Ως κουκουνάρι είναι γνωστός ο βρώσιμος σπόρος των πευκοειδών και άλλων κωνοφόρων. Πιο διαδεδομένος είναι ο σπόρος από τη γνωστή κουκουναριά (Pinus pinea). Είναι ανοικτόχρωμος και θυμίζει σε σχήμα τον κόκκο ρυζιού, αλλά είναι μεγαλύτερος σε μέγεθος.
Οι σπόροι της κουκουναριάς τρώγονται ωμοί ή ψημένοι και χρησιμοποιούνται στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική.
Στην αρχαία Ελλάδα, αλλά και στη Ρώμη, το κουκουνάρι θεωρούνταν από τους πιο… καλότυχους καρπούς και η χρήση του, έως σήμερα, είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στη μεσογειακή κουζίνα, ευρωπαϊκή και ανατολίτικη. Για παράδειγμα, χαρακτηριστική είναι η χρήση του κουκουναριού ως βασικό συστατικό της Ιταλικής σάλτσας "πέστο".
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα συνήθιζαν να σερβίρουν ένα είδος μπισκότου με κουκουνάρι, το οποίο είχε ως κύριο στόχο την ενίσχυση των ερωτικών επιδόσεων.
Το κουκουνάρι αποτελεί έναν ξηρό καρπό με εξαιρετικές θρεπτικές ιδιότητες, καθώς εμπεριέχει υψηλής βιολογικής αξίας πρωτεΐνες, απαραίτητα ω3 λιπαρά, μέταλλα και ιχνοστοιχεία, όπως το ασβέστιο και ο ψευδάργυρος.
