Ζωντανή μένει η ελπίδα να υπάρχει υπόγεια κρύπτη στον τάφο στην Αμφίπολη. Το σενάριο ενισχύεται από άλλους Μακεδονικούς τάφους, παρά το γεγονός ότι πολλοί αρχαιολόγοι έσπευσαν να αναφέρουν ότι σε Μακεδονικούς τάφους δεν υπάρχουν υπόγεια!
Εκτός από τον τάφο στη Νέα Καλίνδοια υπάρχει και Μακεδονικός τάφος με κρύπτη στο Ελαφοχώρι!
Όπως αναφέρεται στην επίσημη σελίδα του υπουργείου Πολιτισμού: "Ο «θρακικός» υπόγειος κτιστός τάφος βρίσκεται σε χαμηλό ύψωμα, στο βόρειο άκρο του μικρού χωριού Δάφνη, κοντά στο Ελαφοχώρι. Δεν ανήκει σε κάποιο αρχαίο οικισμό, αλλά εντάσσεται στο πλέγμα των τάφων του βορείου τμήματος του Νομού Έβρου, οι οποίοι καλύπτονται με μνημειακούς τύμβους και σχετίζονται με αγροκτήματα. Η χρονολόγησή του είναι δύσκολη. Ο Γ. Μπακαλάκης τον τοποθέτησε στο τέλος του 4ου αι. π.Χ. με βάση την επέκταση του κύκλου της καμάρας του κυρίως θαλάμου, και αυτή η χρονολόγηση, στο τέλος του 4ου - αρχές 3ου αι. π.Χ. είναι σήμερα γενικά αποδεκτή.
Το μνημείο ανήκει στο μακεδονικό τύπο τάφου, αλλά παρουσιάζει ορισμένα ιδιαίτερα μορφολογικά χαρακτηριστικά, όπως όλοι οι σύγχρονοί του κτιστοί τάφοι της Θράκης. Καλύπτεται από τύμβο κατασκευασμένο με αμμοχάλικο και χώμα και εσωτερικά είναι κτισμένος από λαξευμένους γωνιόλιθους, σύμφωνα με το ψευδοϊσόδομο σύστημα τοιχοποιίας, από μαλακό πωρόλιθο της περιοχής Μεταξάδων Έβρου. Αποτελείται από δρόμο, προθάλαμο και θάλαμο. Ο δρόμος έχει διάστασεις 2,70 x 1,24 μ. Ο προθάλαμος και ο θάλαμος είναι τετράπλευροι, διαστάσεων 1,20 x 1,40 x 10,2μ. και 2,55 x 2,40 x 1,02 μ. αντίστοιχα. Ο δρόμος και ο προθάλαμος καλύπτονται με οροφή σχήματος κόλουρης πυραμίδας, κτισμένης με το εκφορικό σύστημα, ενώ ο θάλαμος στεγάζεται με ημικυλινδρική καμάρα. Στον προθάλαμο και στο θάλαμο τα δάπεδα είναι στρωμένα με πλάκες, και οι είσοδοι σχηματίζονται με μονολιθικές παραστάδες, υπέρθυρο και κατώφλι. Στο βάθος του θαλάμου υπάρχει κιβωτιόσχημη κλίνη κατασκευασμένη από δύο οριζόντιες πλάκες που στηρίζονται σε τρεις γωνιόλιθους. Κάτω από το δάπεδο, μπροστά από την κλίνη, υπάρχει κιβωτιόσχημος τάφος, που σκεπαζόταν με τις πλάκες του δαπέδου.
Ο τάφος είχε συληθεί προπολεμικά και έγινε γνωστός, όταν ανοίχθηκε τμήμα της εισόδου του δρόμου του, που επέτρεψε την είσοδο στο εσωτερικό του. Η πρώτη επίσκεψη αρχαιολόγου, του Γ. Μπακαλάκη, έγινε το διάστημα 1959-1960, ενώ αργότερα, το 1976, πραγματοποιήθηκαν εργασίες στερέωσης, στεγανοποίησης και περίφραξης του χώρου από τον αρχαιολόγο Δ. Τριαντάφυλλο.
Συντάκτης
Κωνσταντίνα Καλλιντζή, αρχαιολόγος"
