Δισεκατομμύρια και χλιδή για την επόμενη μητρόπολη του κόσμου

Ποιες χώρες συμμετέχουν στον τρελό παγκόσμιο αγώνα δρόμου που μπορεί να φορά οικονομικό μανδύα τελικά αλλά πάνω από όλα βάζει θέμα status!

Και αν κάποτε η Νέα Υόρκη ή το Λονδίνο ήταν – αναμφίβολα- ο ομφαλός του κόσμου, ο παγκόσμιος χάρτης αλλάζει και οι μητροπόλεις του 21ου αιώνα… μετατοπίζονται πιο ανατολικά και συγκεκριμένα στην ήπειρο της Ασίας.

Μάλιστα, εδώ και περίπου μια δεκαετία, βρίσκεται σε εξέλιξη μια τρελή παγκόσμια κούρσα όπου χώρες ανταγωνίζονται για να κάνουν τη δική τους υπερ – πόλη το νέο κέντρο της γης. Ο ανταγωνισμός, αυτός, βέβαια, έχει κυρίως οικονομικό μανδύα, δηλαδή ως στόχο την προσέλκυση επενδύσεων κλπ αλλά ίσως και πάνω από αυτά είναι θέμα status.

Πιο πρόσφατη… διαγωνιζόμενη σε αυτό τον αγώνα δρόμου είναι η Σρι Λάνκα, που με κινεζικά κεφάλαια ύψους 1,4 δισ. δολαρίων, θεμελιώνει μια νέα μητρόπολη. Το φιλόδοξο πρότζεκτ έχει ορίζοντα υλοποίησης το 2041 και σύμφωνα με τον πρώτο προϋπολογισμό θα χρειαστεί περί τα 15 δισεκατομμύρια για να ολοκληρωθεί.

Η νέα μητρόπολη ουσιαστικά θα είναι επέκταση της τωρινής πρωτεύουσας της χώρας, το Κολόμπο, που με τις νέες προσθήκες θα φτάσει να έχει διπλάσιο μέγεθος. Η ονομασία που έχει δοθεί στο πρότζεκτ αυτό είναι «Port City».

Οι κύριοι ανταγωνιστές της Σρι Λάνκα σε αυτό το «παιχνίδι» που θα διαμορφώσει τις παγκόσμιες ισορροπίες του μέλλοντος είναι το Χονγκ Κονγκ, η Σιγκαπούρη και το Ντουμπάι.

Αξιοσημείωτο είναι πως η Σρι Λάνκα βγήκε από έναν εξαιρετικά αιματηρό και κοστοβόρο εμφύλιο πόλεμο μόλις το 2009.

Κάτι που επίσης αξίζει να αναφερθεί είναι ότι στη νέα αυτή «μάχη» για τη μητρόπολη του μέλλοντος, οι δυνάμεις που συμμετέχουν ξεπερνούν κατά πολύ το επίπεδο του εθνικού, όπως το γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Οι Κινέζοι επενδυτές φαίνεται πως είναι από τους πρώτους που ρίχνουν χρήμα σε όλες τις προαναφερθείσες χώρες και τα πρότζεκτ ενίσχυσης των υποδομών. Μεγάλα κεφάλαια προέρχονται επίσης και από επενδυτές από τον αραβικό κόσμο, που δεν περιορίζονται στο γειτονικό τους Ντουμπάι αλλά επεκτείνονται.

Πρωτοποριακές είναι και οι κατασκευαστικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται αφού για τη θεμελίωση των μητροπόλεων αυτών, ως πρώτη ύλη των κατασκευών, μαζεύεται άμμος και άλλα υλικά από τον πάτο των ωκεανών. Και αυτό είναι μόνον ένα παράδειγμα.

Στις κτιριακές υποδομές που χτίζονται σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις είναι πάντοτε γραφεία και επαγγελματικοί χώροι (συνήθως απαράμιλλης χλιδής), εμπορικά κέντρα, πλατείες και πάρκα. Οι πόλεις έχουν εμπορική και οικιστική χρήση και η βιομηχανική παραγωγή μεταφέρεται σε ζώνες εκτός των κέντρων αυτών, εν αντιθέσει με ό,τι συνέβαινε παλαιότερα στις παραδοσιακές μητροπόλεις του δυτικού κόσμου.

Ακόμη ένας λόγος που στέλνει τις χώρες σε αυτό το φιλόδοξο και – ενίοτε- ματαιόδοξο πεδίο είναι τα προβλήματα που δημιουργούνται από τον υπερπληθυσμό των πρωτευουσών παγκοσμίως, και τα συνεπαγόμενα προβλήματα όπως ανεργία, εκτόξευση του κόστους στέγασης και διαβίωσης, κυκλοφοριακό κομφούζιο, κακές συνθήκες αποχέτευσης και υγιεινής.

Με πληροφορίες από Guardian, The Malaysian Times και Business Insider