Προβλέπεται η καταβολή 800 ευρώ μηνιαίως σε άνεργους και συνταξιούχους
Το προσχέδιο του νέου προϋπολογισμού το οποίο προβλέπει βασικό εισόδημα 800 ευρώ το μήνα σε άνεργους και συνταξιούχους, καλείται να εγκρίνει σήμερα το βράδυ το Υπουργικό Συμβούλιο της ιταλικής κυβέρνησης.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον ιταλικό τύπο, το έλλειμμα στην Ιταλία αναμένεται να κυμανθεί στο 2,4% του ΑΕΠ. Πρόκειται για αίτημα των Πέντε Αστέρων και όπως φαίνεται υπάρχει θετική διάθεση και από την Λέγκα. Ωστόσο, ο υπουργός Οικονομικών Τζοβάνι Τρία θα ήθελε ένα ποσοστό πολύ χαμηλότερο, γύρω στο 1,6%, ώστε να αποφευχθεί η άνοδος του σπρεντ, αλλά και για να εξασφαλισθεί, όπως τόνισε, ότι θα μπορέσει να μειωθεί το δημόσιο χρέος της Ιταλίας και να μην κινδυνεύσουν οι αποταμιεύσεις.
Στα 800 ευρώ «εισόδημα του πολίτη»
Τα Πέντε Αστέρια από την πλευρά τους επιμένουν, ότι μέχρι τον επόμενο Μάρτιο πρέπει να αρχίσει η καταβολή του «εισοδήματος του πολίτη» με σχεδόν 800 ευρώ τον μήνα σε άνεργους και συνταξιούχους. Έστω και αν δεν έχει γίνει οριστικά σαφές, αν θα δοθεί μόνον σε Ιταλούς πολίτες ή και σε μετανάστες με άδεια παραμονής. Η Λέγκα θέλει επίσης να μειωθούν σημαντικά οι φόροι, αρχίζοντας από τις επιχειρήσεις, με διεύρυνση του μέτρου στη συνέχεια και για φυσικά πρόσωπα. Η οριστική απόφαση αναμένεται να ληφθεί σήμερα το βράδυ στο υπουργικό συμβούλιο εκτός αν την τελευταία στιγμή αποφασιστεί αναβολή λόγω μη συμφωνίας.
Σύμφωνα με την Deutsche Welle ωστόσο, μένει να απαντηθεί, αν θα παραμείνει στην θέση του ο τεχνοκράτης υπουργός Οικονομικών Τζιοβάνι Τρία. Ο αρχηγός των Πέντε Αστέρων και υπουργός Εργασίας Λουίτζι Ντι Μάιο, δηλώνει επισήμως, ότι «δεν υπάρχει κανένα αίτημα να παραιτηθεί ο επικεφαλής του υπουργείου Οικονομικών», αλλά προσθέτει με νόημα, ότι «το προσχέδιο του προϋπολογισμού θα πρέπει να λειτουργήσει υπέρ του ιταλικού λαού».
Από την άλλη πλευρά, επισημαίνει η Deutsche Welle, θα πρέπει να διαπιστωθεί, με ποιον τρόπο θα αντιδράσουν οι Βρυξέλλες, αλλά και οι αγορές, στην πιθανή πλέον αύξηση του ιταλικού ελλείμματος. Διότι μπορεί να πρόκειται για στρατηγική παρόμοια με εκείνη της Γαλλίας, αλλά η Ιταλία έχει πλέον χρόνια πρόβλημα με τη διαχείριση του δημόσιου χρέους της.
