Η περιοχή του Άθω, δηλ. η τουριστική περιοχή πριν από το Άγιον Όρος ή - όπως είναι σε όλους γνωστή - το τρίτο πόδι της Χαλκιδικής, αποτελεί τόπο φυσικά και πολιτιστικά εναλλακτικό.
300 χιλ. ακτογραμμής, ανάμεσα σε τρεις ορεινούς όγκους προστατευμένους από την ευρωπαϊκή συνθήκη Natura 2000, συνθέτουν ένα εξαιρετικό φυσικό ανάγλυφο, που δημιουργεί γαλαζοπράσινες αντιθέσεις σε ένα άκρως μεσογειακό χρωματικό γαιτανάκι !
Σε αυτόν τον καταπράσινο τόπο, που είναι γεμάτος λουλουδιασμένες πεδιάδες, χρυσούς κάμπους και κατάφυτα βουνά, η κτηνοτροφία ανθεί και χαρίζει υψηλής ποιότητας γάλα, από το οποίο παράγονται πολλές ποικιλίες τυριού, καθώς και πεντανόστιμο βιολογικό γιαούρτι.
Στα πολλά τυροκομεία της ιδιαίτερης αυτής περιοχής, ο επισκέπτης θα βρει μαζεμένη όλη την τοπική παράδοση : υγρά τουλούμια, που δημιουργούν τυρένιες μπάλες, γαλατένιες δεξαμενές, που ανακατεύουν ευωδιές και αρώματα, καρδάρια, που πήζουν το γιαούρτι, λαχταριστά τυριά, που ωριμάζουν τη γεύση… ένας ξέφρενος χορός δημιουργίας της πιο αγαπημένης ελληνικής γεύσης : του τυριού.
Οι ποικιλίες, που παράγονται, ποικίλουν, μα πάντα κυριαρχεί η γνήσια ελληνική φέτα, κάτασπρη, πεντανόστιμη και μυρωδάτη, την οποία θα βρει κανείς στα τοπικά τυροκομεία, ενώ ξεχωριστή είναι η θέση του πετρωτού, ενός σκληρού κατσικίσιου τυριού, αλλά και του τσομπάνικου, το οποίο πάντα αποθεώνει τους ουρανίσκους.
Αγαπημένη δε συνήθεια των νοικοκυραίων είναι η παραγωγή σπιτικού τυριού, το οποίο μετατρέπεται τα χειμωνιάτικα βράδια σε γευστικές τυρόπιτες, στριφτάρια και μπουγιουρντί, ενώ συνοδεύει τα παραδοσιακά ελληνικά πρωινά στους ξενώνες, με τυρο-τηγανίτες και λαχταριστά τυρόψωμα. Φυσικά, δε θα μπορούσε να μη συντροφεύει τα γλέντια με εκλεκτούς τυρομεζέδες. Η ιστορία της τυρο-παραγωγής στην περιοχή χάνεται πραγματικά στα χρόνια και στον καιρό, δημιουργώντας μια παράδοση, που συνεχίζεται και αποτελεί μέρος της τοπικής γαστρονομίας, συνθέτοντας παράλληλα γαστρονομικά φαινόμενα και τάσεις αυθεντικής ελληνικής γεύσης.
