Τα σπαράγγια είναι μονοκότυλα, αναρριχώμενα ή θαμνώδη φυτά, αυτοφυή ή καλλιεργούμενα ως λαχανικά.
Στην Ελλάδα εμφανίστηκε ως άγριο, αυτοφυές φυτό σε πολλές υγρές, ημιορεινές περιοχές με την ονομασία "βλαστάρια". Ήταν γνωστά από τους αρχαίους χρόνους ως ένα σπάνιο και από τα πιο ακριβά χορταρικά που μπορούσαν να γευθούν υψηλές κοινωνικές τάξεις. Η κατανάλωσή του αυξήθηκε στη συνέχεια με την άνοδο του βιοτικού επιπέδου πράγμα που επέβαλε τη συστηματική καλλιέργεια του.
Το σπαράγγι ως τρόφιμο είναι προικισμένο με εξαιρετικές ιδιότητες. Έχει διαιτητικές και ιδιαίτερα διουρητικές ιδιότητες. Όταν είναι φρεσκοκομμένο περιέχει 90-95% νερό. Τα σπαράγγια είναι πλούσια σε:βιταμίνες του συμπλέγματος B, βιταμίνη C, βιταμίνη E, φώσφορο, ασβέστιο, μαγνήσιο, κ.α.
Τα άγρια σπαράγγια είναι πολύ πιο γευστικά από τα σπαρτά, αλλά συναντώνται μόνο μια μικρή περίοδο της άνοιξης και η συλλογή τους είναι ιδιαιτέρως δύσκολη, καθώς προστατεύονται από έναν αγκαθωτό θάμνο. Παρασκευάζονται σαλάτα (ωμά ή βραστά), ομελέτα, σούπα ή γαρνιτούρα σε ψάρια και κρέατα.
