαλούνται το κλισέ του αμερικανικού "πουριτανισμού".
Το επιχείρημα προκύπτει εκ νέου μετά την έναρξη του κινήματος #MeToo το 2017, μετά την πτώση του κινηματογραφικού παραγωγού Χάρβεϊ Γουάινστιν.
Η Κατρίν Ντενέβ υπέγραψε μαζί με εκατό Γαλλίδες ένα άρθρο που υποστηρίζει την "ελευθερία" για τους άνδρες «να πειράζουν», θεωρώντας το "απαραίτητο για τη σεξουαλική ελευθερία".
Η Αμερικανίδα Αντζέλικα Χιούστον που έπαιξε σε διάφορες ταινίες του Γούντι Άλεν και βρισκόταν εκεί τη βραδιά κατά την οποία διαπράχθηκε το έγκλημα του Πολάνσκι το 1977, δηλώνει ότι έτσι συνέβαιναν τα πράγματα εκείνη την εποχή. "Είναι μια ιστορία που μπορεί να είχε συμβεί 10 χρόνια νωρίτερα στην Αγγλία ή τη Γαλλία, την Ιταλία ή την Πορτογαλία και κανείς να μην είχε ακούσει να μιλούν γι αυτό. Και έτσι αρέσει σε αυτούς τους τύπους να περνούν τον καιρό τους", είπε στο περιοδικό New York.
«Υπήρχε όλο αυτό το κίνημα πλέιμποϊ όταν ήμουν μικρούλα», πρόσθεσε η 68χρονη ηθοποιός "Ήταν κάτι που απαιτείτο για τους περισσότερους αυτούς τύπους, όπως ο Ρομάν που μεγάλωσαν με την ευρωπαϊκή ευαισθησία".
Σήμερα η Οντρέ Κλινέ ανησυχεί για τη χαλαρότητα απέναντι στα σκάνδαλα. Είναι ωστόσο αισιόδοξη για το μέλλον, γιατί οι νέοι και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού μεγαλώνουν "με μια νέα παιδεία" ως προς τα θέματα ισότητας μεταξύ των φύλων.