Μέχρι σήμερα, χωρισμοί και διαζύγια σε ζευγάρια από διαφορετικές χώρες ενέχουν τον κίνδυνο ότι η διατροφή που έχει επιδικασθεί δε θα καταβληθεί ποτέ. Στις 17 Απριλίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε σειρά προτάσεων για την επανόρθωση του προβλήματος. Μάθετε τις σημαντικές αλλαγές.
Ο εισηγητής, Ισπανός ευρωβουλευτής, Antonio López-Istúriz White, επεσήμανε μεταξύ άλλων τα βασικά σημεία του θέματος: "Με την ψηφοφορία στο ΕΚ η Σύμβαση της Χάγης τίθεται σε ισχύ. (Haque Convention on the International Recovery of Child Support and Other Forms of Family Maintenance).Οι σημαντικές αλλαγές: Το 13% των ζευγαριών στην Ευρώπη σήμερα έχει ένα μέλος που προέρχεται από τρίτη, εκτός χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό συνεπάγεται σε πολλές χιλιάδες Ευρωπαίων που σε περίπτωση διαζυγίου δεν έχουν δικαίωμα σε διατροφή για τα παιδιά τους κι αυτό είναι κάτι που τώρα θα παύσει να ισχύει. Παράλληλα, το νέο θεσμικό πλαίσιο δημιουργεί κεντρική ευρωπαϊκή Αρχή που θα συγκεντρώνει τις διεκδικήσεις όλων των Ευρωπαίων και θα τις μεταφέρει στις κυβερνήσεις των χωρών που αφορά η κάθε μία. Από πρακτικής πλευράς, π.χ ένας Ισπανός παντρεμένος π.χ με Βρετανίδα ή Σουηδέζα πρέπει να απολαμβάνει τα ίδια δικαιώματα στην Ισπανία, τη Σουηδία ή τη Βρετανία! Προσπαθούμε τώρα να βελτιώσουμε τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών καθώς οι νομοθεσίες τους διαφέρουν όπως και το νομικό πλαίσιο που ρυθμίζει το διαζύγιο και την υποχρέωση διατροφής έναντι των τέκνων".
Όσον αφορά τη σχετική διαδικασία:
Τα συμβαλλόμενα κράτη δημιουργούν μια Κεντρική Αρχή για τη σύμβαση. Η Αρχή στη χώρα διαμονής του αιτούντος είναι η αρχή, η οποία ζητά την εκτέλεση των δικαστικών ή διοικητικών αποφάσεων, ενώ η αρχή της χώρας στην οποία υποβάλλεται η αίτηση πρέπει να παράσχει περαιτέρω δωρεάν βοήθεια. Δεδομένου ότι η σύμβαση βασίζεται στην εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων, η αξία της ίδιας της απόφασης δε μπορεί να ληφθεί υπόψη. Η αίτηση θα πρέπει να περιλαμβάνει την απόφαση, καθώς και απόδειξη ότι η "εναγόμενος ειδοποιήθηκε κατάλληλα για τη διαδικασία και είχε μια ευκαιρία να ακουστεί, ή ότι ο εναγόμενος ειδοποιήθηκε κατάλληλα για την απόφαση και είχε την ευκαιρία να αμφισβητήσει ή να ασκήσει έφεση". Η αρχή που αποδέχεται οφείλει να εφαρμόσει ενεργά τις αποφάσεις με μέσα που είναι τουλάχιστον εξίσου αποτελεσματικά με αυτά που χρησιμοποιούνται κατά την εκτέλεση των αποφάσεων στο εσωτερικό της χώρας. Η εκτέλεση αποφάσεων μπορεί να περιλαμβάνει παρακράτηση των μισθών ή των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης ή να γίνει κατάσχεση εις χείρας τρίτων από τραπεζικούς λογαριασμούς.
Η σύμβαση τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2013 μετά την επικύρωση από δύο κράτη: την Αλβανία και τη Νορβηγία. Περαιτέρω συμβαλλόμενα μέρη είναι η Μπουρκίνα Φάσο, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Το εφαρμοστέο δίκαιο που καθορίζεται από τη σύμβαση δεν περιορίζεται στους νόμους των συμβαλλομένων κρατών: είναι συνεπώς πιθανό ότι θα επιλεγεί ένας νόμος ενός μη συμβαλλόμενου κράτους. Κατά γενικό κανόνα, ισχύει το δίκαιο της συνήθους διαμονής του δικαιούχου.
