Το παιδί σας ήδη σας περνάει ένα κεφάλι και κάθε φορά που υψώνετε τη φωνή σας και του λέτε τι να κάνει μέσα σας αναρωτιέστε εάν κάνετε σωστά και μέχρι ποια ηλικία μπορείτε να τιμωρείτε το παιδί σας όταν η συμπεριφορά του σας βγάζει εκτός εαυτού.
Ένα παιδί από εννέα έως δεκατεσσάρων χρόνων ακόμα κι αν δεν το συνειδητοποιεί χρειάζεται το κύρος των γονιών του για να στηριχτεί, να νιώσει σιγουριά και ασφάλεια. Σε αυτή την ηλικία όταν τα παιδιά δεν τηρούν τους κανόνες που τους έχουμε θέσει όλα αυτά τα χρόνια, θα πρέπει να υφίστανται τις συνέπειες των πράξεών τους και να τιμωρούνται ανάλογα φυσικά με το μέγεθος της αταξίας τους. Μετά τα δεκατέσσερα κι εφόσον το παιδί έχει αφομοιώσει όλα όσα του δίδαξαν οι γονείς του μπορεί να αναλάβει την ευθύνη του εαυτού του χωρίς να χρειάζεται καθημερινά την καθοδήγησή τους.
Ποια είναι η σωστή αντιμετώπιση
Για να αποφύγετε τις συγκρούσεις, που είναι χαρακτηριστικό της εφηβείας, θα πρέπει να σεβαστείτε τις αλλαγές στο παιδί σας και να προσαρμόσετε σε αυτές τις απαιτήσεις σας. Πολλές φορές η ιδανική λύση είναι ο συμβιβασμός εάν είναι φυσικά εφικτός ώστε να αποφεύγετε τις ατελείωτες συζητήσεις που τις περισσότερες φορές καταλήγουν σε τσακωμό.
Κάτι άλλο που θα πρέπει να κάνετε οπωσδήποτε είναι να περιορίσετε τις απαιτήσεις σας. Για παράδειγμα θα πρέπει να είσαστε κάθετη σε σχέση με τις επιδόσεις του παιδιού σας στο σχολείο αλλά να δείχνετε μια ελαστικότητα σε θέματα που αφορούν στο ντύσιμό του ή μια έξοδο.
Τέλος, θα πρέπει να θυμάστε ότι η εξουσία σας θα πρέπει να περιορίζεται στο λόγο και εάν χρειάζεται στην τιμωρία. Όταν ήταν πιο μικρό το παιδί σας ενδεχομένως να αντιμετωπίζατε την αυθάδειά του ή την ανυπακοή του με μια ξυλιά στον πισινό χωρίς συνέπειες, τώρα που το παιδί σας είναι στην εφηβεία αυτή η αντιμετώπιση απαγορεύεται καθώς το παιδί σας θα αισθανθεί ταπεινωμένο και θα γεννηθεί μέσα του η βία.
