Επιρροές από την τέχνη του Πραξιτέλη βλέπουν οι αρχαιολόγοι στην κεφαλή της Σφίγγας που βρέθηκε στην Αμφίπολη αλλά και στις Καρυάτιδες. Όπως σχολιάζει η καθηγήτρια αρχαιολογίας, κ. Στεφανίδου-Τιβερίου, αυτό είναι κάτι αναμενόμενο λόγω της μεγάλης καταξίωσης που είχε ο γλύπτης όχι μόνον στην Αθήνα αλλά και σε πόλεις ανά την Ελλάδα ολόκληρη.
Μετά τον 4ο π.Χ. αιώνα, η αττική τέχνη έχει πλέον γίνει οικουμενική ενώ είναι αναμφίβολο ότι σε ένα τόσο μεγάλο μνημείο, όπως το ταφικό της Αμφίπολης, θα είχαν δουλέψει και καλλιτέχνες από την Αθήνα.
Η κ. Στεφανίδου-Τιβερίου χαρακτηρίζει τις Σφίγγες και τις Καρυάτιδες ως γλυπτά "πρώτης ποιότητας" και συνεχίζει λέγοντας ότι "θα ήθελα να τα δω από κοντά και καθαρισμένα, διότι τα αγάλματα των Καρυατίδων έχουν ιζήματα, στρώματα λευκών επικαθίσεων. Στο μέλλον θα μπορέσουμε να τα αξιολογήσουμε πιο σωστά".
Αναφορικά με τη μορφή του συμβόλου της Σφίγγας, η καθηγήτρια αρχαιολογίας αναφέρει πως
"στην κλασική τέχνη τα δαιμονικά όντα έχουν εξανθρωπιστεί και τα χαρακτηριστικά τους δεν διακρίνονται από τα χαρακτηριστικά άλλων μορφών, δηλαδή θεαινών ή γυναικών.
Πρόκειται για μια τέχνη καθαρά ιδεαλιστική. Ακολουθείται ο ίδιος τύπος σε όλες τις περιπτώσεις. Παράλληλα κεφαλών με όμοια χαρακτηριστικά και κόμμωση συνδέονται με αγάλματα γυναικείων θεοτήτων ή θνητών γυναικών, απαντούν π.χ. σε δημιουργίες όπως η Κνιδία Αφροδίτη και άλλες που είναι κοντά ή ακολουθούν την πραξιτελική παραγωγή".
Τα τερατόμορφα όντα, όπως οι Σφίγγες, είναι επιρροές από την ανατολή και την Αίγυπτο αλλά την εποχή της ανέγερσης του μνημείου της Αμφίπολης, έχουν "ενσωματωθεί στους καλλιτεχνικούς τύπους της ελληνικής τέχνης", σύμφωνα με την κ. Στεφανίδου-Τιβερίου.