Οι γυναίκες είναι τόσο απελπισμένες που εντάσσονται στην Μπόκο Χαράμ
Παρά την απαγωγή των 200 κοριτσιών και την δεινή θέση που επιφυλάσσει η εξτρεμιστική ισλαμιστική οργάνωση της Νιγηρίας, Μπόκο Χαράμ, οι γυναίκες και τα κορίτσια στη χώρα αισθάνονται τόσο παγιδευμένα στη φτώχεια και την καθημερινότητά τους, που επιθυμούν να ενταχθούν στην οργάνωση, ελπίζοντας σε ένα... διαφορετικό μέλλον.
Πολλά κορίτσια και γυναίκες έχουν απαχθεί από την τζιχαντιστική οργάνωση Μπόκο Χαράμ, με τους μαχητές της να τις χρησιμοποιούν ως μαγείρισσες, σκλάβες του σεξ, ακόμη και ως βομβίστριες αυτοκτονίας, σύμφωνα με οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ αυτών και η Διεθνής Αμνηστία.
Ωστόσο, πολλές γυναίκες στη βορειοανατολική Νιγηρία, όπου η πλειονότητα του πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι, που έχουν αγανακτήσει από τη φτώχεια, τις διακρίσεις εις βάρος τους λόγω του φύλου τους και τη βαθιά εδραιωμένη πατριαρχία, έχουν αποφασίσει να ενταχθούν στην Μπόκο Χαράμ εθελοντικά ελπίζοντας σε μια καλύτερη ζωή, ανέφερε μια έκθεση του International Crisis Group (ICG).
«Για κάποιες γυναίκες που αισθάνονται παγιδευμένες στην καθημερινότητά τους, η Μπόκο Χαράμ προσφέρει μια απόδραση», ανέφερε ο Ρινάλντο Ντεπάγν, διευθυντής για τη δυτική Αφρική του ICG.
«Όμως αυτό αποδεικνύει την τεράστια απόγνωση των γυναικών (…) και την αποτυχία της κοινωνίας στη βορειοανατολική» Νιγηρία, εξήγησε.
Τα ποσοστά των γάμων παιδιών, της φοίτησης σε σχολεία και του αναλφαβητισμού μεταξύ των κοριτσιών, αλλά και αυτά των γυναικών που κατέχουν θέσεις εξουσίας είναι πολύ χειρότερα στη βόρεια Νιγηρία σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα, επισημαίνουν ακτιβιστές.
Όμως οι γυναίκες συχνά καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις στην Μπόκο Χαράμ. Οι γυναίκες είναι σχεδόν το ίδιο πιθανό να στρατολογηθούν ως μαχητές όσο και οι άνδρες και ενδέχεται να τους ξεπερνούν σε αριθμό σε κάποιες θέσεις, όπως αυτή του στρατολόγου, τονίζουν οι ερευνητές στην έκθεσή τους που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο.
Ο στρατός της Νιγηρίας έχει εκδιώξει τη Μπόκο Χαράμ από μεγάλο μέρος της περιοχής που κατείχε το 2014, όμως η κυβέρνηση και οι οργανώσεις αρωγής θα πρέπει να επικεντρωθούν στην παροχή βοήθειας και στην επανένταξη των γυναικών.
Πολλές γυναίκες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους εξαιτίας των συγκρούσεων και οι οποίες πλέον ζουν σε καταυλισμούς αναγκάζονται να καταφεύγουν στην πορνεία προκειμένου να βρίσκουν φαγητό, ενώ όσες ήταν παντρεμένες ή βιάστηκαν από αντάρτες συχνά δεν γίνονται δεκτές πίσω στις κοινότητές τους.
Η εξουσία και η ελευθερία που απολαμβάνουν όσες γυναίκες επιλέγουν να ενταχθούν στην Μπόκο Χαράμ σημαίνει ότι είναι πολύ πιο δύσκολο για αυτές να επανενταχθούν στις κοινότητές τους και να αποκηρύξουν την οργάνωση σε σχέση με τους άνδρες, σύμφωνα με τη Νιγηριανή ψυχολόγο Φατίμα Ακίλου.
