Σοβαρές ανυσηχίες από τον ΟΗΕ - Οι τιμές βασικών διατροφικών ειδών έχουν φθάσει σε δυσθεώρητα ύψη
Αυτή η φωτογραφία από τον Kevin Carter κέρδισε το "Βραβείο Pulitzer" το 1994 και έγινε ένα σύμβολο του λιμού του Σουδάν εκείνη τη χρονιά. Μέχρι το 1998, περίπου 70.000 άνθρωποι πέθαναν τότε από την πείνα.
Έπειτα από δύο χρόνια εμφυλίου πολέμου- και ενώ οι μάχες συνεχίζονται ανάμεσα στον τακτικό στρατό και διάφορες οργανώσεις ανταρτών - ο λιμός στο Νότιο Σουδάν βρίσκεται πλέον σε επίπεδα που προκαλούν «έντονη ανησυχία», καθώς οι τιμές βασικών διατροφικών ειδών έχουν φθάσει σε δυσθεώρητα ύψη, προειδοποίησαν σήμερα τα Ηνωμένα Έθνη.
Τουλάχιστον 30.000 άνθρωποι ζουν σε ακραίες συνθήκες και κινδυνεύουν να πεθάνουν από την πείνα, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία διεθνών οργανισμών.
Ειδικοί σε θέματα επισιτισμού, έχουν προειδοποιήσει επανειλημμένα ότι περιοχές στην πολιτεία Γιούνιτι (βόρεια) βρίσκονται στα πρόθυρα γενικευμένου λιμού.
«Αναφορές που προκαλούν έντονη ανησυχία περί λιμού, περί οξύτατου υποσιτισμού και περί καταστροφικών επιπέδων διατροφικής ανασφάλειας φθάνουν από τις περιοχές που πλήττονται περισσότερο από τις βιαιότητες», αναφέρεται σε ανακοίνωση που εκδόθηκε από τον Οργανισμό Επισιτισμού και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO).
Σύμφωνα με τον Οργανισμό, οι προβλέψεις για το υπόλοιπο της τρέχουσας χρονιάς είναι «δυσοίωνες» καθώς «τα διατροφικά προϊόντα εξαντλούνται ταχύτατα» και «οι τιμές βασικών διατροφικών προϊόντων έχουν φθάσει σε νέα ιστορικά υψηλά επίπεδα».
«Η διατροφική ανασφάλεια πλήττει πλέον περιοχές που θεωρούνταν σχετικά σταθερές, αποδεικνύοντας τις σωρευτικές συνέπειες της σύρραξης, της οικονομικής κρίσης και των κλιματικών σοκ», πρόσθεσε ο FAO.
Οι μάχες πλήττουν πλέον περιοχές που ως πρόσφατα παρέμεναν σχετικά ανεπηρέαστες από τον πόλεμο, όπως η πολιτεία Δυτική Εκουατόρια και η Δυτική Μπάχαρ και Γαζάλ, πολιτείες με σημαντική αγροτική παραγωγή, από τις οποίες εξαρτάται η υπόλοιπη χώρα.
Το Νότιο Σουδάν ανακήρυξε την ανεξαρτησία του τον Ιούλιο του 2011, πάνω στα συντρίμμια που είχαν αφήσει δεκαετίες πολέμου με το Χαρτούμ. Δυόμιση χρόνια αργότερα ξαναβυδίστηκε στον εμφύλιο λόγω των πολιτικών και εθνοτικών διχονοιών στις τάξεις του στρατού, που τροφοδοτήθηκαν από την αντιπαλότητα μεταξύ του προέδρου Σάλβα Κιρ και του αντιπροέδρου Ρικ Μάκαρ.
