Άλλος ένας ακαδημαϊκός εντυπωσιάζεται από το μνημείο της Αμφίπολης και το εκθειάζει.
"Εντυπωσιακό, μοναδικό, ανεπανάληπτο, με εκπληκτική προοπτική και καλοδουλεμένο βάθος". Έτσι περιγράφει το ψηφιδωτό του δαπέδου στο χώρο πίσω από τις Καρυάτιδες ο καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης, στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Μιλτιάδης Παπανικολάου, μιλώντας στην εφημερίδα "Έθνος".
"Βλέποντας τις λεπτομέρειες των δύο αλόγων, θέλω να πω ότι με εντυπωσιάζει η πρωτοπορία τους. Το ένα από τα δύο λευκά άλογα είναι πιο μπροστά, το άλλο στέκει ελαφρά πιο πίσω, ο καλλιτέχνης δηλαδή μελέτησε και απέδωσε με σχολαστικότητα το βάθος", λέει εντυπωσιασμένος.
"Δεν πρόκειται για ένα άρμα σε λανθάνουσα κίνηση, αλλά με πολύ ξεκάθαρη κίνηση προς τα μπροστά, η τρίτη διάσταση δηλαδή αποδίδεται πολύ δυνατά, κάτι που το βλέπουμε μετά τον 15ο αιώνα, στην εποχή της Αναγέννησης", προσθέτει.
Για τον κύριο Μιλτιάδη Παπανικολάου, "ο καλλιτέχνης είναι ένας σπουδαίος ζωγράφος, άσχετα που οι αρχαιολόγοι τον αποκαλούν ψηφοθέτη. Για μένα, το δάπεδο σχεδίασε ένας καλλιτέχνης πρώτης γραμμής, ο πιο σπουδαίος της εποχής του, ένας ζωγράφος που διέθετε σοφία και μαεστρία, που ήξερε να χρησιμοποιεί τα χρώματα, να αποδίδει εκπληκτικά τις λεπτομέρειες".
"Εύχομαι να έχει φιλοτεχνήσει και τους τοίχους και να βρεθούν τοιχογραφίες", συμπληρώνει.
Το εντυπωσιακό βοτσαλωτό δάπεδο έρχεται να ενισχύσει την άποψη της Κατερίνας Περιστέρη ότι το ταφικό μνημείο του λόφου Καστά χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 4ου π.Χ. αιώνα.
"Πρόκειται για καταπληκτικό εύρημα, το οποίο δούλεψε με περισσή φροντίδα ένας εξαιρετικός ψηφοθέτης για κάποιο πρόσωπο υψηλής κοινωνικής και οικονομικής θέσης της εποχής και της περιοχής", υποστηρίζει η καθηγήτρια του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου, Παναγιώτα Ατζακά-Ασημακοπούλου.
