Συνέντευξη στη Μαρία Θανοπούλου
Ο βρετανικός Τύπος την έχει περιγράψει ως "σπάνιο διαμάντι", "φωνή ευλογημένη", "τραγουδίστρια προορισμένη για μεγάλα πράγματα", "φωνή μεγάλης συναισθηματικής αξίας","γενναία και πρωτότυπη"…Mε την υπέροχη φωνή και τη λαμπερή της παρουσία έχει καταφέρει να κατακτήσει το βρετανικό κοινό με sold out περιοδείες και εμφανίσεις σε σημαντικά θέατρα και φεστιβάλ, συνεργασίες με καταξιωμένους διεθνώς μουσικούς ενώ το Channel 5 παρουσίασε ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο σε εκείνη…Ο λόγος για την ξεχωριστή τραγουδοποιό και τραγουδίστρια Αθηνά Ανδρεάδη, η οποία μετά από τα δύο επιτυχημένα αγγλόφωνα άλμπουμ της "Breathe With Me" και "Peeling Apples" επιστρέφει στην πατρίδα της για το πρώτο της ελληνόφωνο άλμπουμ με τίτλο "Γήινοι Άγγελοι", στο οποίο υπογράφει μουσική και στίχους. Η Αθηνά Ανδρεάδη δύο ημέρες πριν την παρουσίαση της νέας της δουλειάς στο Half Note Jazz Club μιλά στο news.gr για τα πρώτα της βήματα και τις πιο σημαντικές στιγμές στην καριέρα της, την επιστροφή της στην Ελλάδα και τα όνειρά της.
Πώς πήρατε την απόφαση τη δεδομένη στιγμή να κάνετε την πρώτη σας δουλειά στην Ελλάδα; Δε σας τρομάζει η κατάσταση που βιώνουμε λόγω της οικονομικής κρίσης;
Ακριβώς λόγω της οικονομικής κρίσης οι προκλήσεις μοιάζουν πάντα μεγαλύτερες κι η ανάγκη για έκφραση έχει εντονότερη δριμύτητα. Σάμπως να έχεις ανάγκη να μιλήσεις στην ψυχή που έχει τόσο πληγεί και να την ταρακουνήσεις. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι οι σπουδαιότερες στιγμές της ελληνικής μουσικής-η μελοποιημένη ποίηση-οι στίχοι του Σεφέρη και του Ελύτη γεννήθηκαν σε περίοδο μεγάλης οικονομικής και πολιτικής κρίσης. Και παρότι η μουσική μου δε μπορεί να αναμετρηθεί με αυτά τα μεγέθη, ωστόσο, εμπνέεται από αυτές τις στιγμές νιώθοντας πως ο υπόλοιπος κόσμος θέλει να εκφραστεί με αντίστοιχα έντονο τρόπο. Βέβαια όταν πήρα την απόφασή μου να έρθω στην Ελλάδα για το δίσκο δεν έλαβα υπόψη την κρίση αλλά το ότι είναι καιρός να επιστρέψω στη χώρα που τόσο αγαπώ και να τραγουδήσω στη μητρική μου γλώσσα, ακριβώς τώρα που τα πράγματα είναι κρίσιμα. Ήταν μια έντονη ψυχική ανάγκη.
Πώς αποφασίσατε να γράψετε ελληνικό στίχο; Ήταν μια εσωτερική ανάγκη;
Σίγουρα όπως κάθε στιγμή που εκφράζεται κανείς γράφοντας στίχους. Στο βαθμό που οι στίχοι ακροβατούν ανάμεσα στο κατακλυσμιαίο συναίσθημα της ποίησης και την αμεσότητα της μελωδίας είναι ίσως ο ακριβέστερος τρόπος για να πεις ό,τι έχεις κρυμμένο βαθιά μες στην καρδιά.
"Γήινοι Άγγελοι" είναι ο τίτλος του νέου σας album...Υπάρχει στη ζωή σας κάποιος που για εσάς είναι ο άγγελός σας;
Πάντα υπάρχει ένας άγγελος στη ζωή του καθενός, ο αγαπημένος του, η μητέρα του, ο πατέρας του, ο καλύτερος του φίλος, ακόμα κι ένας άγνωστος. Τελικά όμως νομίζω ότι για να μπορείς να διακρίνεις τον άγγελο, ακόμη κι όταν του έχουν στραπατσαριστεί τα φτερά ή φαντάζει λίγο παράταιρος, πρέπει πρώτα τα φτερά να τα φορέσεις εσύ.
