Εδώ και ένα χρόνο βρίσκεται κλεισμένος σε τουρκικό αεροδρόμιο
Όποιος έχει δει την ταινία “Terminal” του Steven Spielberg με τον Tom Hanks (βίντεο στο τέλος του κειμένου), θα θυμάται την επ’ αόριστον παραμονή ενός Ρώσου υπηκόου στο αεροδρόμιο John F. Kennedy των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και τις τραγελαφικές καταστάσεις που αυτή επισύρει. Η περίπτωση του Fadi Mansour δε διαφέρει και τόσο: προσπαθώντας να ξεφύγει από τη Συρία ως πρόσφυγας, ο Mansour παραμένει εδώ και ένα χρόνο στο Διεθνές Αεροδρόμιο Ataturk μη έχοντας τη δυνατότητα να φύγει, ενώ παράλληλα απειλείται πως θα αναγκαστεί να επιστρέψει στη διαλυμένη από τον πόλεμο πατρίδα του.
Ο Mansour βρίσκεται υπό περιορισμό στην αίθουσα «προβληματικών επιβατών» από τις 15 Μαρτίου του 2015, υπό συνθήκες που σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία χαρακτηρίζονται απάνθρωπες. Ο ίδιος έχει αρκετές φορές σκεφτεί σοβαρά να επιστρέψει οικειοθελώς στη Συρία, για να πεθάνει εκεί μια κι έξω και όχι να πεθαίνει μέρα με τη μέρα, κατά τα λεγόμενά του.
Ο Mansour έφυγε το 2012 από τη Συρία για να αποφύγει τη στρατιωτική θητεία και κατέληξε στο Λίβανο. Εκεί απήχθηκε από μια συμμορία για λύτρα, ενώ το 2014 κατευθύνθηκε στην Τουρκία. Προσπάθησε να καταφύγει και στη Μαλαισία αλλά η χώρα δεν του επέτρεψε την είσοδο γιατί όπως ισχυρίστηκαν οι αρχές, είχε προσκομίσει ψευδή στοιχεία ταυτότητας. Μια δεύτερη προσπάθεια εισόδου στον Λίβανο το 2015 επίσης δεν είχε αποτέλεσμα. Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, ο δικηγόρος του Mansour έχει καταθέσει αίτηση στις τουρκικές αρχές για άρση της κράτησής του αλλά ακόμα δεν έχει ληφθεί σχετική απόφαση.
Παράλληλα, επί τόσους μήνες μένει σε ένα δωμάτιο με συνεχές μη φυσικό φως, καθόλου κρεβάτι και μηδενική ιδιωτικότητα. Η Διεθνής Αμνηστία υποστηρίζει πως η κράτηση υπό αυτές τις συνθήκες επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να χαρακτηριστεί απάνθρωπη ή απαξιωτική συμπεριφορά, η οποία απαγορεύεται από το εθνικό και το διεθνές δίκαιο. Επίσης, υποστηρίζει πως η κράτηση του Mansour είναι αυθαίρετη και χωρίς νομική βάση. Μάλιστα, μέχρι στιγμής δεν έχει πραγματοποιηθεί καμία συνάντηση του Mansour με κάποιον εκπρόσωπο πρεσβείας, αν και δεν ξεκαθαρίζεται αν αυτό οφείλεται σε απαγόρευση των τουρκικών αρχών ή απλώς σε μη επίσκεψη κάποιου εκ των εκπροσώπων.
Οι τουρκικές αρχές έχουν σε αρκετές περιπτώσεις προβεί σε επαναπροώθηση προσφύγων στη Συρία, με σοβαρές πιθανότητες παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. Οι τουρκικές αρχές χρησιμοποιούν την κράτηση ως μέσο πίεσης προκειμένου να ωθήσουν τους πρόσφυγες και τους αναζητούντες άσυλο να επιστρέψουν «οικειοθελώς» στη Συρία. Από το 2011 που ξέσπασε ο εμφύλιος στη Συρία έχουν φύγει από τη χώρα 4 εκατομμύρια πρόσφυγες, γεγονός που συνιστά τη μεγαλύτερη προσφυγική κρίση μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
