Συνέντευξη στη Μαρία Θανοπούλου
Πήρε μέρος στο διεθνή διαγωνισμό της Unesco "Μονοπάτια για έναν πολιτισμό Ειρήνης" και κέρδισε την πρώτη θέση στην κατηγορία του βίντεο με την ταινία της "Οι σπόροι της Ειρήνης". Ο λόγος για τη 17χρονη μαθήτρια της Γ΄ τάξης του Γενικού Λυκείου Πολυγύρου, Έλενα Καρανταγλή, η οποία κατάφερε να διακριθεί ανάμεσα σε 1.300 νέους ηλικίας από 14 έως 25 χρόνων από όλο τον κόσμο, μιλώντας για την "ειρήνη"... Η Έλενα από τη Χαλκιδική, η οποία μας κάνει να νιώθουμε υπερήφανοι και να ελπίζουμε για το μέλλον αυτής της χώρας, μιλά στο news.gr για τη βράβευσή της, όλα όσα θέλει να αλλάξει στον κόσμο και προτρέπει τα παιδιά της ηλικίας της να πιστέψουν στις ικανότητες και στα όνειρά τους.
Πώς αποφάσισες να συμμετέχεις στο διεθνή διαγωνισμό της Unesco;
Διάβασα τον τίτλο του διαγωνισμού, ενδιαφέρθηκα να μάθω περισσότερα και κατάλαβα ότι αυτός ο διαγωνισμός ήταν για μένα…Θα μπορούσα να καταθέσω τις απόψεις μου, τις ιδέες μου, τις εμπειρίες μου και τα όνειρά μου για ένα Πολιτισμό Ειρήνης μέσα από την καλλιτεχνική δημιουργία και συγκεκριμένα το βίντεο! Είχα περίπου δέκα ημέρες να "ταρακουνήσω" τη φαντασία μου και να σκεφτώ έναν ιδιαίτερο τρόπο, με τον οποίο, σε ένα λεπτό θα περνούσα το μήνυμα μου για την ειρήνη: τι είναι, πώς την αντιμετωπίζω, πώς τη βιώνω καθημερινά και πώς τη φαντάζομαι…Τι σημαίνει για μένα "ειρήνη"...Δεν ήταν δύσκολο να συλλάβω την ιδέα καθώς είναι ένα θέμα που με εμπνέει. Μετά από δύο ημέρες είχα ήδη ένα πρόχειρο story board και ξεκίνησα αμέσως τη δουλειά. Έπρεπε να δημιουργήσω τους ήρωες μου και να τους βάλω σε δράση…Φωτογραφία-φωτογραφία, καρέ-καρέ προέκυψε η ταινία με τίτλο "Οι σπόροι της Ειρήνης". Να σημειώσω πως αυτή είναι η δεύτερη φορά που πειραματίζομαι με την τεχνική stop-motion, δηλαδή το κινούμενο σχέδιο. Η πρώτη μου ταινία με τίτλο "Αν η αγάπη ήταν ένα αντικείμενο…" είχε βραβευτεί στην Ιταλία σε θεατρικό-κινηματογραφικό διαγωνισμό το Μάιο του 2013. Ίσως η πρώτη αυτή επιτυχία να μου έδωσε τη σπίθα να ασχοληθώ και δεύτερη φορά με τη δημιουργία μίας ταινίας μικρού μήκους...Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγο τσαλακωμένο χαρτί, μία απλή φωτογραφική, ένα τρίποδο και διάθεση να απελευθερώσεις τη φαντασία σου.
