Η κατάθλιψη είναι η πιο διαδεδομένη ψυχική πάθηση στην εποχή μας. Πλήττει πιο συχνά τις γυναίκες και πρόκειται για ένα συνονθύλευμα συμπτωμάτων που περικλείει από τις πιο ελαφριές και εφήμερες καταθλίψεις μέχρι τις πιο βαριές μορφές με διαταραχές του ύπνου, της διάθεσης, της όρεξης και τη μείωση δραστηριοτήτων. Πώς νιώθει όμως ο έφηβος όταν η μητέρα του πάσχει από κατάθλιψη και πώς πρέπει να βοηθηθεί;
Η κατάθλιψη είναι τις περισσότερες φορές ανυπόφορη για τους εφήβους όπως άλλωστε και οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει τη δύναμη και τη διαθεσιμότητα των γονιών. Η ανησυχία του για τους γονείς του μπορεί να επιφέρει και σε αυτόν τα ίδια συμπτώματα όπως για παράδειγμα αϋπνίες, πτώση των σχολικών επιδόσεων κλπ. Μερικοί νέοι κλείνονται στον εαυτό τους ενώ κάποιοι άλλοι αρνούνται την κατάσταση αποφεύγοντας όσο πιο συχνά μπορούν να βρίσκονται στο σπίτι τους.
Ποια είναι η σωστή αντιμετώπιση
Είναι πολύ δύσκολο για έναν ενήλικο να παραδεχτεί αρχικά πως έχει κατάθλιψη και στη συνέχεια να μιλήσει για αυτό στο παιδί του. Νιώθει πως απαρνιέται την εικόνα του ιδανικού γονέα που όλοι επιθυμούν να παρουσιάζουν. Ο έφηβος όμως δεν πρέπει να φέρει το βάρος της αρρώστιας της μητέρας του. Πρέπει να τον απελευθερώσουμε από το συναίσθημα της ευθύνης του σε σχέση με την υγεία των γονέων του. Για αυτό οι ενήλικοι πρέπει να δέχονται τη θεραπεία καθώς μόνο έτσι θα απελευθερώσουν τον έφηβο.
Όταν πρόκειται για τη μητέρα, ο πατέρας μπορεί να επέμβει εξηγώντας στο παιδί πως η μητέρα του δεν αισθάνεται πολύ καλά, χωρίς να την υποτιμήσει αλλά για να του δώσει να καταλάβει αυτό που συμβαίνει.
