Συνέντευξη στη Μαρία Θανοπούλου
Πόσο εύκολο είναι να δεχθείς ότι το παιδί σου μεγαλώνει στα σπλάχνα μιας άλλης γυναίκας; Τι σκέψεις βασανίζουν το μυαλό σου και ποιοι φόβοι σε κυριεύουν; Τι αισθάνεσαι όταν ακούς την καρδούλα του να χτυπάει σε ξένο σώμα κι όχι στο δικό σου; Κι από την άλλη, πώς μπορεί να νιώθει μια γυναίκα που κυοφορεί ένα παιδί που δεν είναι δικό της; Και αυτοί οι εννέα μήνες που τρεφόταν από το αίμα της πώς γίνεται να ξεχαστούν; Η Άννα, 40 χρόνων και ο σύζυγός της προσπαθούσαν πολλά χρόνια να αποκτήσουν ένα παιδί αλλά δεν τα κατάφερναν. Δοκίμασαν την εξωσωματική γονιμοποίηση, ρώτησαν για υιοθεσία αλλά μάταια…Μέχρι που η φίλη της Άννας τους άπλωσε το χέρι...Δεν άντεχε να τους βλέπει να ταλαιπωρούνται…Τους πρότεινε να φέρει εκείνη στον κόσμο το παιδί τους και σήμερα διανύει τον πέμπτο μήνα της κύησης. Η Άννα μας ανοίγει την καρδιά της και μας μιλά για την απόφασή της να αποκτήσει παιδί με τη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας.
Καταρχήν θα ήθελα να σας ρωτήσω γιατί θέλετε να διατηρήσετε την ανωνυμία σας.
Διότι θέλω να αποφασίσω εγω πώς θα το πω στο παιδί μου…Για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό. Το παιδί να το ακούσει από τους γονείς του. Ποτέ δεν ξέρεις…Ο κόσμος είναι πολύ μικρός…Ξαφνικά μπορεί να ακουστεί κάτι στο σχολείο. Γνωρίζετε ότι τα παιδάκια δεν έχουν πλήρη συναίσθηση του τι λένε και δεδομένου ότι έχουμε μια σχέση με τους ανθρώπους που μας βοηθάνε, θέλουμε να έχουμε όσο μπορούμε τον έλεγχο να διαλέξουμε εμείς το χρόνο και τον τρόπο που θα το πούμε στο παιδί.
Φαντάζομαι ότι οι δικοί σας άνθρωποι γνωρίζουν...Πώς αντέδρασαν όταν τους το ανακοινώσατε;
Μόνο στους πολύ δικούς μου ανθρώπους το έχω πει. Επειδή ξέρουν πόσο έχουμε ταλαιπωρηθεί και παρόλο που θα μπορούσαν να έχουν αντιρρήσεις, θέλω να πιστεύω ότι είναι αλήθεια αυτό που μας δείχνουν και πραγματικά είναι δίπλα μας.
Τι πρόβλημα υγείας αντιμετωπίζετε;
Δυστυχώς δε γνωρίζουμε. Σίγουρα θα ήταν πιο εύκολο εάν είχε εντοπιστεί το πρόβλημα. Έχω κάνει αρκετές εξωσωματικές κι ενώ έμενα έγκυος, δυστυχώς δεν κατάφερνα να κρατήσω το παιδί…Υπήρχαν αιμορραγίες, έμενα στο κρεβάτι για μεγάλο διάστημα ώσπου στο τέλος σταμάταγε η καρδιά του παιδιού…
Σκεφτήκατε την υιoθεσία;
Φυσικά. Έκανα μία έρευνα, από την οποία διαπίστωσα ότι είναι μία αρκετά δύσκολη διαδικασία αλλά δεν την είχα αποκλείσει…Ούτε τώρα αποκλείω την υιοθεσία εάν κάτι δεν πάει καλά…
Πώς αποφασίσατε να αποκτήσετε παιδί με τη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας;
Έψαχνα να βρω όλες τις επιλογές που είχα. Το συζήτησα με το γιατρό μου τον κύριο Πάντο και πριν την τελευταία εξωσωματική, είχα περίπου ένα πλάνο στο κεφάλι μου μέχρι που είμαι διατεθειμένη να φθάσω. Μετά κι από την τελευταία αποτυχημένη εξωσωματική έμενε η υιοθεσία και η παρένθετη μητρότητα.
Μιλήστε μου για τη γυναίκα που κυοφορεί το παιδί σας.
Είναι πολύ καλή μου φίλη, σχεδόν έχουμε μεγαλώσει μαζί. Γνωρίζει όλη την ιστορία, γνωρίζει τις καταστάσεις που βιώσαμε και ουσιαστικά εκείνη μας το πρότεινε.
