«Κοιμάμαι καλά τα βράδια, γιατί όποιον μου ζήτησαν να σκοτώσω άξιζε να πεθάνει»
Ο «Khaled», ένας πρώην εκτελεστής του ISIS, δεν βρέθηκε στην Ράκα της Συρίας για να οσμίζεται το θάνατο. Τον έστειλαν στο μάτι του κυκλώνα για μια αποστολή, να γίνει ένας αδίστακτος εκτελεστής.
Έξι άτομα, ανάμεσα τους και ο ίδιος, διατάχθηκαν να παρουσιαστρεί σε χώρο κοντά στο αεροδρόμιο στο Χαλέπι στη βορειοδυτική Συρία, όπου ένας γάλλος εκπαιδευτής θα τους δίδασκε πώς να σκοτώνουν με πιστόλια, να χρησιμοποιούν σιγαστήρες όπλων και τουφέκια ελεύθερων σκοπευτών.
Έμαθαν να δολοφονούν μεθοδικά, και πώς να κρατούν αιχμαλώτους τα θύματά τους. «Οι στόχοι της πρακτικής μας ήταν οι κρατούμενοι στρατιώτες του καθεστώτος», λέει στο BBC. «Τους βάζαμε σε ένα δύσκολο μέρος, έτσι ώστε να χρειάζεται ένας ελεύθερος σκοπευτής για να τους σκοτώσει. Ή μας έβαζαν να στοχεύσουμε σε μια ομάδα κρατουμένων και μας ζητούσαν να πυροβολήσουμε έναν από αυτούς χωρίς να χτυπήσουμε τους άλλους».
«Τις περισσότερες φορές οι δολοφονίες γίνονται από τη θέση μιας μοτοσικλέτας, οπότε χρειαζόταν και ένα άλλο άτομο που θα οδηγούσε. Πλησιάζαμε δίπλα στο αυτοκίνητο του στόχου και τον πυροβολούσαμε ώστε να μη μπορεί να ξεφύγει».
Ο «Khaled»- όχι το πραγματικό του όνομα - έμαθε πώς να παρακολουθεί ανθρώπους. Πώς να προσεγγίζει στόχους που δεν μπορούσε υπό άλλες προϋποθέσεις. Πώς να αποσπά την προσοχή μιας συνοδείας αυτοκινήτων, ώστε άλλος εκτελεστής να τους αποτελειώνει.
Ήταν μια σκληρή, απάνθρωπη εκπαίδευση. Αλλά στα μέσα του 2013, σύντομα μετά την αποχώρηση του Συριακού στρατού από τη Ράκα, συνασπίστηκε με την Ahrar al-Sham - μια σκληρή ισλαμική ομάδα που προσπαθεί να πάρει υπό τον έλεγχο τη βόρεια πόλη και να εξαλείψει τους αντιπάλους της.
Ο «Khaled» ήταν ένας από τους διοικητές της ομάδας, υπεύθυνος για το γραφείο ασφαλείας στη Ράκα. Σύμφωνα με το BBC, όταν ξέσπασε η Συριακή επανάσταση, ο ίδιος ήταν ένας φιλήσυχος άνθρωπος, «λίγο θρησκόληπτος, αλλά όχι πολύ αυστηρός», που εργαζόταν ως διοργανωτής ταξιδίων για προσκυνητές.
«Ήταν ένα εκπληκτικό συναίσθημα ελευθερίας αναμεμειγμένο με το φόβο του καθεστώτος», σημειώνει για την πρώτη ημέρα που εντάχθηκε στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις.
«Νιώθαμε ότι κάναμε κάτι για να βοηθήσουμε τη χώρα μας, να έρθει η ελευθερία και να μπορέσουμε να επιλέξουμε έναν πρόεδρο διαφορετικό από τον Άσαντ. Ήμασταν μια μικρή ομάδα, όχι περισσότερο από 25-30 άτομα».
Όπως σημείωσε, εκείνη την περίοδο κανείς δεν σκέφτηκε να πάρει όπλα στις πρώτες διαμαρτυρίες - «δεν είχαμε το θάρρος για αυτό», αλλά οι δυνάμεις ασφαλείας συνέλαβαν και ξυλοφόρτωσαν ανθρώπους χωρίς λόγο.
