Με αφορμή τη δολοφονία του 23χρονου
Ο φόβος για βεντέτα στα Ανώγεια είναι υπαρκτός, με αφορμή τη δολοφονία 23χρονου κτηνοτρόφου από τον ξαδερφό του για διαφορές. Όλοι τρέμουν στο ενδεχόμενο να ανακυκλωθεί το αίμα...Κι όμως κάποτε τα πράγματα...δεν ήταν έτσι, ή δεν ήταν πάντα έτσι...
Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω και τοποθετώντας την πυξίδα στον Μυλοπόταμο, μαθαίνει κανείς από μυθιστορηματικές διηγήσεις γερόντων ότι τα Ανώγεια είχαν πολλές φορές βρεθεί αντιμέτωπα με τον ίδιο τους τον εαυτό. Είχαν και και σε βάθος χρόνου-ίσως και ένα αιώνα- ξαναζήσει «αδελφοκτονίες», αλληλοσκοτωμούς δηλαδή ανθρώπων που είχαν μεγαλώσει στον ίδιο τόπο, είχαν κάνει πολλές φορές παρέα πίνοντας ρακί, τρώγοντας αντικριστό αρνί και τραγουδώντας μαζί ριζίτικα ή μαντινάδες. Αρκετές φορές όμως ούτε η παρέα ούτε τα κοινά βιώματα ούτε καν το ίδιο ανωγειανό χώμα που τους εξέθρεφε δεν στάθηκε ικανό να εμποδίσει αδικαιολόγητες εξάρσεις εγωπάθειας που κατέληξαν σε φονικά.
Οι παλιότεροι κάτοικοι του χωριού έχουν να αφηγηθούν κάποια αιματηρά περιστατικά, να ξεφυλλίσουν κάποιες από τις μαύρες σελίδες της ιστορίας του χωριού τους, μέσα από τις οποίες φαίνεται ότι οι δυσάρεστες καταστάσεις που δεν προβλέφθηκαν τότε είχαν ως γενεσιουργό αιτία τους κυρίως τις κτηματικές διαφορές.
Περισσότερα από 15-16 λένε όσοι τα μέτρησαν ακριβώς ξέροντας το ιστορικό των οικογενειών- ήταν τα φονικά μεταξύ Ανωγειανών κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, τα οποία χωρίς υπερβολή βύθισαν στο πένθος το χωριό, αποτέλεσαν μακροχρόνιο θέμα συζήτησης και δίχασαν, όχι όμως για μεγάλο διάστημα, τον τόπο. Και μπορεί το φονικό να μην ήταν κάτι το «ξένο» για τους Ανωγειανούς, ήταν όμως «ισχνό» και «λίγο» μπροστά στη διατήρηση μιας έννοιας που είναι γραμμένη στο DNA τους, αυτή της παράδοσης. Και η παράδοση, όχι η γραπτή αλλά η προφορική, «διέταζε» να βρεθεί γρήγορα λύση με οποιονδήποτε τρόπο. Απόδειξη αποτελεί ότι σε καμιά δολοφονία Ανωγειανού από συγχωριανό του, δεν υπήρξε ανταπόδοση.
Πηγή: cretalive, ΠΑΤΡΙΣ