Με ποιους μοιράστηκες την επιθυμία σου να πάρεις μέρος στο διαγωνισμό και πώς αντέδρασαν;
Αγαπάω να δουλεύω μόνη μου όταν πρόκειται να δημιουργήσω…Απαγορεύω ρητά την είσοδο στο δωμάτιο μου μέχρι να έχει ολοκληρωθεί το έργο. Όλοι οι υπόλοιποι, καταρχάς η οικογένεια μου, δε βλέπουν παρά μόνο ένα εντελώς έτοιμο αποτέλεσμα, το οποίο στην περίπτωση της Unesco, το είχα κιόλας ταχυδρομήσει στο διαγωνισμό. Ενημέρωσα τη μητέρα μου, μερικούς καθηγητές και μερικούς φίλους. Άλλωστε στη φάση αυτή, μέχρι την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού, δε θα έπρεπε κανείς να δει την ταινία μου, ήταν ένας από τους όρους…Όταν μοιράζομαι τέτοιες επιλογές και τέτοιες επιθυμίες, τις μοιράζομαι με άτομα στα οποία έχω επιτρέψει να βρίσκονται κοντά μου και γι’ αυτό με ξέρουν πραγματικά. Δεν τους εκπλήσσω. Πάντα με περιβάλλουν με αγάπη και μου εύχονται ό,τι καλύτερο και καλή επιτυχία…
Τι σκεφτόσουν όταν ετοίμαζες το video; Σου περνούσε από το μυαλό ότι θα κατάφερνες να διακριθείς;
Πήρα μέρος στο διαγωνισμό γιατί με είχε εμπνεύσει το θέμα και μου έδινε μια μοναδική ευκαιρία το έργο μου και οι προβληματισμοί μου να φτάσουν μέχρι την Unesco. Η διάκριση πιστεύω ότι ήταν αποτέλεσμα της αγάπης που κατέθεσα και καταθέτω σε ό,τι κάνω. Όταν ενημερώθηκα για τη διάκρισή μου, περίπου τρεις μήνες αργότερα, και όταν με τηλεφώνημα από την Επιτροπή της Unesco στη Γαλλία με προσκάλεσαν να βραβευτώ το Δεκέμβριο στη Σαουδική Αραβία στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου Νέων για τον εθελοντισμό και το διάλογο, τότε ξεκίνησα να συνειδητοποιώ το μέγεθος της επιτυχίας μου. Ήταν για μένα μια εμπειρία ανεπανάληπτη και μοναδική. Αισθάνομαι ότι έζησα κάτι απίστευτο και το εύχομαι σε όλους τους νέους που βάζουν υψηλά τους στόχους τους και δε φοβούνται να τους κυνηγήσουν.
Μίλησε μας για τους συμβολισμούς, τα μηνύματα…
Καταρχάς, συμβολίζω την ειρήνη με "σπόρους" οι οποίοι πρέπει να φυτευτούν στην ανθρώπινη κοινωνία…Οι σπόροι της ειρήνης συγκαταλέγονται ανάμεσα στους σπόρους της αγάπης, και την αστερόσκονη των ονείρων και αφού τους φυτέψουμε και τους ποτίσουμε με κάποιες διαχρονικές και πανανθρώπινες αξίες όπως ο ανθρωπισμός, ο αλτρουισμός και η αλληλεγγύη, το δένδρο της ειρήνης με τη φροντίδα και την επιμέλεια μας, αναπτύσσεται. Στα κλαδιά του διανθίζουν τα "προϊόντα" ενός πολιτισμού ειρήνης. Ανάμεσα τους, η τέχνη, ο διάλογος, η αμοιβαία κατανόηση, η ενσυναίσθηση, ο σεβασμός, η δικαιοσύνη, η ανεκτικότητα, η ελευθερία, η ενότητα...Όλα τα "άνθη" ενός πολιτισμού ειρήνης είναι η ίδια η ειρήνη…Το μήνυμά μου: βιώνουμε την ειρήνη όταν αυτά τα μικρά μεγάλα πράγματα υπάρχουν στη ζωή μας. Και γιατί η ειρήνη να είναι ένα δένδρο; Η ειρήνη είναι μία έννοια με βάσεις, με βαθιές ρίζες...Τα φύλλα της, οι αξίες της έχουν πράσινο χρώμα, το χρώμα της ελπίδας και είναι στραμμένες προς τον ήλιο, "τα ιστιοφόρα της αυγής"… Η διατήρηση της ειρήνης είναι μία διαδικασία που απαιτεί χρόνο, δε δημιουργείται από το τίποτα, είμαστε εμείς υπεύθυνοι για την ενδυνάμωση του κορμού της… Δε θα ήθελα να ερμηνεύσω περισσότερο τους συμβολισμούς καθώς η ταινία θα ήθελα να προσεγγίζεται από τον καθένα προσωπικά και να αφήνει μία "γεύση"...
