Το Μαζάρ-ι-Σαρίφ στο Αφγανιστάν είναι μία ξεχωριστή πόλη. Εκεί, βρίσκονται μερικά από τα πιο σημαντικά μνημεία του ισλαμικού πολιτισμού, αλλά και οι περισσότεροι... οίκοι ανοχής. Για την ακρίβεια, είναι η ανεπίσημη πρωτεύουσα πορνείας στη χώρα, σε σημείο, που η φράση "πάω στο Μαζάρ" είναι το ψευδώνυμο για τον πληρωμένο έρωτα.
Σε σχετικό άρθρο των New York Times, αναφέρεται ότι το φαινόμενο, που η κοινή λογική θεωρεί αδύνατο, με δεδομένη την αυστηρή επιβολή του ισλαμικού νόμου στη χώρα, είναι παράμετρος της επιχειρηματικής ανάπτυξης στην περιοχή. Τοπικοί αξιωματούχοι σημειώνουν ότι η άνθιση της οικονομίας και η σχετική σταθερότητα, που επικρατεί, έχουν μετατρέψει το Μαζάρ σε κέντρο εμπορίου.
Βέβαια, είναι και το πολιτιστικό υπόβαθρο της πόλης, που συμβάλλει στην εξάπλωση και κυρίως στην “αποδοχή” της πορνείας. Το αλκοόλ, που εξακολουθεί να είναι παράνομο, δεν είναι ωστόσο δυσεύρετο, ενώ γυναίκες που σε μεγάλο βαθμό είναι περιορισμένες στις εστίες τους, μπορούν να κοινωνικοποιούνται σε δημόσια θέα.
Παρόλα αυτά, όλη η "δουλειά" γίνεται κάτω από άκρα μυστικότητα, με λίγους να δέχονται να μιλήσουν ανοιχτά γι' αυτό. Τα αναγνωρισμένα πορνεία είναι ελάχιστα, εάν όχι ανύπαρκτα, λόγω της πάταξης της "φαυλότητας" από τον ισχυρό κυβερνήτη της γύρω περιοχής, Άτα Μοχάμεντ Νουρ, λίγα χρόνια πριν, όταν και εξαφάνισε τους οίκους ανοχής. Στη θέση τους εμφανίστηκε ένα διαφορετικό, αποκεντρωμένο, δίκτυο "επιχειρήσεων". Ακόμη και οι ίδιες οι ιερόδουλες είναι τόσο καλυμμένες στα τσαντόρ τους, ώστε είναι αδύνατο να αναγνωριστούν.
Οι γυναίκες δέχονται τους πελάτες τους σε συγκροτήματα από διαμερίσματα ή ακόμα και στα σπίτια τους, ενώ η όλη συνάντηση κανονίζεται από τον ενδιαφερόμενο μέσω κινητού τηλεφώνου. Αυτή ακριβώς η παράμετρος είναι που στέκεται εμπόδιο στους αστυνομικούς, οι οποίοι θέλουν να πατάξουν το σύστημα της πορνείας.
Σχεδόν όλες οι γυναίκες, που εμπλέκονται στο κύκλωμα, έχουν να διηγηθούν παρόμοιες ιστορίες. Οι περισσότερες οδηγήθηκαν εκεί από απελπισία λόγω φτώχειας, ενώ όλες θέτουν τη ζωή τους σε κίνδυνο. Γυναίκες εξαθλιωμένες, χωρισμένες ή χήρες, που προσπαθούν να συντηρήσουν μία οικογένεια, συνθέτουν την εικόνα του πληρωμένου έρωτα στο Μαζάρ. Κάποιες από αυτές ωθήθηκαν από τις ίδιες τους τις οικογένειες στην πορνεία, προκειμένου να πληρώσουν λογαριασμούς ή να συντηρήσουν κάποιο ναρκομανή σύζυγο.
