Την εκτίμηση ότι δεν διαφαίνεται ακόμα, αύξηση μεταναστευτικών ροών προς ευρωπαϊκές χώρες λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, διατύπωσε ερευνήτρια του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), στο περιθώριο ομιλίας της, στο 10ο διεθνές συνέδριο που διοργανώνει στη Θεσσαλονίκη ο Τομέας Φυσικής και Περιβαλλοντικής Γεωγραφίας του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ, σε συνεργασία με την Ελληνική Γεωγραφική Εταιρεία.
"Οι μετακινήσεις πληθυσμού στην Ουκρανία είναι εσωτερικές προκειμένου να αποφεύγονται περιοχές με συγκρούσεις. Ο κόσμος μετακινείται περιμένοντας να σταθεροποιηθεί η κατάσταση και να ησυχάσουν τα πράγματα" δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Μαρίνα Νικόλοβα στο περιθώριο ομιλίας της, με θέμα την ουκρανική μετανάστευση στη χώρα μας.
Μελετώντας τις μετακινήσεις των Ουκρανών την τελευταία εικοσαετία στην Ελλάδα, διαπίστωσε ότι οι ροές έχουν μειωθεί και η Ελλάδα δεν έχει πλέον μεταναστευτικό ενδιαφέρον.
"Η μετανάστευση ξεκινάει στις αρχές της δεκαετίας '90, με τις γυναίκες να αποτελούν το 80% των Ουκρανών μεταναστών. Οι περισσότεροι, μέχρι το 1997, παρέμειναν χωρίς χαρτιά στη χώρα, κατάσταση που άλλαξε από το 1998 μέχρι το 2007 με προγράμματα νομιμοποίησης που είχαν ως αποτέλεσμα την ομαλοποίηση των εργασιακών και οικογενειακών συνθηκών και την οικογενειακή επανένωση" τόνισε η κυρία Νικόλοβα.
Από το 2008 έως σήμερα, οι περισσότεροι επιλέγουν την επιστροφή λόγω δυσκολιών να βρουν δουλειά, ειδικά οι άνδρες ενώ οι γυναίκες κάνουν τεράστια προσπάθεια για να έχουν όλες τις νόμιμες άδειες παραμονής. Χαρακτηριστικό της ουκρανικής κοινότητας, σύμφωνα με την ερευνήτρια, είναι ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών είναι με άδειες παραμονής παρά τις συνεχόμενες αλλαγές στη νομοθεσία, τη γραφειοκρατία και τις κοστοβόρες διαδικασίες.
"Από το 2010, η επιρροή της οικονομικής κρίσης έγινε αισθητή παντού στην αγορά εργασίας, ειδικότερα στον τομέα της κατασκευής, με εργαζόμενους πολλούς άνδρες μετανάστες, όχι μόνο Ουκρανούς, να χάνουν τη δουλειά τους ή να μειώνονται δραστικά τα μεροκάματα. Στρατηγική για να προετοιμαστούν για μια πιο ομαλή επανένταξη στην Ουκρανία, είναι να στείλουν τα παιδιά τους στα ουκρανικά Κυριακάτικα σχολεία στην Αθήνα" διευκρινίζει η κυρία Νικόλοβα.
Πάντως, από αυτούς που επιστρέφουν, είναι κυρίως νέες γυναίκες που δεν βρίσκουν εργασία και δεν θέλουν να εργασθούν ως εσωτερικές οικιακές βοηθοί. Για τις οικογένειες και για τις γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, ο σχεδιασμός της επιστροφής παίρνει πολύ περισσότερο χρόνο απ' ό,τι πήρε ο σχεδιασμός και η πραγματοποίηση της πρώτης μετανάστευσης. "Πολύ καλύτερα το σχεδιάζουν και προετοιμάζονται, ενώ οι παράγοντες που τους ωθούν να πάρουν μια τέτοια απόσταση είναι διαφορετικοί" εξηγεί η κ. Νικόλοβα.
Για την ερευνήτρια πάντως του ΕΛΙΑΜΕΠ, υπάρχει ανάγκη από διακρατικές συμφωνίες για τη μεταφορά ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και απαιτείται συμμόρφωση με τους κανονισμούς για αυτασφάλιση.
"Οι Ουκρανοί είναι καλά πληροφορημένοι για τις συνθήκες ζωής και για τους τρόπους μετανάστευσης προς την Ελλάδα αλλά οι στρατηγικές για σωστή πληροφόρηση σχετικά με νόμιμους τρόπους μετανάστευσης, πρέπει να ενισχύονται θεσμοθετημένα και επίσημα μέσω των κυβερνήσεων" καταλήγει.
