«Στην πραγματικότητα τα Ίμια ήταν μία πολύ απλή επιχείρηση σε σχέση με αυτά που είχαμε διδαχθεί»
Πολύ μελάνι έχει χυθεί από την εποχή των Ιμίων για την τύχη των βατραχανθρώπων, των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων που ανέβηκαν στα Ίμια, καθώς τα χρόνια που ακολούθησαν και με αφορμή την πτώση ενός ελικοπτέρου γράφτηκε πως η ομάδα που είχε ανέβει στη βραχονησίδα είχε σκοτωθεί. Τα πράγματα όμως φαίνεται πως τελικά δεν είναι έτσι και πως οι τούρκοι κομάντος που ανέβηκαν στα Ίμια είναι εν ζωή και μάλιστα δίνουν συνεντεύξεις.
Η επιχείρηση στα Ίμια είχε λάβει το όνομα Yunuz-1 που σημαίνει «δελφίνι 1».
Ο συντονιστής της είχε εκείνο τον καιρό τον βαθμό πλωτάρχη και λεγόταν Iz Metin. Ο Metin είχε μιλήσει το 2012 στην εφημερίδα Hurriyet δίνοντας τα ονόματα των κομάντος της μονάδας υποβρυχίων καταστροφών SAT που έλαβαν μέρος σε αυτήν.
Ήταν οι Ali Turksen, Ercan Kirectepe, Hakan Caliskan, Sadettin Dogan, Salih Corekcioglu, Cavit Ozmen, Abdullah Arslan, Levin Keten, Lutfu Tokusoglu, Ibrahim Balcin, Hasan Arap και Tanel Erena.
Οι Ali Turksen, Ercan Kirectepe, Sadettin Dogan σήμερα βρίσκονται στη φυλακή, κατηγορούμενοι για συμμετοχή σε σχέδιο κινηματιών, το οποίο προέβλεπε τη δολοφονία ανώτατων αξιωματικών του τουρκικού στρατού.
Ο Hakan Caliskan εργάζεται σε ομάδες φύλαξης πλοίων στο πέρασμα του Άντεν. Οι υπόλοιποι οκτώ παρέμεναν μέχρι και το 2012, σύμφωνα με τον Metin, στον τουρκικό στρατό.
Χθες ορισμένοι από αυτούς υπενθύμισαν τις πράξεις τους μιλώντας στην εφημερίδα Milliyet.
Συγκεκριμένα ο Salih Corekcioglu, ο Hakan Caliskan και ο Ali Turksen μαζί με άλλα στελέχη των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ενεπλάκησαν στην επιχείρηση στα Ίμια περιέγραψαν τα συναισθήματά τους και τις ενέργειές τους εκείνες τις ώρες.
Σύμφωνα λοιπόν με την εφημερίδα Milliyet οι κομάντος που ανέβηκαν στα Ίμια πριν 23 χρόνια, το βράδυ της 31ης Ιανουαρίου 1996 δήλωσαν μεταξύ άλλων πως ήταν έτοιμοι και να πεθάνουν.
Η τουρκική εφημερίδα σύμφωνα με τα όσα μεταδίδει το sigmalive γράφει ότι η κρίση τελείωσε υπέρ της Τουρκίας έπειτα από τις μακρές συνομιλίες που είχε ο τότε Αμερικανός Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον με την Τουρκάλα Πρωθυπουργό, Τανσού Τσιλέρ, εκείνο το βράδυ
Ο Υποπλοίαρχος Ali Turksen, διοικητής ομάδας κομάντος SAT, ανέφερε στις 29 Ιανουαρίου η διαταγή να πάνε στα Ίμια ήρθε στις 23:00 με ένα τηλεφώνημα. «Σαράντα συνάδελφοι που ξεκουράζονταν στα σπίτια τους, αμέσως ήρθαν στη μονάδα. Ήμασταν έτοιμοι για μάχη και μάλιστα να πεθάνουμε», ανέφερε. Ο ίδιος κατέβασε την ελληνική σημαία με μεγάλη προσοχή και έστησε την τουρκική σημαία.
«Η ανακοίνωση Αστραπή 3 που έλεγε ότι κυματίζει πλέον η σημαία μας έδωσε χαρμόσυνο νέο. Τα Ίμια είναι ένα εθνικό πνεύμα, ένα μέρος που βρήκε νόημα η έννοια της προστασία των εδαφών της πατρίδας. Δεν είναι μόνο μία βραχονησίδα στο Αιγαίο, δεν έχουμε ούτε μια σταγόνα νερό να χάσουμε», ανέφερε.
Ο Πλοίαρχος Hakan Caliskan, ο οποίος βρισκόταν στην ομάδα 1 που ανέβηκε στα Ίμια, αναφέρει ότι «στην πραγματικότητα τα Ίμια ήταν μία πολύ απλή επιχείρηση σε σχέση με αυτά που είχαμε διδαχθεί. Κάθε κομάντος ήθελε να ανέβει σε κάποιο νησί και εμείς ήμασταν 12 τυχεροί άνθρωποι που ανεβήκαμε. Κανένας δεν φοβόταν το θάνατο».
Ο ίδιος εξηγεί πως όταν ανέβηκε στα Ίμια είχε σκεφτεί ότι μπορεί να είχαν παγιδεύσει το κοντάρι της σημαίας. «Δηλαδή, μπορεί να τον είχαν παγιδεύσει με ένα εκρηκτικό μηχανισμό. Με ένα μακρύ σχοινί έλεγξα και τις δύο πλευρές του. Ο υποπλοίαρχος Ali Turksen έστησε την ένδοξη σημαία μας», ανέφερε προσθέτοντας ότι «τα Ίμια είναι η ενσάρκωση του θάρρους και της αγάπης του Τούρκου στρατιώτη για την πατρίδα».
Ο κελευστής Salih Corekcioglu, ο οποίος ήταν στην ομάδα 1 που ανέβηκε στα Ίμια, είπε ότι ως χειριστής όπλων «ανέβηκα στο νησί με 40 κιλά βάρος». Ανέφερε ότι στο σκάφος του διοικητή Αλί Τουρκσέν ήταν μπροστά μπροστά και «σε περίπτωση που ερχόμασταν αντιμέτωποι με τους Έλληνες ΟΥΚάδες, θα άνοιγα πυρ». Όταν, πρόσθεσε, «είδαμε τα αγριοκάτσικα, έμοιαζαν με στρατιώτες που άλλαζαν θέσεις, αλλά διατηρήσαμε την ψυχραιμία μας. Γιατί αν από ατύχημα ανοίγαμε πυρ, θα ξεκινούσε τουρκο-ελληνικός πόλεμος. Μόλις ο υποπλοίαρχος Τουρκσέν μας είπε ότι έστησε την τουρκική σημαία, ηρεμήσαμε».
Όπως είπε, περίμεναν μέχρι το πρωί που ήρθε ένα ελληνικό ελικόπτερο να ελέγξει την σημαία. «Έριξαν φως στη σημαία μας. Εγώ έστρεψα το όπλο μου προς αυτούς. Αν έκαναν απόβαση στο νησί, ήμουν έτοιμος να ανοίξω πυρ. Είδε την σημαία και έφυγε κι εμποδίστηκε ο πόλεμος. Πήγαμε και βάλαμε την σημαία μας», ανέφερε.
