Η χθεσινή σφαγή αμάχων από χημικά αέρια στο προάστιο Γούτα της Δαμασκού, είναι μόνο μία από τις συχνές επιθέσεις εναντίων αθώων πολιτών, που πληρώνουν το τίμημα ενός εμφυλίου πολέμου, με πολιτικό-θρησκευτικές προεκτάσεις.
Η αντιπολίτευση της Συρίας μιλά για 1300 νεκρούς- ανάμεσα τους και εκατοντάδες βρέφη και μωρά παιδιά- και κατηγορεί το καθεστώς. Ο Άσαντ λέει ότι τα χημικά τα εξαπέλυσαν αντάρτες, για προβοκάτσια.
Όποια και είναι η αλήθεια, οι εικόνες από ανθρώπους να πνίγονται στο ίδιο τους το σάλιο, μην μπορώντας να πάρουν ανάσα - και αθώα μωρά να αφρίζουν από την εισπνοή χημικών και να βρίσκουν φριχτό θάνατο, έχουν συγκλονίσει όλο τον κόσμο και φέρνουν δάκρυα στα μάτια...
Βλέποντας όμως αυτές τις εικόνες, τελικά, δεν ξέρει κανείς ποιος είναι πιο τυχερός: αυτός που έφυγε ή αυτός που σώθηκε για να ζήσει και πάλι μέσα στον τρόμο και στη φρίκη ενός πολέμου, που δεν φαίνεται να έχει σύντομα τέλος ;
Ένα μικρό κορίτσι γλίτωσε τελικά από την επίθεση. Όταν ξυπνά, τα μάτια της είναι άδεια και λέει -σαν να μην το πιστεύει: "Είμαι ζωντανή. Είμαι ζωντανή". Μέχρι την επόμενη επίθεση.
