Οι ένοπλες συρράξεις στη Μέση Ανατολή και στη βόρεια Αφρική εμποδίζουν πάνω από 13 εκατομμύρια παιδιά να πάνε σχολείο, καταστρέφοντας τις ελπίδες τους και το μέλλον τους, αναφέρει σε έκθεσή της η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα σήμερα Πέμπτη η UNICEF.
Η έκθεση του Ταμείου του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά εξετάζει τις συνέπειες που έχει η ένοπλη βία για τα παιδιά σε εννέα χώρες και περιοχές, περιλαμβανομένων της Συρίας, του Ιράκ, της Υεμένης και της Λιβύης, όπου μια γενιά μεγαλώνει εκτός του εκπαιδευτικού συστήματος.
«Δεν είναι σύμπτωση ότι αυτό που βλέπουμε στις τηλεοράσεις μας, οι τραγικές εικόνες των ανθρώπων που προσπαθούν να φθάσουν με βάρκες στην Ελλάδα και στην Ιταλία, οφείλεται κατά πολύ στη συριακή σύρραξη και σε μικρότερο βαθμό στην ιρακινή σύρραξη», σημείωσε ο επικεφαλής της διεύθυνσης της UNICEF για αυτή την περιοχή του κόσμου Πίτερ Σάλαμα.
Οι πρόσφυγες λένε συχνά ότι η μόρφωση των παιδιών τους είναι η βασική τους προτεραιότητα, ανέφερε ο ίδιος, και πολλές χώρες σε αυτή την περιοχή του κόσμου απλά δεν είναι σε θέση να προσφέρουν από το θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα.
Η έκθεση εξετάζει επίσης την κατάσταση στο Λίβανο, στην Ιορδανία και στην Τουρκία —κράτη που γειτονεύουν με τη Συρία και έχουν υποδεχθεί τεράστιο αριθμό προσφύγων—, καθώς και στο Σουδάν και τα Παλαιστινιακά Εδάφη.
Οι επιθέσεις εναντίον σχολικών κτιρίων είναι ένας από τους κύριους λόγους που πολλά παιδιά δεν μπορούν να πάνε σχολείο ενώ πολλά σχολικά κτίρια έχουν μετατραπεί σε καταφύγια εκτοπισμένων οικογενειών ή σε βάσεις αντιμαχομένων, τονίζει η UNICEF.
Στη Συρία, στο Ιράκ, στην Υεμένη και στη Λιβύη πάνω από 8.850 σχολικά κτίρια είναι αδύνατον να χρησιμοποιηθούν για τους σκοπούς που ανεγέρθηκαν, επισημαίνεται στην έκθεση.
Χιλιάδες εκπαιδευτικοί σε όλη την περιοχή έχουν εξάλλου εγκαταλείψει τις θέσεις τους λόγω του φόβου για την ασφάλειά τους, ενώ ο ίδιος λόγος αποτρέπει τους γονείς από το να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, αναφέρεται ακόμη.
Οι χώρες που έχουν υποδεχθεί πρόσφυγες αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες στην προσπάθειά τους να πάνε τα παιδιά στο σχολείο διότι τα εκπαιδευτικά τους συστήματα δεν είχαν φυσικά σχεδιαστεί για να απορροφήσουν τόσο μεγάλους αριθμούς νέων μαθητών, ανέφερε ο Σάλαμα. Υπολογίζεται ότι τα παιδιά που βρίσκονται σε γειτονικές χώρες και δεν πάνε σχολείο είναι 700.000, κυρίως στην Τουρκία και στον Λίβανο.
«Όλοι πιέζονται υπερβολικά για την αντιμετώπιση αυτής της τεράστιας κρίσης, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη δεδομένου ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμού μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο», επισήμανε ο ίδιος.
Τα παιδιά που δεν πάνε σχολείο συχνά αναγκάζονται να δουλεύουν παράνομα και συχνά είναι εκείνα που εξασφαλίζουν την τροφή για τις οικογένειές τους. Είναι ευάλωτα στην εκμετάλλευση και είναι συγκριτικά πολύ πιο εύκολο να καταλήξουν να στρατολογηθούν από ένοπλες οργανώσεις, σημείωσε ο Πίτερ Σάλαμα.
Η έκθεση της UNICEF υπογραμμίζει πως τα παιδιά καταλήγουν όλο και πιο συχνά να συμμετέχουν σε πολέμους από μικρότερες ηλικίες. Μαθητές και δάσκαλοι έχουν δολοφονηθεί, έχουν απαχθεί ή έχουν αιχμαλωτιστεί, σύμφωνα με τον Σάλαμα. Το 2014 καταγράφηκαν 214 επιθέσεις εναντίον σχολείων.
«Κινδυνεύουμε να χάσουμε μια ολόκληρη γενιά παιδιών στη Μέση Ανατολή και στη βόρεια Αφρική. Πρέπει να παρέμβουμε, διαφορετικά θα έχουμε και εμείς συμβάλει να προκληθεί μια αμετάκλητη και μακροπρόθεσμη ζημιά στα παιδιά της περιοχής αυτής», κατέληξε.
