Οι διακοπές του καλοκαιριού τελείωσαν και έχετε αρχίσει να αγχώνεστε για τη φύλαξη του παιδιού σας τις ώρες που θα εργάζεστε. Δυστυχώς δεν καταφέρατε να εξασφαλίσετε μία θέση σε δημοτικό σταθμό, η μητέρα σας και η πεθερά σας δεν είναι σε θέση να κρατήσουν το παιδί σας, οπότε σκέφτεστε τη λύση του ιδιωτικού παιδικού σταθμού. Δεδομένου ότι η σωστή επιλογή παιδικού σταθμού είναι ιδιαίτερα σημαντική για την πορεία ανάπτυξης του παιδιού, αφού εκεί θα περνάει αρκετές ώρες της ημέρας, ρωτήσαμε την ψυχολόγο-παιδοψυχολόγο και συγγραφέα αρκετών βιβλίων μεταξύ των οποίων τα "Οι γονείς κάνουν τη διαφορά" και "Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά" κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου για όλα όσα πρέπει να προσέξετε!
Αρχικά θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ενώ πριν από μερικά χρόνια ο παιδικός σταθμός αποτελούσε λύση ανάγκης για την οικογένεια με εργαζόμενη μητέρα, σήμερα οι ειδικοί έχουν καταλήξει στο ότι βοηθά το παιδί στην ανάπτυξη των ικανοτήτων, την απόκτηση γνώσεων και την κοινωνικοποίησή του. Σύμφωνα με την κυρία Καππάτου μία καλή ηλικία για την είσοδο του παιδιού στον παιδικό σταθμό είναι γύρω στα τρία χρόνια, καθώς τότε έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του αλλά και να συνεννοείται επαρκώς με το περιβάλλον του.
Τι πρέπει να προσέξετε
Ο παιδικός σταθμός δεν πρέπει να είναι πολύ μακριά από το σπίτι σας.
Ο ευρύχωρος κήπος είναι απαραίτητος για την εκτόνωση των παιδιών.
Η ασφάλεια του χώρου καθώς και η καθαριότητα είναι απαραίτητα στοιχεία.
Το προσωπικό θα πρέπει να είναι σωστά εκπαιδευμένο.
Η συνεργασία του σταθμού με παιδοψυχολόγο είναι απαραίτητη γιατί εκείνος θα εντοπίσει τυχόν προβλήματα στην εξέλιξη ή τη συμπεριφορά του παιδιού και θα καθοδηγήσει παιδαγωγούς και γονείς στην αντιμετώπισή τους.
Ιδιαίτερα σημαντική είναι η παρουσία παιδιάτρου για τη διασφάλιση της σωματικής υγείας του παιδιού.
Το πρόγραμμα ημερήσιων δραστηριοτήτων πρέπει να είναι ποικίλο, ζωντανό, ευέλικτο και κυρίως κατάλληλο για την ηλικία του παιδιού.
Ο αριθμός των παιδιών δεν πρέπει να είναι πάνω από δέκα σε κάθε ομάδα.
Που θα βοηθήσει το παιδί ο παιδικός σταθμός
Το παιδί μαθαίνει να προσαρμόζεται στην ομάδα, να ανταλλάσσει και να μοιράζεται τα πράγματά του.
Παύει να είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος και απομακρύνεται από την υπερπροστασία των γονιών του, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για τα μοναχοπαίδια.
Αποκτά γνώσεις, διεγείρεται το ενδιαφέρον του για μάθηση και επεξεργάζεται συστηματικά πληροφορίες.
Αρχίζει τα "γιατί", η ημέρα του αποκτά ρυθμό, μαθαίνει να εξυπηρετεί μόνο του τον εαυτό του, κάνει βασικά βήματα προς την αυτονομία, την ανεξαρτησία και την απόκτηση υπευθυνότητας.
Επιβεβαιώνεται μέσα στην ομάδα, δημιουργεί φιλίες, εκφράζει τα συναισθήματά του, μαθαίνει ότι άλλοτε κερδίζουμε και άλλοτε χάνουμε και υπολογίζει τους άλλους.
