Φωτογραφία: lefkadapress.gr
Πάνω από εκατό μετασεισμοί, με μεγέθη της τάξης των τεσσάρων βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, αναμένονται στη Λευκάδα μέσα στον επόμενο μήνα, είπε ο καθηγητής σεισμολογίας στο ΑΠΘ, Κώστας Παπαζάχος, μιλώντας το "Πρακτορείο 104.9 FM" και στην εκπομπή "Καθημερινά" των Χρήστου Μάτη και Νικόλ Καζαντζίδου.
Αναφερόμενος στο μεγάλο σεισμό που έπληξε την περιοχή και άφησε πίσω του δύο νεκρούς, ο κ. Πααζάχος επισήμανε ότι το επίκεντρό του εντοπίστηκε σε ένα πολύ γνωστό ρήγμα, το ρήγμα "Λευκάδας - Κεφαλλονιάς", στο θαλάσσιο χώρο έξω περίπου από το Δράγανο και το Αφάνι βόρεια από το Πόρτο Κατσίκι, ενώ το πιο μεγάλο χωριό στην περιοχή είναι ο Άγιος Πέτρος. "Ήταν επιφανειακός σεισμός, με εστιακό βάθος γύρω στα 10 χιλιόμετρα και με μέγεθος που φαίνεται να είναι της τάξης του 6,1/ 6 ήταν η πρώτη εκτίμηση ή λίγο μεγαλύτερος, ίσως είναι και λίγο μεγαλύτερος προς το τέλος, όταν γίνουν οριστικές εκτιμήσεις" τόνισε.
Υπογράμμισε ακόμα ότι τα ρήγματα στην περιοχή αυτή είναι οριζόντιας μετατόπισης, δηλαδή η Λευκάδα "κινείται" νότιο - νοτιοδυτικά και το Ιόνιο βόρειο - βορειοανατολικά και για το λόγο αυτό δεν "κουνάνε" το θαλάσσιο πυθμένα και δεν έχουμε τσουνάμι, αλλά έντονες κατολισθήσεις συνήθως στην περιοχή της δυτικής Λευκάδας.
Ο κ. Παπαζάχος συνιστά στους κατοίκους να παραμείνουν μακριά από παλιές κατασκευές που φαίνονται ετοιμόρροπες, σπίτια που έχουν πρόβλημα δεν πρέπει να κατοικηθούν, σχολεία δεν πρέπει να ανοίξουν προτού ελεγχθούν ενδελεχώς και προτού κοπάσει και η έντονη μετασεισμική δραστηριότητα και επισήμανε ότι το πιο βασικό είναι οι κάτοικοι να μην ακούσουν τη φημολογία και τη γνωστή παραφιλολογία που αναπτύσσεται αυτές τις μέρες.
Αναφερόμενος στο πρόγραμμα ελέγχου δημοσίων κτιρίων στην Ελλάδα είπε ότι είναι εδώ και πολύ καιρό βαλτωμένο και ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο ρυθμός συλλογής στοιχείων για τα δημόσια κτίρια δεν ξεπέρασε το 0,5 με 1% το χρόνο. "Αυτό σημαίνει ότι σε 100 χρόνια θα έχουμε τελειώσει. Μιλάμε μόνο για τον έλεγχο, πόσο μάλλον για την επέμβαση η οποία απαιτεί και σημαντικούς πόρους" είπε.
Καταλήγοντας υπογράμμισε ότι στα νησιά του Ιονίου, μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 1953 τα νεότερα κτίρια είτε κτίστηκαν με εμπειρικές τεχνικές ή με αυστηρούς αντισεισμικούς, οι κάτοικοι έχουν επίγνωση του κινδύνου και γενικά ο δομικός ιστός εκεί είναι πολύ καλύτερος απ΄ ότι σε άλλες περιοχές.