Πώς ένιωσες όταν άκουσες το όνομα σου;
Συγκίνηση, ασφαλώς, και ένα μείγμα χαράς, ελπίδας και αισιοδοξίας. Τώρα πιστεύω ακόμα περισσότερο πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Δε φοβάμαι να κυνηγήσω τα όνειρά μου και να εργάζομαι για τις φιλοδοξίες μου, όσο υψηλές και αν είναι αυτές...
Τι σημαίνει για εσένα αυτή η βράβευση;
Δε θα μιλήσω μόνο εκ μέρους μου, ούτε εκ μέρος των οκτώ νικητών. Θα μιλήσω εκ μέρους όλων των νέων που πήραν μέρος στο συνέδριο και εξέφρασαν τη γνώμη τους για την ειρήνη και το διάλογο. Είναι εκπληκτικό να σου δίνονται τέτοιες ευκαιρίες και να έχεις τη δυνατότητα να τις εκμεταλλευτείς. Καταλαβαίνεις ότι μπορείς να προσφέρεις στον κόσμο. Αποδεικνύεις ότι θέλεις να εργαστείς σκληρά για κάτι καλύτερο. Αξίζει.
Πώς σε αντιμετώπισαν οι συμμαθητές και οι καθηγητές σου;
Είχα μια ολόθερμη υποδοχή σε συνδυασμό με έναν μεγάλο ενθουσιασμό. Και οι καθηγητές μου και οι συμμαθητές μου ήθελαν να τους μεταφέρω το μεγαλύτερο δυνατόν κομμάτι από τις εμπειρίες μου. Έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα…Τουλάχιστον νομίζω ότι τα πήγα περίφημα σε ό,τι αφορά τα συναισθήματα…Έχω ακόμα κρατημένο τον ενθουσιασμό από την πρώτη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. Τα πρόσωπα αυτά ήταν και είναι μέρος από την επιτυχία μου. Τους ευχαριστώ.
Ποια είναι τα όνειρά σου για το μέλλον; Με τι θα ήθελες να ασχοληθείς;
Δε μπορώ να δώσω μία σίγουρη απάντηση, αλλά προβλέπω να ασχολούμαι ακόμα με τη δημιουργία κινουμένου σχεδίου. Τα τελευταία χρόνια στοχεύω σε νομικές σπουδές και το όνειρό μου είναι η ειδίκευση στις διεθνείς σχέσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δε θα παραλείψω να εκφράσω την έντονη επιθυμία μου για σπουδές στην Αγγλία.
Εάν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στον κόσμο, τι θα ήταν αυτό;
Την παιδεία, την εκπαίδευση. Από αυτήν αρχίζουν όλα και σε αυτή τελειώνουν. Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι, οι άνθρωποι που έχουν γνώση ευθυνών, δικαιωμάτων και υποχρεώσεων απέναντι στον άνθρωπο, στον ίδιο τους τον εαυτό και εν γένει στη ζωή, είναι άνθρωποι που μπορούν να διαμορφωθούν μέσα από μία υγιή και ολοκληρωμένη παιδεία. Είμαι ακόμα μικρή να διατυπώνω οριστικές απόψεις, αλλά προς το παρόν αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο έχω καταλήξει.
Τι θα ήθελες να πεις στα παιδιά της ηλικίας σου;
"Έχεις τα πινέλα και τα χρώματα σου. Ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα". Είναι κάτι που έχει πει ο Ν. Καζαντζάκης και με έχει επηρεάσει πολύ. Είναι θα έλεγα ένα μότο για τη ζωή. Πρέπει και οφείλουμε να πιστεύουμε στις ικανότητες και στα όνειρά μας. Τουλάχιστον όσο ακόμα είμαστε νέοι.
