Όταν είδατε το παιδί σας να σκαρφαλώνει στα κάγκελα του μπαλκονιού φθάσατε πολύ κοντά στο έμφραγμα! Αναρωτιέστε πώς μπορείτε να το βοηθήσετε να αποκτήσει την αίσθηση του κινδύνου χωρίς όμως να το κάνετε ένα φοβιτσιάρικο παιδί;
Όπως καταλαβαίνετε είναι απόλυτη ανάγκη να μάθετε στο παιδί σας την αίσθηση του κινδύνου και να μην το αφήνετε ποτέ από τα μάτια σας. Από νωρίς θα πρέπει να του θέτετε καθαρά όρια, ώστε να μάθει να αναγνωρίζει τους κινδύνους και να μην εκτίθεται σε αυτούς. Πολλές φορές ακούμε γονείς να λένε για παράδειγμα "το παιδί μου δεν καταλαβαίνει από φόβο" εκφράζοντας μία υποτιθέμενη δυσαρέσκεια ενώ στην πραγματικότητα καυχιούνται για τα κατορθώματα των παιδιών τους. Πρόκειται για λάθος συμπεριφορά καθώς με αυτόν τον τρόπο ωθούν τα παιδιά τους να τους εντυπωσιάσουν όλο και πιο πολύ κάνοντας ριψοκίνδυνα πράγματα.
Ωστόσο, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ένα παιδί που μεγαλώνει μέσα στις απαγορεύσεις και οι γονείς του εμποδίζουν κάθε πρωτοβουλία του και δεν το εμπιστεύονται, κινδυνεύει να εξελιχθεί σε ένα δειλό και άτολμο παιδί. Είναι, λοιπόν, απαραίτητο να αφήνετε το παιδί σας να βιώνει την εμπειρία του. Αφήνοντας το να χτυπήσει, να λερωθεί, να πέσει κάτω καμιά φορά, το βοηθάτε να αποκτήσει συνείδηση του σώματός του και της σχέσης του με το περιβάλλον. Θα πρέπει να θυμάστε πάντα πως μια υπερπροστατευτική συμπεριφορά είναι εξίσου επιζήμια για το παιδί με μια υπερβολικά χαλαρή χωρίς κανένα όριο και περιορισμό.