Η ημέρα που τον συνέλαβαν
«Με πήραν από το σπίτι μου και με μετέφεραν στο Τμήμα Ασφάλειας, έπειτα σε άλλα τμήματα, την Πολιτική Ασφάλεια, την Κρατική Ασφάλεια ... και έπειτα στην κεντρική φυλακή, όπου έμεινα για ένα μήνα πριν με απελευθερώσουν. Από τη στιγμή που μπήκα στη φυλακή, δεν μπορούσα να περπατήσω και δεν μπορούσα να κοιμηθώ από τους πόνους στην πλάτη μου».
Αποκάλυψε ότι ο πιο βίαιος βασανιστής του ήταν ένας φρουρός του τμήματος Ασφαλείας που τον υποχρέωνε να γονατίζει μπροστά σε μία φωτογραφία του Άσαντ και να λέει «Ο θεός σου θα πεθάνει, ενώ εκείνος δεν θα πεθάνει. Ο θεός πεθαίνει, ο Ασάντ αντέχει...».
«Με κρεμούσε από τα χέρια με αλυσίδες στο ταβάνι, με ανάγκαζε να γδυθώ έπειτα με έβαζε στο "ιπτάμενο χαλί" και με μαστίγωνε στην πλάτη και μου έλεγε: "Σε μισώ, σε μισώ, Θέλω να πεθάνεις, ελπίζω να πεθάνεις στα χέρια μου". Έφυγα από εκεί παράλυτος και όταν μεταφέρθηκα στην κεντρική φυλακή, αποφάσισα ότι αφού ο Θεός με έσωσε θα τον έβρισκα και θα τον σκότωνα όπου κι αν πήγαινε. Ακόμη κι αν κατέφευγε στη Δαμασκό, θα τον σκότωνα».
Όταν αποφυλακίστηκε, πήρε τα όπλα και ξεκίνησε αγώνα εναντίον της κυβέρνησης. Λέει ότι «βοήθησε» 35 στρατιώτες του Συριακού Στρατού να αυτομολήσουν- κάποιοι από αυτούς τους απήγαγε, πουλώντας τα υπάρχοντά τους για να αγοράσει όπλα.
Μερικές φορές, λέει, ένωνε τις δυνάμεις του με ελκυστικές γυναίκες για να δελεάσει «περιβόητους ανθρώπους που έβλαψαν διαδηλωτές» με προσφορές γάμου. Τους χάριζε τις ζωές τους, αλλά τους ανάγκαζε να αυτομολούν και να το δηλώνουν σε βίντεο, ώστε να μην μπορούν ξανά να υπηρετούν τον Άσαντ. Για τους πρώτους ομήρους του, τα λύτρα ορίστηκαν στα 15 Καλάσνικοφ, ή την αξία τους σε μετρητά. Σε έναν δεν έδειξε έλεος: στον βασανιστή του.
Στο BBC, δηλώνει πως έχασε την πίστη του στην επανάσταση. Επικεντρώθηκε στην καθημερινή μάχη για επιβίωση. Και σύντομα βρέθηκε να ακολουθεί έναν ακόμα πιο σκοτεινό ρόλο στη άγρια σύγκρουση της Συρίας - ως δολοφόνος για την τζιχαντιστική οργάνωση ISIS.
Ο Khaled εγκατέλειψε τους ισλαμιστές του Ahrar al-Sham που τον εκπαίδευσαν ως δολοφόνο και εντάχθηκε στο μέτωπο al-Nusra, η οποία έγινε στη συνέχεια η επίσημη θυγατρική της Αλ Κάιντα στη Συρία.
«Σκότωσα πάνω από 100 άτομα στις μάχες κατά του καθεστώτος και του ISIS και δε το μετανιώνω γιατί ο θεός ξέρει πως ποτέ δε σκότωσα κάποιον πολίτη ή αθώο. Όταν κοιτάζομαι στον καθρέφτη, βλέπω τον εαυτό μου ως πρίγκιπα. Και κοιμάμαι καλά τα βράδια, γιατί όποιον μου ζήτησαν να σκοτώσω άξιζε να πεθάνει. Όταν εγκατέλειψα τη Συρία, έγινα πολίτης ξανά. Τώρα, αν κάποιος μου μιλήσει με αγένεια, του απαντώ: όπως επιθυμείς!».
