Συνήθως, σε όλες τις καταγραφές, και τις δημοσιογραφικές, είναι οι αριθμοί: 419 παιδιά σκοτώθηκαν από τις ισραηλινές επιθέσεις στη Λωρίδα της Γάζας που ξεκίνησαν στις 8 Ιουλίου.
Στην τελευταία μεγάλη επιχείρηση του Ισραήλ, πριν από 5 χρόνια, διάρκειας 3 εβδομάδων, είχαν σκοτωθεί 350 παιδιά.
Αν "ζουμάρουμε" όμως λίγο και πλησιάσουμε τη ζωή τους, οι ιστορίες τους συγκλονίζουν.
Το τελευταίο πράγμα που θυμάται η 11χρονη Γιασμίν Αλ Μπάκρι είναι να βοηθά τη μητέρα της που ζύμωνε ψωμί. Μετά ξύπνησε, στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου της Γάζας, με τα δύο πόδια της και το δεξί της χέρι τυλιγμένα με επιδέσμους. Είχε υποστεί σοβαρά εγκαύματα και κατάγματα όταν το σπίτι της χτυπήθηκε από την ισραηλινή πολεμική αεροπορία. Έμαθε επίσης ότι έχασε τα περισσότερα μέλη της οικογένειάς της όταν ο ισραηλινός πύραυλος έπληξε το σπίτι τους, πριν από δύο ημέρες.
"Βοηθούσα τη μητέρα μου που ζύμωνε το ψωμί, μετά δεν ξέρω τι έγινε. Όταν ξύπνησα στο νοσοκομείο μου είπαν τι συνέβη" είπε το κορίτσι σε δημοσιογράφο του πρακτορείου ειδήσεων Reuters.
Το υπουργείο Υγείας της Γάζας ανακοίνωσε ότι έχουν σκοτωθεί συνολικά 1.869 Παλαιστίνιοι, στην πλειονότητά τους άμαχοι. Από την πλευρά του Ισραήλ, έχασαν τη ζωή τους 64 στρατιώτες και τρεις πολίτες.
Σε ένα άλλο κρεβάτι στο νοσοκομείο Σίφα της Γάζας, ο Μοχάμεντ Ουάχνταν, 18 μηνών, κλαίει κάθε φορά που η ξαδέλφη του προσπαθεί να ελευθερώσει το χέρι της από το γράπωμά του. "Τα παιδιά έχασαν τη μητέρα τους, ο πατέρας τους έχει τραυματιστεί σοβαρά και μεταφέρθηκε σε άλλο νοσοκομείο, το σπίτι τους καταστράφηκε", είπε η Άχλαμ Ουάχνταν, η ξαδέλφη του μικρού, αναφερόμενη στους δύο αδελφούς του που κείτονταν σε διπλανά κρεβάτια.
Η οικογένεια, από το Μπέιτ Χανούν, κοντά στα βόρεια σύνορα της Γάζας με το Ισραήλ, είχε αναζητήσει καταφύγιο σε ένα σχολείο των Ηνωμένων Εθνών αφού το σπίτι της βομβαρδίστηκε. Όμως και το σχολείο είχε την ίδια τύχη, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 17 άνθρωποι.
"Τι μέλλον έχουν αυτά τα παιδιά; Τι μνήμες τους φύτεψε το Ισραήλ; Φοβούνται συνέχεια, κι όταν κοιμούνται ξυπνούν μέσα στη νύχτα ουρλιάζοντας" είπε μια ηλικιωμένη γυναίκα.
Η Unicef εκτιμά ότι σχεδόν 400.000 παιδιά στη Γάζα χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη.
Η Γιασμίν πάντως δεν θέλει να κλαίει για τη χαμένη της οικογένεια. "Είναι στον παράδεισο. Κάνω υπομονή", είπε στωικά.
