Ακόμη και 11.000 χρόνια νωρίτερα από ότι πιστεύαμε μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι Νεάντερταλ είχαν αναπτύξει φονική τεχνολογία. Όπως δείχνουν τα ευρήματα από τη Νότια Αφρική, η τεχνολογία του δόρατος και του βέλους και άλλα μικρά λίθινα φονικά όπλα υπήρχαν εδώ και περίπου 71.000 χρόνια.
Η ερευνητική ομάδα, στην οποία συμμετείχε και ένας Έλληνας επιστήμονας, βρήκε 27 μικρές και λεπτές λεπίδες, μήκους τριών εκατοστών περίπου η κάθε μία, οι οποίες ανακαλύφθηκαν μέσα σε διαδοχικά στρώματα άμμου και χώματος που καλύπτουν μια συνεχή περίοδο 11.000 ετών, χρησιμοποιούνταν ως μυτερές άκρες για βέλη και δόρατα.
Αυτοί οι λεγόμενοι “μικρόλιθοι” φτιάχνονταν με μια σχετικά εξελιγμένη τεχνική που περιλάμβανε την επεξεργασία της πέτρας στη φωτιά, προτού πελεκηθεί με μια άλλη πέτρα στο κατάλληλο σχήμα, έτσι ώστε από τη μια μεριά να τρυπάει τον στόχο και από την άλλη να προσαρμόζεται στο ξύλινο σώμα του δόρατος ή του βέλους.
Η ανακάλυψη δείχνει ότι η εφεύρεση φονικών όπλων βολής έγινε αρκετά νωρίς στην ανθρώπινη προϊστορία και, στη συνέχεια, η σχετική γνώση πέρασε από γενιά σε γενιά. Έως τώρα οι περισσότεροι επιστήμονες θεωρούσαν ότι τα βλητικά όπλα (δόρατα και βέλη) ανακαλύφθηκαν πριν από περίπου 60.000 χρόνια στη διάρκεια μιας εποχής παγετώνων, αλλά μετά ξεχάστηκαν για πολλές χιλιάδες χρόνια, ώσπου ανακαλύφθηκαν ξανά από τις κατοπινές γενιές πριν από περίπου 40.000 έως 50.000 χρόνια.
Τα βέλη και τα δόρατα που εκτοξεύονταν και σκότωναν ζώα και ανθρώπους από απόσταση, έπαιξαν πιθανότατα ρόλο-κλειδί κατά την επιτυχή μετανάστευση του Homo sapiens από την Αφρική προς την Ευρώπη, καθώς και στην εξαφάνιση των Νεάντερταλ που ζούσαν εκεί από παλιά. Η ανώτερη τεχνολογία των όπλων επέτρεψε στους προγόνους μας να επικρατήσουν των Νεάντερταλ, οι οποίοι πιθανότατα δεν διέθεταν τέτοια όπλα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις πολλών επιστημόνων, αν και όχι όλων, καθώς μερικοί δεν βιάζονται να υποτιμήσουν τα «ξαδέλφια» μας.
Αρκετοί επιστήμονες εκτιμούν ότι η εφεύρεση προχωρημένων λίθινων όπλων τόσο παλιά δείχνει πως σχεδόν σίγουρα οι κατασκευαστές τους διέθεταν επίσης μια αντίστοιχα πολύπλοκη σκέψη και γλώσσα.
Στην ερευνητική ομάδα συμμετείχε και ο γεωλόγος Παναγιώτης Καρκάνας της Εφορίας Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας Νότιας Ελλάδας, ο οποίος μελέτησε τα ιζήματα και τη γεωλογία του σπηλαίου Πίνακλ Πόιντ στη νότια αφρικανική ακτή Μόσελ, όπου έγινε η ανακάλυψη των αρχαίων λεπίδων.
