Οι ερευνητές διευκρίνισαν ότι «οι διαφορές που παρατηρούνται ανάμεσα στους υγιείς εφήβους και σε όσους έχουν διαταραχές συμπεριφοράς, αφορούν το μεγαλύτερο μέρος του εγκεφάλου»
Οι εγκέφαλοι των εφήβων που έχουν σοβαρά προβλήματα αντικοινωνικής συμπεριφοράς, διαφέρουν σημαντικά στη δομή και στην ανάπτυξή τους σε σχέση με των άλλων συνομηλίκων τους, όπως αποκαλύπτει για πρώτη φορά μια νέα βρετανο-ιταλική επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη παρέχει τη πιο ξεκάθαρη ένδειξη μέχρι σήμερα ότι η προβληματική συμπεριφορά πηγάζει -εκτός άλλων περιβαλλοντικών επιδράσεων- και από μεταβολές που συνέβησαν στον εγκέφαλο ήδη από την αρχή της ζωής.
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων του Κέμπριτζ, του Σαουθάμπτον και της Ρώμης «Τορ Βεργκάτα», με επικεφαλής τον Λούκα Πασαμόντι του Τμήματος Κλινικών Νευροεπιστημών του πρώτου πανεπιστημίου, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό παιδοψυχολογίας και ψυχιατρικής "Journal of Child Psychology and Psychiatry".
Οι επιστήμονες μελέτησαν με μέθοδο μαγνητικής απεικόνισης (MRI) τους εγκεφάλους 58 νέων ηλικίας 16 έως 21 ετών με διαταραχές συμπεριφοράς (επιθετικότητας, καταστροφικής βίας, ψεμάτων, κλοπών κ.α.), καθώς και -για λόγους σύγκρισης- μιας ομάδας ελέγχου 25 άλλων συνομηλίκων τους χωρίς τέτοια προβλήματα.
Διασπιστώθηκαν δομικές εκτεταμένες διαφορές στους εγκεφάλους των δύο ομάδων, ιδίως στους νέους που τα προβλήματα συμπεριφοράς είχαν ξεκινήσει από πολύ νωρίς στην παιδική ηλικία τους. Στους εφήβους που οι διαταραχές συμπεριφοράς είχαν εκδηλωθεί πιό πρόσφατα, κατά την εφηβεία, οι διαφορές στον εγκέφαλο ήσαν μικρότερες.
Τα ευρήματα επιβεβαιώθηκαν με μια δεύτερη μελέτη σε μια ομάδα 32 ατόμων με αντικοινωνική συμπεριφορά και μια ομάδα ελέγχου 32 υγιών νέων ηλικίας 13-18 ετών. Οι ερευνητές διευκρίνισαν ότι «οι διαφορές που παρατηρούνται ανάμεσα στους υγιείς εφήβους και σε όσους έχουν διαταραχές συμπεριφοράς, αφορούν το μεγαλύτερο μέρος του εγκεφάλου».
Όπως είπε ο αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον δρ Γκράεμ Φεαρτσάιλντ, «η διαπίστωση αυτή παρέχει πειστικές ενδείξεις ότι η διαταραχή συμπεριφοράς είναι μια πραγματική ψυχιατρική διαταραχή και όχι, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι ειδικοί, απλώς μια ακραία μορφή εφηβικής εξέγερσης».
«Ποτέ δεν υπήρχε κάποια αμφιβολία ότι ασθένειες όπως η νόσος Αλτσχάιμερ είναι παθήσεις του εγκεφάλου, καθώς η ιατρική απεικόνιση μάς επιτρέπει να δούμε καθαρά πώς 'τρώει' τον εγκέφαλο. Όμως μέχρι τώρα δεν είχαμε μπορέσει να δούμε τις ξεκάθαρες και εκτεταμένες δομικές διαφορές στους εγκεφάλους των νέων με προβλήματα συμπεριφοράς», τόνισε ο καθηγητής Νίκολα Τόσκι του Πανεπιστημίου της Ρώμης.
Δεν είναι όμως ακόμη σαφές πώς αναδύονται σταδιακά αυτές οι διαφορές στον εγκέφαλο ενός προβληματικού παιδιού και κατά πόσο προκύπτουν από ένα συνδυασμό περιβαλλοντικών και γενετικών παραγόντων, όπως συχνά συμβαίνει σε διάφορες παθήσεις. Το ζήτημα θα μελετηθεί με περαιτέρω έρευνες.
