Ο Jang Yeong-jin δεν αγάπησε ποτέ τη σύζυγό του. Σε όλη τη διάρκεια του έγγαμου βίου τους, ένοιωθε ενοχές, αμηχανία, ντροπή και γενικά όπως λέει «κατέστρεψε τη ζωή μιας γυναίκας». Ο ίδιος, άκουσε για πρώτη φορά τη λέξη «ομοφυλόφιλος» σε ηλικία 37 ετών, χωρίς να γνωρίζει προηγουμένως τη σημασία της- καθόλου παράξενο για τα δεδομένα της πατρίδας του, της Βόρειας Κορέας.
«Όταν φοιτούσα στο πανεπιστήμιο της Πιονγκγιάνγκ, επισκέφτηκα έναν νευρολόγο γιατί αισθανόμουν διαφορετικός από τους άλλους φοιτητές», λέει στο CNN. «Όση ώρα όμως μιλούσα στον γιατρό, ξεδιπλώνοντας τα όσα ένοιωθα, αναγκάστηκα να φύγω τρέχοντας από το γραφείο του, γιατί ο γιατρός άρχισε να μου φωνάζει».
Όπως δηλώνει στο αμερικανικό δίκτυο, μπορούσε να ζήσει χωρίς υλικά αγαθά στη Β. Κορέα, αλλά χωρίς όνειρα όχι. Η μοναδική φορά που πλησίασε τη διαφορετική του φύση, ήταν με έναν παιδικό του φίλο τον οποίο ερωτεύτηκε στην ενήλική ζωή του. Το να του κρατά το χέρι ή να μοιράζονται (πλατωνικά) το κρεβάτι, ήταν κάτι συνηθισμένο μιας και οι γυναίκες τους γνώριζαν το πόσο κολλητοί ήταν. «Μια μέρα, ήρθε ο φίλος μου σπίτι. Το βράδυ, σηκώθηκα από το συζυγικό μου κρεβάτι και έπεσα στο δικό του... Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά, τον έβλεπα να κοιμάται δίπλα μου και δε μπορούσα να καταλάβω γιατί ένοιωθα τόσο πληγωμένος από εκείνον. Σηκώθηκα, βγήκα έξω και είδα μια αγριόχηνα να πετά πάνω από το κεφάλι μου... Ήξερα ότι έπρεπε να φύγω».
Το ταξίδι προς την ελευθερία
Το 1996, ο Jang διέσχισε τα σύνορα με την Κίνα και επί 13 μήνες προσπαθούσε να βρει τρόπο να περάσει στη Νότια Κορέα. Στην Κίνα, οι βορειοκορεάτες πρόσφυγες θεωρούνται παράνομοι μετανάστες και ζουν με τον μόνιμο φόβο ότι θα συλληφθούν και θα απελαθούν στη χώρα τους. Ο Jang έκανε κάτι ιδιαίτερα παράτολμο και επικίνδυνο για να φτάσει στη Ν.Κορέα: εισήλθε ξανά πίσω στη Βόρεια Κορέα, ταξιδέψτε νότια και διασχίστε την αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη- γνώριζε ήδη πολύ καλά αυτή την περιοχή από όταν υπηρετούσε ως στρατιώτης. «Όταν υπηρετούσα στα σύνορα, πάντα αναρωτιόμουν πώς ήταν η ζωή στη Νότια Κορέα και αν θα κατάφερνα να ζούσα σαν άνθρωπος εκεί» λέει και θυμάται ότι όσο ήταν στο στρατό, και ένας ακόμη αξιωματικός είχε το ίδιο «πρόβλημα» με εκείνον. Ενημερώθηκε για το τι εστί ομοφυλοφιλία, από ένα περιοδικό που είχε βρει στον προθάλαμο ενός ιατρείου, το 1998. «Στη πόλη όπου ζούσα, υπήρχε ένας άντρας που δε παντρεύτηκε ποτέ και έζησε όλη του τη ζωή μόνος. Η κοινωνία της Βόρειας Κορέας, θεωρεί τέτοιους ανθρώπους ανώμαλους, διεστραμμένους».
Πίσω στο γραφείο του γιατρού στη Νότια Κορέα. Εκεί, μόλις διάβασε το επίμαχο άρθρο, ήταν σαν να ξεδιπλώθηκε μπροστά του ένας νέος κόσμος. Ξαφνικά, ένοιωσε να έχει ταυτότητα. «Ήταν η πρώτη φορά που ήξερα τι ήταν η ομοφυλοφιλία και πραγματικά με χαροποίησε. Ήμουν 37 ετών τότε και σκέφτηκα ότι θα έμενα μόνος για το υπόλοιπο της ζωής μου αφότου έφυγα από τη Β. Κορέα και καθώς δε μπορούσα να συμβιώσω με γυναίκα».
Ο πρώτος ανοιχτά γκέι αποστάτης
Η ζωή του στη Νότια Κορέα πια, δεν είναι στρωμμένη με ροδοπέταλα. Το 2004, ένας άντρας με τον οποίο είχε σχέση αποδείχθηκε απατεώνας καθώς εξαφανίστηκε με όλα του τα μετρητά- μια δυσάρεστη εξέλιξη εξαιτίας της οποίας έχασε την εμπιστοσύνη τους στο ανθρώπινο είδος. Είναι ολομόναχος, χωρίς να έχει δίπλα του την οικογένειά του, όλοι ζουν στη Β. Κορέα. Έχει ελάχιστους φίλους και ως ο μοναδικός ανοιχτά γκέι από τη χώρα του Κιμ Γιονγκ Ουν, τίποτα δε του χαρίζεται. «Από τη στιγμή που είμαι αποστάτης, είμαι ξένος σε αυτή τη κοινωνία. Για όλους τους αποστάτες η ζωή είναι δύσκολη, πόσο μάλλον για μένα...»,.
Παρά τα όσα προβλήματα, ο Jang είναι ευγνώμων και αισιόδοξος, εξηγώντας ότι τουλάχιστον στη Σεούλ μπορεί και ονειρεύεται ξανά. «Είμαι αισιόδοξος. Πάντα ζω με την ελπίδα, ότι θα ζήσω όπως όλοι, θα αγαπήσω, θα ταξιδέψω...».
Όπως σημειώνει το CNN, η αυτοβιογραφία του Jang σε αγγλική μετάφραση, αναμένεται να κυκλοφορήσει εντός του τρέχοντος έτους.
