Συνέντευξη στη Μαρία Θανοπούλου
Είναι μόλις 26 χρόνων και στο βιογραφικό της έχει μια συνεργασία με το βραβευμένο με Oscar σκηνοθέτη James Cameron και μια συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών. Η ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτις Ναυσικά Guerry-Καραμαούνα σε ηλικία 12 χρόνων κράτησε στα χέρια της την πρώτη της κάμερα και έκτοτε δεν την άφησε ποτέ. Σήμερα, πρόκειται να γυρίσει την πρώτη της ταινία μεγάλου μήκους στην Ελλάδα.
Πότε και πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη σκηνοθεσία;
Όταν ήμουν 12 χρόνων η μητέρα μου μου έκανε δώρο μία mini DV κάμερα κι έτσι άρχισα να μαγνητοσκοπώ ό,τι ήταν γύρω μου και να δημιουργώ ιστορίες. Βέβαια, τότε δε γνώριζα πώς να επεξεργαστώ το υλικό για αυτό συνήθως έκανα "ταινίες με μια σκηνή"!
Θυμάστε τη στιγμή που γοητευτήκατε από κάποια εικόνα και είπατε "αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου";
Πάντα αγαπούσα τις εικόνες και ιδιαίτερα τις κινούμενες οπότε υποθέτω από όταν ήμουν παιδί. Άλλωστε μεγάλωσα σε μια οικογένεια καλλιτεχνών και ήμουν συχνά σε επαφή με εικόνες, πίνακες ζωγραφικής, φωτογραφίες κλπ...Νομίζω όμως ότι πραγματικά αποφάσισα να γίνω σκηνοθέτις, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας "Cool Robinson". Τότε συνειδητοποίησα ότι αυτό και μόνο αυτό ήθελα να κάνω. Αισθάνθηκα πραγματικά ότι έρχομαι σε επαφή με τον εαυτό μου...
Πριν από περίπου ένα χρόνο βρισκόσασταν δίπλα στον James Cameron. Τι έχετε κρατήσει από αυτή την εμπειρία;
Ήταν μεγάλη ευκαιρία για μένα να πάω στις ΗΠΑ και να δουλέψω για ένα τέτοιο πρόσωπο. Επειδή δουλεύαμε με παιδιά, έμαθα ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο. Ο James Cameron συνήθιζε να λέει στον κόσμο ότι τα παιδιά ποτέ δεν τον ρώτησαν γιατί κατασκεύασε ένα υποβρύχιο όπως έκαναν οι ενήλικες. Όλα είναι πιθανά για τα παιδιά...Γνώρισα πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους, με τους οποίους έχω κρατήσει επαφή. Θα ήθελα πολύ μια ημέρα να γυρίσω μια ταινία στις ΗΠΑ, έχω τις ιδέες μου…και γιατί όχι μια συμπαραγωγή ανάμεσα στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ.
Μιλήστε μου για την ταινία σας "Cool Robinson".
Είναι μια θετική ταινία μικρού μήκους, η οποία αναφέρεται στην απόλαυση της παρούσας στιγμής ακόμα κι αν δεν είναι αυτή που αναμένουμε…κάτι ιδιαίτερα δύσκολο νομίζω…Πραγματικά όμως πιστεύω ότι όλοι έχουμε αυτή την ικανότητα προσαρμογής.
Ποιος είναι ο δικός σας παράδεισος;
Βρίσκω τον παράδεισο σε κάθε στιγμή που νιώθω χαρούμενη. Πάντα έχω αυτό το συναίσθημα όταν πηγαίνω στο μικρό ελληνικό νησί, στο οποίο σχεδόν μεγάλωσα.
Τι "ελληνικό" είχε ο τρόπος που μεγαλώσατε;
Η μητέρα μου είναι ελληνίδα και μετέδωσε σε εμένα και τον αδερφό μου ένα βαθύ συναίσθημα για την Ελλάδα με το να μας μιλάει ελληνικά, επίσης πήγαμε σε ελληνικό σχολείο και επισκεπτόμασταν αρκετά συχνά την Ελλάδα. Πάνω από όλα όμως μας μετέδωσε την αγάπη της για τη ζωή.
Τι θυμάστε πιο έντονα από τα καλοκαίρια στη Σέριφο;
Τον ήλιο, τον άνεμο, τα βράχια…Τη φύση, που είναι παντού και τόσο όμορφη...Η φύση με εκπλήσσει καθημερινά εκεί...
Ποια είναι τα συναισθήματα σας για την καταγωγή σας;
Είμαι υπερήφανη για την καταγωγή μου και νομίζω ότι είναι το πιο όμορφο δώρο που μου έκαναν οι γονείς μου. Είναι ένα ανοιχτό παράθυρο στον κόσμο…
Θα ερχόσασταν να εργαστείτε στην Ελλάδα;
Φυσικά και θέλω! Θέλω να κάνω ταινίες στην Ελλάδα. Η επόμενη ταινία μου, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία μου, θα λάβει χώρα στην Ελλάδα.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρό σας;
Στην πραγματικότητα ζω το όνειρό μου και το όνειρό μου δε σταματά ποτέ...Φυσικά θα ήθελα πολύ να μάθω πώς να πετάω…
