Υπήρξε από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του νέου κύματος του τσεχοσλοβάκικου κινηματογράφου
Ο δύο φορές βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθεσίας Μίλος Φόρμαν, για τις ταινίες του «Στη Φωλιά του Κούκου» και «Αμαντέους» «έφυγε ήσυχα, έχοντας γύρω του την οικογένειά του και τους πιο στενούς φίλους του» όπως δήλωσε η σύζυγός του Μαρτίνα, στο CTK.
Ο Ζαν Τόμας Φόρμαν, γνωστός ως Μίλος Φόρμαν, γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1932 στην πρώην Τσεχοσλοβακία, στην πόλη Κασλάβ. Έχασε τους γονείς του στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ και Άουσβιτς.
Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Φόρμαν έζησε σε σπίτια συγγενών του και αργότερα ανακάλυψε ότι ο βιολογικός του πατέρας ήταν ένας Εβραίος αρχιτέκτονας επιζών των ναζιστικών στρατοπέδων.
Ο μεγάλος δημιουργός, τη δεκαετία του 60 και με ταινίες όπως «Οι Έρωτες Μιας Ξανθιάς» (1964), «Φωτιά... πυροσβέστες», υπήρξε από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του νέου κύματος του τσεχοσλοβάκικου κινηματογράφου που εκφράστηκαν κατά του καθεστώτος της πρώην Τσεχοσλοβακίας.
Λίγο πριν το 1968 και την στρατιωτική εισβολή των συμμάχων του Συμφώνου της Βαρσοβίας στην Τσεχοσλοβακία που έβαλε τέλος στην «Άνοιξη της Πράγας» ο Φόρμαν έφυγε για τις ΗΠΑ μέσω Γαλλίας.
Εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ και η καριέρα του απογειώθηκε με την ταινία «Η φωλιά του κούκου» που κέρδισε πέντε Όσκαρ (1976), συμπεριλαμβανομένου και του βραβείου σκηνοθεσίας κι έμεινε στην ιστορία του κινηματογράφου.
Το 1977 ανακηρύχθηκε επίτιμος πολίτης των Ηνωμένων Πολιτειών.
Με τους πρωταγωνιστές της ταινίας, «Υπόθεση Λάρι Φλιντ»
Ήταν το 1983 όταν πήγε στην Πράγα, ακόμα σε καθεστώς κομμουνιστικό, για να γυρίσει το «Αμαντέους» ταινία που κέρδισε οκτώ Όσκαρ (1985).
Στην φιλμογραφία του Μίλος Φόρμαν κυριαρχούν επίσης οι ταινίες Hair (1979), Ragtime (1981), Valmont (1989) Υπόθεση Λάρι Φλιντ (1996 και τρίτη υποψηφιότητα του Μίλος Φόρμαν για Όσκαρ σκηνοθεσίας), το Man on the Moon ( 1999) με τον Τζιμ Κάρεϊ και η ταινία «Les Fantômes de Goya» (2006) με τους Χαβιέ Μπαρδέμ, Νάταλι Πόρτμαν.
Ο αστεροειδής 11333 Φόρμαν πήρε την ονομασία του από τον Μίλος Φόρμαν.