Έχουν γραφτεί για εσάς διθυραμβικά σχόλια στο βρετανικό Τύπο, έχετε καταφέρει να κατακτήσετε το βρετανικό κοινό, έχετε συμμετάσχει σε μεγάλα φεστιβάλ, έχετε συνεργαστεί με σπουδαίους μουσικούς, το Channel 5 παρουσίασε ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο σε εσάς...Ποια είναι για εσάς η πιο ξεχωριστή στιγμή στην καριέρα σας;
Η κάθε στιγμή είναι ξεχωριστή με έναν τρόπο, όπως τώρα που μόλις τελείωσε η συναυλία μου στον τόπο της καταγωγής μου, κι ήταν μια μέρα που άκουγα τη βροχή να πέφτει χωρίς σταματημό σαν μουσική, σαν χειροκρότημα, τη μεταμόρφωνε ο κόσμος, που ήταν τόσο θερμός και φωτεινός. Σίγουρα όμως δε θα ξεχάσω ποτέ τη συμμετοχή μου στο Glastonbury, ένα όνειρο που είχα από μικρή.
Πόσο σας επηρέασε όλη αυτή η θετική κριτική;
Μου έδωσε δύναμη να προχωρήσω και να διαπιστώσω ότι αξίζουν οι κόποι και οι θυσίες, όχι τόσο γιατί κάποιοι γράφουν για σένα καλά αλλά γιατί αντιλαμβάνονται τι κρύβεται βαθιά μες στην ψυχή σου. Και το να νιώθεις ότι μπορείς να αγγίξεις την ψυχή του άλλου είναι το πιο υπέροχο απ'όλα. Αυτό είναι που σε ανυψώνει, σε ανοίγει και σε κάνει να νιώθεις τη μέθεξη, για την οποία μιλούσαν με τόσο πάθος οι Αρχαίοι.
Πόσο εύκολο ήταν να ξεχωρίσετε σε μια τόσο μεγάλη και δύσκολη αγορά όπως αυτή της Βρετανίας;
Σίγουρα πολύ δύσκολο δεδομένων των μεγεθών και του ανταγωνισμού. Όταν ξέρεις ότι συναγωνίζεσαι ονόματα που είναι γνωστά στα πέρατα του πλανήτη, ξέρεις ότι ο αγώνας είναι τεράστιος. Αλλά ακριβώς γι'αυτό η πρόκληση φαντάζει σχεδόν ιδανική αφού ο πήχης ανεβαίνει ακόμη ψηλότερα απ'όσο μπορείς να φανταστείς και να υπολογίζεις.
Από ποια ηλικία αρχίσατε να γράφετε μουσική και να ονειρεύεστε μια καριέρα στο τραγούδι;
Άρχισα να σκαρώνω στίχους στα επτά και στα δέκα σχεδόν είχα πειστεί ότι αυτό θέλω να κάνω για πάντα. Πολλές φορές τα πράγματα σε οδηγούν από μόνα τους η φύση και η φαντασία ή ιδανική “συνωμοσία” των δυο.
Πώς ξεκινήσατε την καριέρα σας;
Αρχικά αυτό που με ενδιέφερε ήταν να κάνω τις κατάλληλες σπουδές και να έχω τις κατάλληλες βάσεις, γι'αυτό σπούδασα κλασικό τραγούδι στο Trinity College και κατόπιν τζαζ. Εμφανιζόμουν σε διάφορες σκηνές και προσπαθούσα να δω τι μου ταιριάζει. Άρχισα να πειραματίζομαι με το ύφος και διαφορετικά ακούσματα, ώσπου ένιωσα πως είχα κάτι δικό μου πια να καταθέσω και να μοιραστώ, τη δική μου φωνή σε ένα δίσκο που τολμώ να πω ότι ήταν κατά κάποιο τρόπο DIY από την παραγωγή μέχρι την εκτέλεση. Κι έγινε με μεγάλη αγωνία. Ωστόσο το “Breathe With Me” ήταν κατά κάποιο τρόπο αυτό που έλεγε ο τίτλος αφού ήταν η δική μου ανάσα μέσα στον αέρα της μουσικής. Τραγούδησα από πόλη σε πόλη στη Μεγάλη Βρετανία, ταξιδεύαμε με ένα βανάκι, η μπάντα και τα όργανά μας. Μετά ακολούθησαν το ντοκιμαντέρ “My Music”, το “Peeling Apples”…
Τι έχετε κρατήσει από την πρώτη σας εμφάνιση στη σκηνή;
Το χτυποκάρδι, την αγωνία, την τεράστια χαρά. Όλα αυτά μαζί που τελικά δε σε εγκαταλείπουν όσα χρόνια κι αν περάσουν, όση εμπειρία κι αν αποκτήσεις. Ο έρωτας με τη μουσική κάνει τα πάντα να φαντάζουν σαν την πρώτη φορά.