Πώς νιώσατε;
Καταρχήν όταν σου προτείνει κάποιος κάτι τέτοιο που δεν είναι υποχρεωμένος να το κάνει, όπως καταλαβαίνετε είναι πολύ ωραίο πράγμα για έναν άνθρωπο. Από εκεί και πέρα έπρεπε να σκεφτούμε πολλά πράγματα. Έπρεπε να δούμε ψυχολόγο γιατί η διαδικασία δεν είναι τόσο απλή. Μπορεί στο μυαλό μας να φαίνεται απλή αλλά πρέπει να σκεφτείς πώς θα αντιδράσουν οι οικογένειες, τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στα παιδιά της φίλης μου κ.α. Όλα αυτά καθίσαμε και τα συζητήσαμε πριν αποφασίσουμε να προχωρήσουμε. Φυσικά το θετικό στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι τον άνθρωπο που μας πρότεινε να μας βοηθήσει τον γνωρίζουμε καλά οπότε δεν είχαμε να αγχωθούμε, όπως συμβαίνει σε άλλες περιπτώσεις, για το παρελθόν του, τη ζωή του ακόμα και για το πώς τρέφεται. Ευτυχώς στη δική μας περίπτωση όλα αυτά δεν υπήρχαν.
Ο σύζυγός της, τα παιδιά της πώς το βιώνουν;
Τα παιδιά της είναι πολύ μικρά, θα δούμε μετά τι θα τους πούμε. Ο σύζυγός της εννοείται πως στέκεται δίπλα της. Ξέρετε, όλοι περάσαμε τις διαδικασίες που χρειάζονται αλλιώς δε θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε.
Ποια είναι τα συναισθήματά σας περιμένοντας τον ερχομό του παιδιού σας;
Σε αυτή τη φάση μαζί με τη απεριόριστη χαρά που νιώθω, έχω και μεγάλο άγχος γιατί δεν ξέρω εάν θα προχωρήσει καλά, δεδομένου ότι δε γνωρίζουμε με ακρίβεια ποιο είναι το πρόβλημα. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν ήταν κάτι με το έμβρυο και όλα θα πάνε καλά αλλά σε αυτή τη φάση με κυριεύει το άγχος…
Κι όταν ακούτε την καρδούλα του;
Είναι περίεργο να σας το εξηγήσω…Φοβάμαι πολύ...Και να σας πω και κάτι; Ακόμα δεν αφήνω τον εαυτό μου πολύ ελεύθερο, δε θέλω να ψάχνω για μωρουδιακά γιατί το έχω βιώσει ξανά στο παρελθόν και ειλικρινά είναι πολύ άσχημο στο τέλος. Κι εγώ και ο σύζυγός μου έχουμε ζοριστεί πολύ στο παρελθόν...Είμαστε πολύ χαρουμενοι μεν αλλά προσπαθούμε να έχουμε και τα πόδια μας στο έδαφος, να περάσει λίγο η επικίνδυνη φάση.
Πώς είναι να κυοφορεί μια άλλη γυναίκα το παιδί σας; Δε αγχώνεστε; Δε μπαίνετε στη διαδικασία να τη ρωτάτε τι κάνει, που είναι;
Προσπαθώ να μην είναι από πάνω της όλη την ώρα, όσο αυτό γίνεται…Έχουμε επικοινωνία, βλεπόμαστε συχνά. Μου λέει πως αισθάνεται, αν όλα πηγαίνουν καλά… Αλλά όπως καταλαβαίνετε δε μπορείς να τρελαίνεσαι επί εννέα μήνες, που είναι, τι κάνει γιατί έτσι θα τρελάνεις κι εκείνη. Το παλεύω πολύ…Tο δουλευω μέσα μου για να μην το κάνω κι ελπίζω να μην το κάνω μέχρι το τέλος. Προσπαθώ να μην είμαι συνεχεια στο τηλέφωνο. Αλλά πιστέψτε με θέλει μεγάλη προσπάθεια.
Τι έχετε να πείτε στις γυναίκες που λόγω κάποιου προβλήματος δε μπορούν να φέρουν στον κόσμο το παιδί τους;
Υπήρχαν φάσεις που είχαμε απογοητευτεί πάρα πολύ…Υπήρξαν στιγμές που λέγαμε εντάξει, δεν πειράζει θα προχωρήσουμε τη ζωή μας με έναν άλλο τρόπο αλλά ταυτόχρονα είχαμε επιμονή και υπομονή. Σε όλες αυτές τις γυναίκες λοιπόν θα ήθελα να πω να ψάχνονται μόνες τους, να ενημερώνονται και να μη βασίζονται πάντα στο γιατρό τους. Να αξιολογήσουν όλες τις δυνατές επιλογές. Έχω ακούσει κόσμο να λέει δε θέλω υιοθεσία, δε θέλω ωάρια δωρήτριας…Πριν απορρίψεις κάτι, αξιολόγησε το και μετά δες εάν είναι κάτι με το οποίο μπορείς, θέλεις ή αντέχεις να ζήσεις…Και επειδή στην Ελλάδα πιστεύω ότι η παρένθετη μητρότητα θεωρείται ταμπού, μην απορρίπτεις κάτι επειδή είναι ταμπού για κάποιον άλλον…Να το αποκλείσεις μόνο εάν δεν το αντέχεις και δε χάθηκε και ο κόσμος εάν δεν τα καταφέρεις. Κι εμείς στη φάση της διαδικασίας είμαστε, δεν έχουμε ακόμα το παιδάκι μας.
