"Ήταν σαν να ζεις στη Ντίσνεϊλαντ"
Άραγε πώς είναι να είσαι ο γιος του Πάμπλο Εσκομπάρ; Όπου Εσκμπάρ σημειώστε- υπήρξε ο "βασιλιάς της κοκαΐνης", ένας από τους πλουσιότερους εγκληματίες στην ιστορία (Το 1989 ανακηρύχθηκε από το περιοδικό Forbes έβδομος πλουσιότερος στον κόσμο με περιουσία που ανερχόταν, σύμφωνα με εκτιμήσεις, στα 9 δισεκατομμύρια δολάρια).
"Ήταν σαν να ζεις στη Ντίσνεϊλαντ", λέει ο γιος του θρυλικού πλέον Κολομβιανού εμπόρου ναρκωτικών, Juan Pablo Escobar. Ο μεγαλύτερος γιος του διαβόητου κακοποιού, μεγάλωσε σε εξωφρενικά φανταχτερές επαύλεις έχοντας για pets... ελέφαντες και ζέβρες να τριγυρίζουν στην αυλή. Παρά το γεγονός ότι άλλαξε το όνομά του όταν εγκατέλειψε την Κολομβία μετά το θάνατο του πατέρα του και την διάλυση της αυτοκρατορίας του το 1993, εκείνος δηλώνει πως τον αγαπά και τον θαυμάζει.
"Καμηλοπάρδαλεις, ελέφαντες, μοτοσικλέτες... αρκετά πράγματα για να κάνεις και πολλά λεφτά για να ξοδέψεις", λέει ο uan Pablo στην εκπομπή 60 Minutes.
"Ήμουν πρόθυμος να εγκαταλείψω τη ζωή μου για χάρη του", σημειώνει και συμπληρώνει "δεν υπάρχει περίπτωση να μισήσω τον πατέρα μου... γιατί δεν ήξερα ακριβώς τι έκανε".
Γιος αγρότη, ο Πάμπλο Εσκομπάρ γεννήθηκε στο χωριό Ριονέγρο της Αντιόχειας Κολομβίας. Στο απόγειο της "καριέρας" του ως μεγαλοβαρόνος ναρκωτικών, "καθάριζε" έσοδα της τάξης των 420 εκατομμυρίων δολαρίων την εβδομάδα! Το 1982 αποπειράθηκε να εισέλθει στην πολιτική ζωή της Κολομβίας, υποσχόμενος ακόμα να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος της χώρας, ύψους 10 δισ. δολαρίων.
"Ήταν η χειρότερη απόφαση που πήρε στη ζωή του, γιατί μόλις ασχολήθηκε με την πολιτική όλοι ασχολούνταν μαζί του. Αν δεν το είχε κάνει πιστεύω ότι θα ήταν ζωντανός", εξηγεί ο γιος του. Ο Εσκομπάρ σκοτώθηκε τον Δεκέμβριο του 1993, μια ημέρα μετά τα 44 του γενέθλια. Το λάθος του ήταν όταν τηλεφώνησε στον γιο του, οπότε η ειδική ομάδα αστυνομικών που ασχολούνταν αποκλειστικά με την υπόθεσή του τον εντόπισε από τον τηλεφωνικό αριθμό και κατευθύνθηκε προς τα εκεί. Ο Εσκομπάρ σκοτώθηκε από τα πυρά των αστυνομικών, προσπαθώντας να διαφύγει.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο Juan υποσχέθηκε να συνεχίζει στα βήματά του αλλά σύντομα άλλαξε "επαγγελματικό" προσανατολισμό καθώς το αρχικό ξέσπασμα οφειλόταν στην οργή. Αντ΄αυτού, επέλεξε μια φιλήσυχη ζωή και ειρηνική ζωή μακριά από εντάσεις και παρανομίες.
"Στα πρώτα δέκα λεπτά ναι ήμουν εξοργισμένος, αλλά αφού πέρασαν τα δέκα λεπτά κάλεσα τον Τύπο και ανακοίνωσα ότι δεν θα συνέχιζα ποτέ τα χνάρια του πατέρα μου. Έκτοτε αναζητώ μια ζωή εν ειρήνη".
Ο 38χρονος Juan, ζει και εργάζεται ως αρχιτέκτονας στην Αργεντινή, μπορεί να αγαπά τον πατέρα του αλλά αυτό δε σημαίνει ότι υπερασπίζεται και τις πράξεις του. "Δεν κρύβομαι γιατί δεν θέλω να κρύβομαι, δεν σκότωσα κάποιον, δεν έκανα σε κανέναν κακό. Δεν είμαι περήφανος για τη βία που άσκησε ο πατέρας μου αλλά είμαι περήφανος για την αγάπη του σε μένα, στη μητέρα μου και στην αδελφή μου. Έκανε κάποια πράγματα που σε κάνουν να τον αγαπάς και κάποια πράγματα που σε κάνουν να τον μισείς. Αυτός ήταν ο πατέρας μου".
