Πήγατε να πάρετε το παιδί σας από το σχολείο και ρωτήσατε τη δασκάλα του για τις επιδόσεις του. Δυστυχώς όμως τα νέα σας χάλασαν τη διάθεση καθώς η δασκάλα του σας είπε ότι δεν τα πάει καθόλου καλά. Αναρωτιέστε πώς πρέπει να χειριστείτε την κατάσταση; Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος και συγγραφέας αρκετών βιβλίων μεταξύ των οποίων τα "Οι γονείς κάνουν τη διαφορά" και "Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά" κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου συμβουλεύει.
Όταν το παιδί δεν αποδίδει στο σχολείο καλό είναι να αναλογιστείτε τι φταίει.
Να συζητήσετε άμεσα το θέμα με το δάσκαλό του, να πληροφορηθείτε ποια είναι η στάση του παιδιού μέσα στην τάξη, αν συγκεντρώνεται, αν δυσκολεύεται σε κάποια μαθήματα ή σε όλα, αν προσπαθεί.
Αξιολογήστε τον τρόπο που μελετά το παιδί στο σπίτι, αν κάθεται εύκολα να διαβάσει, αν χρειάζεται πολλή ώρα, αν συγκεντρώνεται ή δυσκολεύεται στην ανάγνωση ή την ορθογραφία.
Να εξετάσετε επίσης ποια είναι η δική σας στάση απέναντι στη μάθηση. Μήπως είσαστε πολύ πιεστική, μήπως δεν ενθαρρύνετε την ανεξαρτησία του παιδιού, δεν το επαινείτε ή αντίθετα είσαστε πολύ ελαστική και αδιάφορη;
Υπάρχει περίπτωση το παιδί να μην ήταν έτοιμο να αρχίσει το σχολείο για διάφορους λόγους π.χ μπορεί να είχε προβλήματα στην ανάπτυξή του κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του ή μπορεί να παρουσιάζει μαθησιακές δυσκολίες ή διαταραχή ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας.
Συχνά το παιδί με χαμηλή επίδοση μεγαλώνει μέσα σε οικογένειες που δεν εκτιμούν τη μόρφωση, την ανεξαρτησία ή την ατομική επιτυχία.
Οφείλετε να ενθαρρύνετε το παιδί σας, να σέβεστε το ρυθμό του, να το ενισχύετε και να το προτρέπετε σε θετικές συμπεριφορές.
Να απευθύνεστε άμεσα σε ειδικό προκειμένου να διαπιστωθεί αν υπάρχουν μαθησιακές διαταραχές ή άλλα προβλήματα που αφορούν τις γνωστικές λειτουργίες ή αν πρόκειται για συγκερασμό διαφόρων παραγόντων. Είναι απαραίτητο να γίνουν οι σωστοί χειρισμοί, ώστε το παιδί να μη βιώνει το αίσθημα της αποτυχίας.
Θα πρέπει να αποφεύγετε…
Να ασκείτε αρνητική κριτική, π.χ. "δεν είσαι ικανός για τίποτα".
Να το προσβάλλετε λέγοντάς του "τίποτα δε θα καταφέρεις", "δε λειτουργεί το μυαλό σου", "χαζό είσαι;" κλπ
Να το συγκρίνετε με το αδερφάκι του ή με άλλα παιδιά.
Να το πιέζετε.
