Πρόκειται για ένα νησί στον Κόλπο της Βεγγάλης, ανάμεσα στην Ινδονησία και τη Μιανμάρ. Ονομάζεται North Sentinel και αποτελεί τμήμα του συμπλέγματος Andaman και Nicobar, που αποτελείται από 572 νησιά.
Εάν ποτέ τύχει να το επισκεφτείτε, το πιθανότερο είναι να μην επιστρέψετε ποτέ σώοι, καθώς το καλωσόρισμα θα αποτελείται από τσεκούρια και ακόντια. Οι ιθαγενείς κάτοικοι δε συμπαθούν καθόλου τους ξένους κι αυτό διότι δεν έμεναν ποτέ ξένοι στο νησί… Οι ντόπιοι ανήκουν σε μια φυλή που οι ίδιοι θεωρούν πως προέρχεται απευθείας από τους πρώτους ανθρώπους που ήρθαν από την Αφρική. Υπολογίζεται πως ζουν στα νησιά Andaman επί 60.000 χρόνια αλλά το γεγονός πως η γλώσσα τους είναι τόσο διαφορετική από τις υπόλοιπες που ομιλούνται στα γύρω νησιά, δείχνει την μακραίωνη απομόνωσή τους.
Ο πληθυσμός τους σήμερα υπολογίζεται μεταξύ 50 και 250 κατοίκων και η εχθρικότητά τους στους ξένους είναι παροιμιώδης. Δεν υπάρχει ούτε ένας επισκέπτης που να έχει φύγει από το νησί φιλικά…ή ζωντανός. Μετά την καταστροφή που ακολούθησε το τσουνάμι του 2004, στο νησί πλησίασε ένα ελικόπτερο του Ινδικού Ναυτικού. Η επικρατούσα αίσθηση ήταν πως οι περισσότεροι κάτοικοι θα είχαν αποδεκατιστεί από το φονικό κύμα, σε μια τόσο κοντινή απόσταση από το συμβάν. Αφότου έριξαν δέματα με τροφή, ξαφνικά εμφανίστηκε μέσα από τη ζούγκλα ένας Sentinel και άρχισε να ρίχνει βέλη με το τόξο του προς το ελικόπτερο. Ακόμα και μετά από ένα τέτοιο κοσμοιστορικό συμβάν, η φυλή των Sentinel δεν επιθυμούσε καμία απολύτως βοήθεια-ούτε και ανθρώπινη επαφή. Επιπλέον, η φωτογραφία του νησιού από ψηλά, δεν αποκαλύπτει τίποτα για την παρουσία των Sentinel στην περιοχή.
Ήδη από το 1880 μια ομάδα Βρετανών επισκέφθηκε το νησί αλλά χρειάστηκαν μέρες μέχρι να έρθει σε επαφή με τους κατοίκους του. Σε μια από τις εξερευνήσεις τους, εντόπισαν ένα ηλικιωμένο ζεύγος με τέσσερα παιδιά και τους μετέφεραν στο Port Blair. Οι ηλικιωμένοι δεν κατάφεραν να επιβιώσουν, μάλλον λόγω της έκθεσής τους σε δυτικές ασθένειες. Μετά από την εξέλιξη αυτή, οι Βρετανοί επέστρεψαν τα παιδιά στο νησί.
Οι αρχές της Ινδίας έχουν ξεκινήσει προσπάθειες ειρηνικής προσέγγισης με το νησί ήδη από το 1967 αλλά πάντοτε έρχονταν αντιμέτωποι με την πιο εχθρική υποδοχή.
Το 1974, ένας σκηνοθέτης δέχτηκε ένα βέλος στο μηρό του ενώ τη δεκαετία του 1980, ομάδες οργανωμένες από την κυβέρνηση άφησαν διάφορα αντικείμενα στο νησί ως δώρα αλλά γρήγορα αποχώρησαν. Ακόμα και όσοι κατά τύχη βρέθηκαν εκεί, παρά τη θέλησή τους, αντιμετωπίστηκαν ως εχθροί.
Το 1896 ένας κατάδικος που κατέφυγε με σχεδία στο νησί, βρέθηκε κατατρυπημένος από βέλη και με κομμένο λαιμό. Ένα φορτηγό πλοίο από το Χονγκ Κονγκ, το Primrose, ξώκειλε το 1981 στα ανοιχτά του νησιού. Λίγες μέρες μετά, του επιτέθηκαν ιθαγενείς και μόνο μετά από ενέργειες του πλοιάρχου διασώθηκε το πλήρωμα μέσω αέρος. Η τελευταία καταγεγραμμένη συνάντηση με Sentinel ήταν το 2006, όταν δυο ψαράδες σκοτώθηκαν ενώ ψάρευαν παράνομα στην περίμετρο του νησιού.
Σήμερα η Ινδική κυβέρνηση έχει αλλάξει τακτική και δεν επιχειρεί καμία προσέγγιση, αναγνωρίζοντας και έμπρακτα στους Sentinel το δικαίωμα να ζήσουν όπως αυτοί θέλουν.
