Μέχρι ποια εβδομάδα της κύησης επιτρέπει ο Νόμος την άμβλωση; Σε ποιες περιπτώσεις προβλέπεται άλλο χρονικό διάστημα;Ποιες προϋποθέσεις πρέπει να υπάρχουν; Η δικηγόρος Μαρία Κουρή, από το δικηγορικό γραφείο KT Legal εξηγεί.
Κατά καιρούς το ζήτημα της άμβλωσης έχει γίνει πηγή μεγάλων αντιπαραθέσεων όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι αντιπαραθέσεις που έχουν δημιουργηθεί και δημιουργούνται καθημερινά οφείλονται στο γεγονός πως το ζήτημα αυτό συνδέεται άμεσα με την ύπαρξη μιας καινούριας ζωής και το κατά πόσο η καινούρια αυτή ζωή μπορεί να θεωρηθεί πως είναι άνθρωπος ώστε η διακοπή της ζωής του να μπορεί να χαρακτηριστεί ως ανθρωποκτονία. Eπίσης, με την ελευθερία που έχει η κάθε γυναίκα να επιλέγει το κατά πόσο είναι έτοιμη να δεχθεί την ένταξη αυτής της καινούριας ζωής στη δική της αλλά και με την αυτοδιάθεση της εγκύου, που παραπέμπει στο κατά πόσο η κάθε γυναίκα έχει την ελευθερία να διαθέτει το σώμα της όπως εκείνη επιθυμεί. Για τη διευθέτηση αυτών των ισορροπιών έχουν δημιουργηθεί συγκεκριμένοι παγκόσμιοι κανόνες, οι οποίοι βέβαια σε κάθε χώρα τροποποιούνται με τον κατάλληλο τρόπο ώστε να μπορούν να εφαρμοστούν και να προστατεύσουν τα δικαιώματα και των δυο πλευρών.
Το νομικό πλαίσιο το οποίο έχει δημιουργηθεί στη χώρα μας ορίζει την άμβλωση ως διακοπή μιας αδιατάρακτης ενδομητρίου κυήσεως ενός ή περισσοτέρων εμβρύων, που διενεργείται σε πρώιμη ηλικία κυήσεως (μικρότερης των 24 εβδομάδων) και οδηγεί σε αφαίρεση του εμβρύου από τη μήτρα, με συνέπεια τη διακοπή της ζωής του κυοφορούμενου εμβρύου. Η ρύθμιση του νομικού πλαισίου της άμβλωσης στη χώρα μας έχει γίνει από το άρθρο 304 του Ποινικού Κώδικα, βάσει του οποίου χαρακτηρίζεται ως ποινικό αδίκημα σε περίπτωση που δεν τηρηθούν οι κανόνες που έχουν θεσπιστεί. Το άρθρο 304 προάγει πως η τεχνητή διακοπή μιας κύησης μπορεί να γίνει επιτρεπτή μόνο σε περίπτωση που η κυοφορούσα μητέρα συναινέσει στη διενέργεια της συγκεκριμένης διαδικασίας, όπως επίσης μόνο σε περίπτωση που η διακοπή της κύησης γίνει από γιατρό μαιευτήρα-γυναικολόγο με συμμετοχή αναισθησιολόγου σε οργανωμένη νοσηλευτική μονάδα.
Οι προϋποθέσεις που θα πρέπει να καλυφθούν όμως δε σταματούν σε αυτό το σημείο. Είναι βασική προϋπόθεση η διακοπή της κύησης να λάβει χώρα κατά τη διάρκεια των πρώτων 12 εβδομάδων αυτής σε περίπτωση που η άμβλωση γίνεται από επιλογή της κυοφορούσας μητέρας. Στην περίπτωση όμως που συντρέχουν σοβαροί λόγοι ανωμαλίας οι οποίοι οδηγούν στη γέννηση ενός παθολογικού νεογνού, ο νόμος προβλέπει πως η τεχνητή διακοπή κύησης μπορεί να λάβει χώρα μέχρι και την 24 εβδομάδα της κύησης. Στις εξαιρετικές περιπτώσεις όπου η κύηση είναι αποτέλεσμα βιασμού, αποπλάνησης ανήλικης, αιμομιξίας ή κατάχρηση γυναίκας η οποία δεν ήταν ικανή (λόγω κάποιου σοβαρού προβλήματος) να αντισταθεί, ο νόμος και πάλι ορίζει διαφορετικό χρονικό περιθώριο το οποίο ορίζεται στις πρώτες 19 εβδομάδες της κύησης.
Τέλος, στις περιπτώσεις όπου έχει διαγνωστεί πως η ζωή της εγκύου απειλείται σοβαρά από την κύηση ή υπάρχει ενδεχόμενο διαρκούς βλάβης είτε της σωματικής είτε της ψυχικής της υγείας, ο νόμος ορίζει πως η τεχνητή διακοπή της κύησης μπορεί να λάβει χώρα ανά πάσα ώρα και στιγμή χωρίς χρονικό περιορισμό, αρκεί η γνωμάτευση να έχει γίνει από τον κατάλληλο γιατρό. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο όρος άμβλωση αλλάζει και μετατρέπεται σε "διακοπή κύησης". Επίσης, θα ήταν σημαντικό να αναφερθεί πως στη συγκεκριμένη κατηγορία ανήκουν και οι διακοπές κυήσεων που λαμβάνουν χώρα λόγω πολύ σοβαρών δυσλειτουργιών του εμβρύου.