Το δωμάτιό του θυμίζει παιχνιδότοπο κι όμως τίποτα δεν του κάνει αίσθηση εάν δεν είσαστε κι εσείς μαζί του. Γιατί το παιδί σας χρειάζεται κάποιον για να παίξει και πώς θα το βοηθήσετε να απασχολείται μόνο του;
Μέχρι τα δύο τους χρόνια τα παιδιά δεν ξέρουν να παίζουν με παρέα. Παίζουν μόνα τους ή με έναν ενήλικο που τους εξηγεί. Μεταξύ δύο και τριών, οι δυνατότητες επικοινωνίας του παιδιού μεγαλώνουν και μπορεί να παίξει συντροφιά με ένα άλλο παιδάκι. Εάν περάσει αυτό το στάδιο και το παιδί σας δεν παίζει μόνο του οφείλεται είτε στο γεγονός ότι δε βίωσε την απαραίτητη φάση της αλληλεπίδρασης όπου ο γονέας δείχνει στο παιδί πως λειτουργούν τα παιχνίδια του και τι μπορεί να κάνει με αυτά είτε στο γεγονός ότι δεν έχει μάθει καθόλου να εξερευνά και να μένει μόνο στο δωμάτιό του με τα παιχνίδια του. Είναι ένα παιδί που έχει συνηθίσει από μωρό να βρίσκεται πάντα κάποιος δίπλα του και ακόμα κι ένα λεπτό μοναξιάς του προκαλεί μεγάλο άγχος.
Πώς να του μάθετε να παίζει χωρίς εσάς
Καταρχήν θα πρέπει να εμπιστεύεστε το παιδί σας και όταν φθάσει στην ηλικία των δύο με τριών χρόνων θα πρέπει να αποβάλλετε το άγχος ότι θα του συμβεί κάτι εάν δεν είσαστε δίπλα του.
Σε μια πρώτη φάση αφήστε το παιδί σας να φέρει τα παιχνίδια του εκεί που θα είσαστε εσείς και να παίξει δίπλα σας. Εάν η μοναξιά του δημιουργεί άγχος αυτό θα το ηρεμήσει. Θα πρέπει να του εξηγήσετε ότι δε μπορείτε να παίξετε μαζί του γιατί έχετε να κάνετε κάποιες άλλες δουλειές. Σε δεύτερη φάση θα πρέπει να το πάτε στο δωμάτιό του και να του πείτε ότι τώρα που μεγάλωσε μπορεί να κάθεται μόνο του να παίζει. Εάν δεν το δέχεται και βάλει τα κλάματα θα πρέπει να το αφήσετε να ξεσπάσει για λίγο μόνο του στο δωμάτιό του. Στο τέλος θα συνηθίσει.