Ποιο είναι το πιο όμορφο σχόλιο που έχετε ακούσει από θαυμαστή ή θαυμάστρια σας;
Τα σχόλια είναι πάντα πολλά αλλά αυτό που δεν ξεχνάς είναι οι αντιδράσεις των ανθρώπων, η συγκίνηση, το βλέμμα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά την αντίδραση όχι από έναν θαυμαστή αλλά από ένα ζευγάρι που μου εκμυστηρεύτηκε ότι ποτέ δε θα ξεχάσει τη στιγμή που άκουγε μαζί κάποιο τραγούδι μου. Μου το έλεγαν πολύ συγκινημένοι κι αυτή οφείλω να ομολογήσω ήταν για μένα η μεγαλύτερη ανταμοιβή, πιο πέρα από οτιδήποτε άλλο.
Η οικογένειά σας πώς αντέδρασε όταν ανακοινώσατε ότι δε θα ασχοληθείτε με τη Διοίκηση Επιχειρήσεων που σπουδάσατε αλλά με τη μουσική;
Κάθε οικογένεια που ακούει ότι το παιδί του θέλει να ασχοληθεί με κάτι τόσο ευμετάβλητο και αβέβαιο όπως η μουσική καριέρα ανησυχεί. Κι είναι λογικό. Ωστόσο ήξεραν ότι δε θα έκανα κάτι που δεν πιστεύω πολύ ή που δεν είμαι διατεθειμένη να δώσω σε αυτό όλες μου τις δυνάμεις. Φρόντισα άλλωστε να ολοκληρώσω τις σπουδές μου για να τους αποδείξω ότι αυτό που κάνω δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας παραφοράς αλλά απόλυτα συνειδητό. Είναι αυτό που λέει κι ο Καβάφης να τους πείσεις ότι πρόκειται για το μεγάλο “Ναι”, αυτό που θα πεις μια φορά και οριστική στη ζωή σου.
Τι σας είπαν την πρώτη φορά που ήρθαν να σας δουν κάπου να τραγουδάτε live;
Νομίζω ότι αυτό που δε θα ξεχάσω είναι η στιγμή που ο πατέρας μου άκουσε συγκινημένος ένα demo με κάποια τραγούδια μου χωρίς να γνωρίζει οτι είμαι εγώ. Μόνο που τον είδα να συγκινείται με τη φωνή μου χωρίς να παρασύρεται από το γεγονός ότι πρόκειται για την κόρη του, αυτό έφτανε για να καταλάβω ότι δεν είχα κάνει λάθος. Η συγκίνηση είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι τα πράγματα είναι σωστά καμωμένα, όπως θα έλεγαν και στον τόπο καταγωγής μου.
Τι είναι για εσάς επιτυχία;
Αντί για την απρόσωπη λέξη επιτυχία, άλλωστε το επί στα αρχαία συμβολίζει κάτι αρνητικό αφού σημαίνει επίθεση κατά τινός, προτιμώ το ευτυχία. Όταν είσαι ευτυχισμένη με αυτό που κάνεις, τότε μπορείς να αντιληφθείς την επιτυχία.
Ποια είναι τα σχέδιά σας και ποιο το μεγαλύτερο όνειρό σας;
Το μεγαλύτερο όνειρο μου είναι να εξακολουθήσω να κάνω αυτό που αγαπώ τόσο πολύ. Χαίρομαι πάρα πολύ που θα πάω στην Αμερική την Άνοιξη, Λος Άντζελες και Νέα Υόρκη, για συγκεκριμένες συνεργασίες. Τον Ιούνιο θα βρεθώ για λίγο στο αγαπημένο μου Λονδίνο για τον επόμενο αγγλικό μου δίσκο μετά από μια βδομάδα παραμονής στο ετήσιο songwriter's week με συναδέλφους όπως ο Chris Difford. Το καλοκαίρι θα απολαμβάνω τον ήλιο της Ελλάδας και μια σειρά από συναυλίες με νύχτες με φεγγάρι. Το φαντάζομαι σαν όνειρο-όπως και το να καταφέρω κάποια στιγμή να συνεργαστώ με τους “ήρωες” μου, Λέοναρντ Κοέν και Μπομπ Ντίλαν. Κάθε μουσικός άλλωστε και κάθε καλλιτέχνης έχει δικαίωμα πάντα στο όνειρο.
